ناصر پروانی شاعر، در گفتگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛  در خصوص کتاب‌های عامه پسند در حوزه شعر گفت: در هنر سینما هم تعدادی از فیلم‌ها، فیلم های گیشه ای هستند. عموما این فیلم ها از نظر وزن علمی و محتوایی بالا نیستند. بدنه و قاطبه کتابخوان‌ها هم در حد متوسط جامعه هستند. در بحث شعر دیدگاه همه مثل دیدگاه استاد ادبیات نیست. آنها معمولاً شعرهایی را می‌خوانند که لمس شوند  و خوب بفهمند. اما کتاب هایی که شاید از نظر فنی، تکنیکی، صنایع و آرایه های ادبی بسیار قوی نیستند، در میان مردم خواهان و طرفدار بیشتری دارند. عموم جامعه دوست دارند کتاب های ساده را بخوانند. البته این باعث می شود قشر کتابخوان گستردگی بیشتری پیدا کند.

وی افزود: بهترین حالت این است زبان نوشتار هم عامه پسند باشد و هم مخاطب راحت مضمون را دریابد. با وجود آنکه اهل ادب حافظ،نظامی،فردوسی،مولانا و سعدی را قله های ادب فارسی می‌دانند اما آیا مردم ما فردوسی یا نظامی را می‌خوانند.

این شاعر با اشاره به اینکه هر زمان بتوانید یک غزل بگویید که همه جامعه آن را بفهمند گروه هدف شما وسیع تر می شود، اظهار کرد: اثر ادبی هرچه ساده‌تر، بهتر است و مخاطب بیشتری دارد. الان  با بی‌محتوایی و بی مغز بودن اشعار خصوصاً در ترانه دست و پنجه نرم می‌کنیم. این دلیل نمی شود چون مخاطب کم داریم، صنایع و آرایه های ادبی استفاده نکنیم. این وظیفه ماست حتی اگر می نویسیم از زبان ادبی استفاده کنیم. امروز واژه های  فارسی را داریم که متاسفانه از یادمان رفته اند. بسیاری از مخاطبان واژه های زبان فارسی را نشنیدند، آنقدر که دامنه نوشتار ما ادبا در حال کوچک شدن است. خواسته یا ناخواسته کلماتی را حذف می کنیم و مطمئنا بی محتوایی و بی مغزی گریبانگیر شعرمان شده است. اگر ادبیاتی ها جلوی این اتفاق را نگیرند، در یک سراشیبی می افتیم. این که مخاطب را با خود هماهنگ کنیم، درست نیست. بین سادگی و بی محتوایی مرز باریکی است.  انجام کار فرهنگی زمان می برد، شاعران با کارهای قوی نوشتن را با خود همراه کنند.

انتهای پیام/

 اظهارات یک شاعر درباره بی محتوایی آثار ادبی