به گزارش خبرنگار  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از لرستان؛ هنر سیاه چادر بافی از دیرباز جزئی از زندگی عشایر بوده است و سیاه چادر به عنوان سرپناه مردم کوچ نشین محسوب می‌شده است و امروزه هم از این سیاه چادر‌ها در بین عشایر استفاده می‌شود.

سیاه چادر (دوآر) یا (سیاه مال) نوعی چادر است که از موی بز سیاه و توسط زنان عشایر بافته می‌شود. عشایر در کوچ‌های ییلاق و قشلاق برای اقامت خود معمولاً در زیر این سیاه چادر‌ها زندگی و استراحت می‌کنند.

بیرانوند، مدیرکل امور عشایر استان لرستان در باره می‌گوید:جمعت عشایر لرستان حدود ۷ درصد جمعیت استان لرستان را تشکیل می‌دهند. بالغ بر ۱۴ هزار خانوار و جمعیتی حدود ۸۴ هزار نفر در جامعه عشایری لرستان زندگی می‌کنند که از این تعداد ۱۱ هزار و دویست نفر آن‌ها کوچ رو هستند.
 

وی افزود: ۵ درصد صنایع دستی استان لرستان مربوط به جامعه عشایری این استان است. آن‌ها در طول روز علاوه بر تولید محصولاتی مانند شیر، ماست، دوغ، تخم مرغ به تولید صنایع دستی مانند چیت و سیاه چادرمی پردازند. این عشایر ۱۰ برابر جمعیت خودشان تولیدات دارند.

معرفی چیت بافته دست زنان و دختران هنرمند عشایر

سپهوند، کارشناس امور عشایر گفت: عشایر زیباترین لباس ها، مطلوب‌ترین غذاها، سبک‌ترین نوع مسکن، پر دام‌ترین ظروف، گرانبهاترین فرش‌ها توسط زنان و دختران عشایر تهیه و بافته می‌شود.

وی در ادامه گفت: این سیاه چادر‌ها به دلیل ارزان قیمت بودن و سبک بودن مورد استفاده عشایر کوچ رو قرار می‌گیرد. این سیاه چادر‌ها در فصل سرما  و بارندگی ها آب را از خودش عبور می‌دهد و همچنین در فصل گرما جنس سیاه چادر منقبض می‌شود و باعث خنک شدن فضای داخل سیاه چادر می‌شود.

زنان عشایر این سیاه چادر‌ها را خانه خود می‌نامند و در دشت‌ها و صحرا در این سیاه چادر‌ها زندگی می‌کنند.

نحوه تهیه سیاه چادر یا دوآر عشایری

یکی از دختران عشایر در مورد مواد تشکیل دهنده سیاه چادر گفت: ما سیاه چادر هایمان که در آن‌ها زندگی می‌کنیم از موی بز می‌سازیم.

وی افزود: موی بز را از دام‌های خود به دست می‌آوریم. موی اضافی بز را قیچی می‌کنیم و با دوک می‌ریسیم تا به نخ تبدیل شود.

جهانی، کارشناس امور عشایر استان لرستان گفت: سیاه چادر‌ها معمولا به ۲۰ تا ۳۰ کیلو موی بز نیاز دارد تا ساخته شوند. زنان و دختران عشایر موی بز را می‌ریسند و تار و پود لازم برای بافت سیاه چادر را درست می‌کنند.

جهانی در ادامه گفت: بافت هر تخته سیاه چادر تقریبا ۴ تا ۵ روز طول می‌کشد و بافت آن حداقل به ۴ نفر نیاز دارد تا تمام شود. در پایان ۱۲ تا تخته سیاه چادر بافته شده به هم دوخته می‌شوند تا سیاه چادر کامل ساخته شود.

وی افزود: مساحت این سیاه چادر‌ها با یکدیگر متفاوت است و بستگی به نیاز خود عشایر ساخته می‌شوند. بیشتر در مساحت‌های ۶۰ تا ۷۰ متر ساخته می‌شوند.

زنگ خطر نابودی هنر سیاه چادر بافی

بیرانوند، مدیرکل امور عشایر استان لرستان در باره می‌گوید: امروزه عشایر دیگر کمتر از سیاه چادر‌های ساخته شده با موی بز استفاده می‌کنند. بیشتر کوچ نشینان از چادر‌های برزنتی برای اقامت خود استفاده می‌کنند.

وی افزود: این چادر‌های برزنتی کم کم در بین عشایر رونق پیدا کند باعث تهدید هنر سیاه چادر سازی خواهد شد و در آینده شاهد نابودی این هنر خواهیم بود.

ایجاد بازار فروش برای هنرمندان عشایری

یکی از زنان عشایری در پاسخ سوال در مورد بازار فروش صنایع دستی عشایر گفت: ما محصولاتمان را فقط خودمان می‌توانیم استفاده کنیم و کلا بازار فروشی برای فروش تولیداتمان از جمله سیاه چادر نداریم.

وی افزود: اگر مسئولین ما را حمایت کنند ما می‌توانیم تولیدات خودمان را بفروشیم تا برای خانواده مان کسب درآمدی باشد.

به کارگیری خلاقیت و نوآوری در صنایع دستی ضمن حفظ این صنایع دستی برای نسل‌های آینده در جذب سرمایه هم می‌تواند ماثر باشد.

گزارش از سعیده دریکوند

انتهای پیام/د

بافت سیاه چادر در بین زنان هنرمند عشایر لرستان