سعيد بیابانکی شاعر، در گفتگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛در خصوص ویژگی های شعر قیصر امین پور گفت: به اعتقاد من یک خصلت خود شعر و یک خصلت هم خود شاعر دارد. ما ایرانی ها انگار شعر را با خود شاعر تجمیع می کنیم. قیصر در واقع یک بخش زیادی از باورهای انقلابی و باورهای دینی را به نسل امروز ارائه کرد. فی الواقع کار برجسته او در شعر این بود که پیچیدگی ها را ساده کرد و یک مقدار شعر عمیق به ما ارائه داد. برخلاف گروهی از شاعران که سادگی را پیچیده می کنند و یک شعر عمیق به ما ارائه می دهند، قیصر اینگونه نبود.

وی افزود: به اعتقاد من شعر قیصر منشور رنگینی از باورهای دینی و باور های انقلابی است که به زبان ساده ارائه شده است. شعر قیصر را می توان اینگونه تعریف کرد که آیینه تمام نمای شعر عصر انقلاب است؛ یعنی اگر بخواهیم چهل سال پس از انقلاب یک نماینده پیدا کنیم که شعرش ویژگی چهار دهه را داشته باشد٬ قیصر است. به اعتقاد خیلی ها شعر سفارش اجتماع به شاعر است، نه کس دیگری و شعر قیصر امین پور این ویژگی را داشت که از مردم و جامعه سفارش می گرفت. چه در زمان جنگ، چه پس از جنگ و در دوران سازندگی.

این شاعر با اشاره به متکثر بودن شعر قیصر امین پور به لحاظ قالب شعری بیان کرد: امین پور هم رباعی دارد، هم غزل، هم قصیده، هم چهارپاره، هم ترانه و شعر نیمایی. یعنی در 8 قالب پرکاربرد شعر فارسی و مضامین مختلف شعر می سرود. شعر او هم دینی، هم انقلابی، هم عاشقانه و هم عاطفی است. اگر اینها را در هم ضرب کنیم، یک دایره گسترده می شود. به نظر من مخاطبان گسترده شعر قیصر هم از همین جا ناشی می شوند. یک بخشی هم به شخصیت ایشان برمی گردد. قیصر صرفا یک شاعر صاحب ذوق نبود، بلکه صاحب فضل بود. کسی بود که در شعر امروز یک مرجع ادبی به حساب می آمد. به هر حال کسی که در دانشگاه شاگردی محمدرضا شفیعی کدکنی را کرده باشد، قطعا آدم عمیقی است مشروط بر اینکه خودش هم تلاش کرده باشد.

بیابانکی ادامه داد: قیصر هم روی شعر گذشته ما، هم روی شعر امروز و هم روی شعر جهان تسلط داشت. این خیلی جالب است. کمتر شاعری را می توان پیدا کرد که اینگونه باشد. این آدم ها محدود و معدود هستند. او بسیار مهربان بود، وقتی استاد دانشگاه هم شد شاگردانش تعریف می کنند تنها استادی که می آمد با ما در سلف می نشست، با ما در آن سینی های معمولی غذا می خورد و در آن لیوان های پلاستیکی با ما چای می خورد، قیصر امین پور بود. همه این ها وی را محبوب کرده بود. به نظر من شعر قیصر امین پور بخشی از محبوبیتش بود و شخصیتش هم بخش دیگر. این دو با هم جمع شدند و این شخصیت بی نظیر شکل گرفت. چندین بار خدمت وی رسیده بودم و خیلی او را دوست داشتم.

وی با اشاره به اینکه شعر قیصر هنوز هم زنده است، اظهار کرد: همین الان از نسل امروز بپرسید بسیاری از شعرهای قیصر در حافظه ها رسوخ کرده است، این بسیار مهم است. چه شعر نیمایی اش، چه غزلش فرقی نمی کند. چه دو بیتی و رباعی و چیزهای دیگر. ولی آخرین سنگری که به نظرم قیصر در شعر فتح کرد، ترانه سرایی بود. آلبوم نیلوفرانه که آقای افتخاری تقریبا اوایل دهه 70 منتشر کرد و ساخته استاد عباس خوشدل است؛ هنوز هم یکی از پرمخاطب ترین آلبوم های پس از انقلاب است. این آلبوم به امام زمان (عج) تقدیم شده و به نظرم بسیار درخشید. شاید می توان گفت تنها آلبومی است که می توان آن را پس از انقلاب به عنوان یک مجموعه کامل انتخاب کرد. چه از لحاظ موسیقی، چه به لحاظ شعر. قطعا بخش زیادی از توفیق این آلبوم شعر است.

این شاعر تصریح کرد: شعر یک بخش مخاطب عام و یک بخش مخاطب خاص دارد. مخاطب عام شعرهای ساده تر را و مخاطب خاص شعرهای عمیق تر را می پذیرد. مخاطب خاص در شعر بیشتر دنبال المان های ادبی می گردد. قیصر خیلی شبیه شعرش بود.

انتهای پیام/