به گزارش خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در بحث اکران فیلم های سینمایی، بخشی به نام گروه اکران آزاد وجود دارد. به طوری که برخی فیلم ها بدون داشتن سرگروه و تعداد سینماهای زیاد برای مخاطب نمایش داده می شوند.

در این گزارش ، به تحلیل این جریان پرداختیم و درباره نتایج مثبت و منفی آن با برخی سینماگران گفتگو کردیم که در ادامه می‌خوانید؛

فرید: اکران فیلم در گروه آزاد را تایید نمی کنم 

مهرداد فرید تهیه کننده و کارگردان سینما، درباره اکران فیلم‌های سینمایی در گروه آزاد گفت: ظرفیت گروه آزاد سینما، در حد اکران نمایش یک فیلم در ماه است.

وی افزود: یادم می آید سال گذشته طبق توافق اولیه قرار شد در طول یک ماه، یک فیلم در گروه آزاد اکران شود؛ چون دوستان معتقد بودند بیشتر از این منجر به فیلم سوزی می شود.

وی ادامه داد: اکران فیلم ها در گروه آزاد، به کمبود سالن برمی گردد. زمانی که ظرفیت سالن ها کمتر از تولیدات باشد، شاهد شلوغی صف اکران خواهیم بود. بنابراین به طرق مختلف دست به نمایش فیلم ها زده می شود.

فرید اذعان داشت: در کل بحث اکران فیلم ها در گروه آزاد را تایید نمی کنم؛ اما در حد محدود آن اتفاق بدی نیست. بالاخره فیلم هایی که ساخته می شوند، باید از خط اکران عبور کنند که البته با در نظر گرفتن راه های مختلف اکران باز هم تعدادی به اکران نمی رسند.

نجفی: فرهنگ را قربانی اقتصاد نکنیم 

محمد علی نجفی تهیه کننده و کارگردان سینما هم درباره اکران فیلم در گروه آزاد عنوان کرد: صاحب‌نظران باید جواب این سوال را بدهند؛ شاید جواب من به نوعی، احساسی باشد. به همین دلیل درست نیست و نمی توان مسائل اقتصادی را با مقوله احساس قاطی کرد.

وی افزود: اما یک بحث مهم وجود دارد و آن اینکه سینما در عین حال که جنبه صنعتی و اقتصادی دارد، دارای جنبه فرهنگی هم هست. باید توجه داشت فرهنگ قربانی اقتصاد نشود.

جعفری: اکران فیلم در گروه آزاد، فیلم را زمین می زند 

پیمان جعفری تهیه کننده سینما هم درباره این موضوع بیان کرد: اصولا از اکران فیلم در گروه آزاد خوشم نمی آید؛ چون فیلم زمین می خورد.

وی افزود: آیا دوستانی که چنین قوانینی وضع می کنند، به فکر سینما و چرخیدن چرخه آن نیستند؟! قرار نیست یکسری سرمایه گذار وارد سینما کنیم؛ اما کاری صورت دهیم که دیگر به سینما نیایند. این اصلا شکل درستی ندارد.

وی ادامه داد: از کنار هر فیلم سینمایی بین هفتصد تا دویست نفر نان می خورند؛ یعنی با کنار کشیدن یک سرمایه گذار، یک فیلم سینمایی با این تعداد آدم، ضرر می کند و در نهایت چرخه سینما لطمه می بیند.

انتهای پیام/