به گزارش حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ مصطفی محدثی خراسانی شاعر، با بیان اینکه اغراق یکی از ابزارهای شعر است، اظهار کرد: در شعر، صنعتی به نام اغراق وجود داردکه برای نشان دادن عظمتها، فراوانیها، کمالها و زیباییها به کار می رود و گاهی شاعر ناگزیر است از این صنعت استفاده کند تا عظمت مورد نظرش را به مخاطب منتقل کند. اما به نظر میرسد حوزه ادبیات آیینی و سیره و زندگی اهل بیت (ع) ظرافتها و باریکبینیهایی هست که باید مدنظر شاعران باشد.
وی ادامه داد: کسانی که ذاتا شاعر هستند و از دانش و بینش و پشتوانههای لازم برخوردارند وقتی به حوزه شعر آیینی میآیند، اغراقهایشان در مدار معتدل و مبتنی بر اصول بیان می شود. اما گاهی شاعران، به دلیل اینکه تسلط لازم را در حوزه شعر و عناصر شعری و تفکر و اندیشه ندارند، با استفاده از برخی غلوها و بزرگنماییهایی که نه با عقل و نه با منطق و نه با اصول اغراقی که در شعر داریم سازگاری ندارد؛ ناتوانیهای ذهنی و زبانی خود را به نحوی پوشش میدهند. اینها معمولا مسیر را اشتباه میروند و اغراق را به سمت غلو میبرند و نقض غرض میشود. به جای اینکه این غلوها به نشان دادن عظمت و بزرگی ائمه و شخصیتهای مدنظر کمک کند، موجب ایجاد نوعی ناباوری و چالش در ذهن مخاطب میشود که نهایتا ممکن است تاثیر عکس و منفی هم به جا بگذارد.
محدثی خراسانی با تاکید بر اینکه در حوزه سیره و زندگی اهل بیت (ع) و مفاهیم مقدس و آیینی مجاز نیستیم فرارویی هایی کنیم که خلاف واقع است و دیگرگونه واقعیت را نشان دهیم، عنوان کرد: معمولا در شعر خوب و متعالی همه عناصر در هم تنیده میشود و ما فراوردهای به عنوان شعر ناب و عالی داریم. صاحب اثر اندیشه ژرفی دارد و مطالعه خوبی داشته و به عناصر شعری هم مسلط است. در این گونه شعرها دیگر شاهد غلوهای خارج از اعتدال نیستیم. وقتی شاعر در بخش عمدهای از لوازم به وجود آمدن شعر ناب کم میآورد، آگاهانه و یا ناآگاهانه؛ به دلیل اینکه به دنبال این است که کلام خود را به سطحی برساند، دستاویزهایی مانند غلو پیدا می کند تا توجه مخاطب را جلب کند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: باید تلاش کنیم با ترویج شعر آیینی خوب در رسانهها، صداوسیما، منابر و ... این خلأ را در جامعه پر کنیم. وقتی اثر خوب ارائه شود، آثار بد و ضعیف خود به خود کمرنگ میشوند و رنگ میبازند.
انتهای پیام/