ناصر پروانی، شاعر در گفتوگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص غلطهای املایی رایج در بین مردم گفت: متأسفانه یک بیماری فرهنگی به وجود آمده، آن هم این است که به عنوان مثال دختر خانمی که اسمش «عاطفه» است، اسم خود را به صورت «آتفه» من باب شوخی یا مزاح مینویسد. هجمه زیادی به سمت زبان فارسی میآید. فرهنگستان زبان و ادب فارسی معادل فارسی برای کلمه عربی یا انگلیسی قرار میدهد، آن وقت میبینیم به راحتی کلمات فارسی را غلط مینویسند.
وی افزود: مطمئن هستم در غلطنویسی کلمات فارسی که در جامعه وجود دارد، تعمدی هست و این کار با آگاهی انجام میشود. من در بسیاری از شبکههای اجتماعی عضو هستم و متأسفانه میبینم فردی که خودش شاعر یا نویسنده جوانی است زبان را در روابط دوستانهاش به شکل نادرستی استفاده میکند. مادران ما در لالاییهایشان یک سری کلمات را تغییر میدادند تا کودکپسند باشد. در فضای مجازی میبینم دو تا دختر خانم با لحن بچهگانهای با یکدیگر صحبت میکنند و این لحن را در نوشتههای خود در فضای مجازی به کار میبرند.
این شاعر با اشاره به به وجود آمدن غلطهای مصطلح در اثر استفاده نادرست از زبان در فضای مجازی اظهار داشت: یک گروهی در فرهنگستان زبان و ادب فارسی هستند که کار سیاستگذاری را انجام میدهند. این گروه خط مشیها و سیاستگذاریها را مشخص میکنند. این خود ما هستیم که باید کلمات را درست به کارببریم.
پروانی ادامه داد: فردی به راحتی کلمات را برای شوخی به اشتباه مینویسد. باید هر 80 میلیون نفر برای فرهنگسازی همین تعداد از افراد جامعه تلاش کنند یک معلم به نوبه خود درست بنویسد و کلمات را صحیح به کار ببرد. یک پرستار یا کارگر هم همین کار را انجام دهد. نمیشود فقط این توپ را در زمین سازمانهای مجری در زمینه فرهنگ انداخت. باید از فرهنگ فارسی که نمونه مشخص آن ادبیات فارسی است، صیانت کرد.
وی تصریح کرد: در شعر از روی عمد غلط مینویسند. این غلطها صد دست میچرخد. یک سری از کلمات از نظر معنایی اشتباه به کار میروند. به عنوان مثال کلمه «به سخره گرفتن» به معنای «بیگاری گرفتن از کسی» است اما میبینم به معنای «مسخره کردن» به کار میرود. متأسفانه این غلطهای املایی در بین مردم رواج مییابد هر چه در فرهنگ پررنگتر هستیم وظیفه ما هم در این زمینه بیشتر است.
این شاعر با اشاره به سختتر بودن غلط نوشتن نسبت به درست نوشتن بیان کرد: این مسئله غلط نویسی یعنی تغییر دادن یک واژهای که در ذهن ما عبارت صحیح آن وجود دارد، سختتر است اما متأسفانه اکثر ما گرفتار این مسئله شدهایم. این موضوع هیچ ربطی به سادهنویسی ندارد. سادهنویسی میتواند به شکل کوتاه شدن جملهای باشد. به عنوان مثال به جای آنکه مطلبی را در سه خط بگوییم آن قدر به زبان فارسی مسلط باشم که در یک خط و نیم بیان کنیم. میتوانیم برای سادهنویسی کمیت را کاهش دهیم و در یک جمله به جای 25 کلمه از 15 کلمه استفاده کنیم.
انتهای پیام/
اینها ملاک برتری نیست بنظرم.