مریم کشکولی‌نیا عضو هیات انتخاب بخش پویانمایی سی‌و‌چهارمین دوره جشنواره فیلم کوتاه تهران در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گفت: جشنواره‌ها معمولا برای آثار انیمیشن بار مثبت دارند و باعث می‌شوند که نشستی در جامعه هنری برای دیدن فیلم‌ها شکل بگیرد. اساسا در فضای هنری جایی برای اکران کارهای انیمیشن نداریم و جشنواره‌ها بهترین فرصت برای دیدن این آثار هستند به خصوص کارهای کوتاه که کمتر در معرض دید قرار می‌گیرند.

وی افزود: انتخاب و داوری در جشنواره سختی‌های خود را دارد افرادی که آثارشان پذیرفته شده همگی توقع دریافت جایزه دارند و بعضا دلخور می‌شوند که چرا نگرفتند و آنها که کارشان پذیرفته نشده است ناراحتی خود را ابراز می‌کنند. در حالی که برای بالا نگه داشتن سطح جشنواره حتما باید غربالگری صورت بگیرد و نمی‌توان صرفا به دلیل اینکه یک انیمیشن با زحمات فراوان تولید شده است بدون نظر کارشناسی وارد فضای رقابتی شود.

کشکولی‌نیا اظهار کرد: جایگاه جشنواره به سطح کیفی آثار بستگی دارد. مخاطبانی که وقت می‌گذارند تا این آثار را ببینند توقع دارند آنچه روی پرده می‌رود از یک سطحی پایین‌تر نباشد. همیشه کسانی که انتخاب نمی‌شوند ناراضی هستند اما باید به انتخاب‌ها اعتماد کنند چون 3 تا 5 نفر کارشناس با سلایق مختلف انتخاب و داوری می‌کنند و این گونه نیست که موضع‌گیری، عدم حضور یک اثر را رقم بزند.

این هنرمند که سابقه داوری در جشنواره‌های خارجی را در کارنامه خود دارد در رابطه با سطح کیفی انیمیشن‌های تولید شده در کشور گفت: خوشبختانه در این حوزه رو به پیشرفت هستیم و ناامید نیستم اما مسئله اینجاست که هنرمندان خارجی از نظر موضوعی دست‌شان باز است و در مسائل متنوع‌تری می‌توانند ورود کنند. در جشنواره‌های خارجی گاهی کارهایی می‌بینیم و شگفت‌زده می‌شویم. از اینکه چطور چنین چیزی به ذهن کارگردان خطور کرده است این اتفاق در جامعه ما کمتر رخ می‌دهد چون در ذهن‌مان آن قدر خط قرمز داریم که ناخودآگاه به سمت خیلی از موضوعات نمی‌رویم و بدون اینکه از بیرون ممانعتی وجود داشته باشد خودمان را محدود می‌کنیم.

وی ادامه داد: در استفاده از تکنیک هم خوشبختانه خیلی پیشرفت داشتیم. اما در مجموع تعداد آثار با روند ثابتی جلو نمی‌رود. بعضی سال‌ها کارهای با کیفیت با تعداد بالا به دست‌مان می‌رسد و برخی سال‌ها برعکس. این افت و خیز بستگی به حمایت‌کننده‌ها دارد. هر چه تعداد نهادهای حامی بیشتر شود آثار تولید شده قابل دفاع هم بیشتر خواهد شد.

کشکولی‌نیا درباره نقش بخش خصوصی در حوزه تولید انیمیشن گفت: واقعیت این است كه دولت بودجه‌ای به سازمان‌ها می‌دهد تا بخش فرهنگی را حمایت کنند و معمولا چشم‌داشتی برای بازگشت سرمایه ندارند اما در بخش خصوصی کسی که پول صرف تولید انيميشن می‌کند، نگاهش به سود و بازگشت سرمایه است اگر تاکنون از جانب آنها اتفاقی رقم نخورده خیلی جای ایراد ندارد.

این عضو هیأت انتخاب جشنواره سی و چهارم فیلم کوتاه  در ادامه بیان کرد: برخی معتقدند سرمایه‌گذاری روی انیمیشن بلند کار بیهوده‌ای است و ایران نمی‌تواند در این حوزه موفقیت جهانی داشته باشد اما به نظر من تاكنون که خوب پيش رفته‌ايم و آثار قابل اعتنایی هم تولید کرده‌ايم؛ که در دنیا خوش درخشیده و جایزه‌های متعددی کسب کرده‌اند. اتفاقا در حوزه سینمای کودک اگر درست قدم برداریم به طور حتم موفق خواهیم شد زيرا بچه‌ها واقعا انیمشنی مناسب سن و سال‌شان ندارند که در سینما ببینند.

وی برای تعامل بیشتر مردم با فیلم و انیمیشن‌های کوتاه پیشنهاد داد: به نظر من بهتر است در سینما قبل از شروع فیلم، انیمیشن و فیلم‌های کوتاه پخش شود. در این صورت مردم با دیدن چنین آثاری روی پرده نگاه متفاوتی پیدا کرده و به دیدن کار کوتاه در سینما تشویق می‌شوند. آثار رئال و انیمیشن کوتاه را اگر در این جشنواره از دست بدهیم تا رویدادهای بعدی باید صبر کنیم تازه اگر فرصت حضور دوباره این آثار باشد. در غیر این صورت شانس دوباره‌ای برای دیدن فیلم کوتاه ندارید. اما پخش فیلم و انیمیشن کوتاه قبل از فیلم اصلی یک فرصت دوباره و مغتنم است.

کشکولی‌نیا خاطرنشان کرد: در گذشته جشنواره فیلم کوتاه در هر سانس ترکیبی از مستند، فیلم کوتاه و انیمیشن پخش می‌کرد که به نظر من خیلی خوب بود اما به درخواست عده‌ای از اهالی هنر بخش‌ها از هم تفکیک شد. گروهی از دوستان از این تصمیم راضی هستند اما این جدایی بخش‌ها در هر سانس باعث شد تعاملی که بین بچه‌های انیمیشن با مستند و فیلم کوتاه بود از بین برود. نمی‌دانم با چه تصمیمی می‌توان هر دو گروه را راضی نگهداشت اما نمایش ترکیبی هر سه بخش به نظرم اتفاق خوبی بود.

انتهای پیام/