به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛برنامه ریزی برای آینده یکی از لازمه های موفقیت فردی و شغلی است. اندر فواید برنامه ریزی آنقدر گفته و نوشته شده که شاید پرداختن به آنها تکرار مکررات باشد. با در نظر گرفتن ویژگی های حوزه فروش و اینکه کار فروشندگان و به طور کلی نیروهای فروش از طریق بررسی آمار فروش و عدد و رقم مورد ارزیابی قرار می گیرد، اهمیت برنامه ریزی در این کار بیش از پیش مشخص می شود.

همه ما فروشندگانی را دیده ایم که به دلیل عدم برنامه ریزی درست در طول ماه، آخر ماه چه گرفتاری هایی دارند و پورسانت فروش خود را به دلیل همین سهل انگاری از دست می دهند. بنابراین در اهمیت و لزوم برنامه ریزی جای شکی نیست.

نکته ای که در اینجا باید مورد توجه قرار دهیم این است که برنامه ریزی و دغدغه داشتن برای آینده اگر از حد و حدود تعادل خارج شود، آسیب هایی را به عملکرد فروشنده وارد خواهدکرد. کم نیست تعداد فروشندگانی که همیشه نگران هستند؛ نگران ایکه قرار فردا با مشتری درست پیش برود؛ نگران این که پورسانت آخر ماه به موقع پرداخت نشود؛ نگران این که مدیر فروش جدید آدم خوبی نباشد و نتواند ارتباط خوبی با آنها برقرار کند؛ نگران این که کالایی که با زحمت فروخته اند مرجوع شود؛ نگران این که...

این نگرانی ها را بگذارید در کنار ده ها و شاید صدها دغدغه و مسئله روزمره و شخصی که زندگی شهرنشینی امروزی به زندگی همه ما تحمیل کرده است. همه اینها کافی است که تمرکز ما از بین برود و راهی را که در جلوی مان قرار گرفته به خوبی نبینیم. در حقیقت مانند فردی هستیم که هنگام رانندگی کردن آنقدر درگیر آینه های خودرو می شود که از جاده غافل می شود که همین یک لحظه غافل شدن از جاده می تواند بهای خیلی سنگینی برای او و سایر سرنشینان داشته باشد.

علاوه بر این، بیش از حد متمرکز شدن روی مقصد باعث می شود زیبایی های جاده را نبینیم. درست است که هدف نهایی ما رسیدن به مقصدی است که در زندگی فردی و حرفه ای خود ترسیم کردهایم اما این را هم نباید فراموش کرد که قرار نیست تا لحظه رسیدن به مقصد، از مسیری که در آن قرار داریم، هیچ لذتی نبریم. هر چقدر زمان حال برای ما معنادارتر باشد و بیشتر از آن لذت ببریم انگیزه بیشتری برای محقق کردن هدف نهایی خود خواهیم داشت.

همه اینها یعنی اینکه آینده نگری در کنار برنامه داشتن برای زمان حال معنا پیدا می کند. ما برای آخر ماه و آخر سال خود برنامه داریم اما برای همین امروز چه؟ آیا می دانیم امروز قرار است چه کارهایی انجام دهیم؟ آیا آماده لذت بردن از همین امروز هستیم؟

در همین راستا سندرومی در دنیای کسب و کار وجود دارد به نام سندروم شیء درخشان. منظورم از این سندروم آن است که گاه اتفاقات پیرامون ما آنقدر در نگاه مان پررنگ می شوند که وظیفه و مسئولیت اصلی خود را به فراموشی می بسپاریم. برای مثال در خبرها می خوانیم که قرار است سنای امریکا ماه آینده جلسه ای داشته باشد و در آن پیرامون وضع تحریم های جدید علیه ایران تصمیم گیری کند.

بدون شک این مسئله برای هر ایرانی حائز اهمیت است اما به دفعات افرادی را دیده ام که هنگام شنیدن این خبر یا اخبار مشابه دست از کار می کشند، شروع به صحبت کردن درباره آن می کنند و غم و اندوه غیرقابل وصفی وجودشان را فرا می گیرد. این در حالی است که اولا این خبر در یک کانال تلگرامی آمده است و صحت و سقم آن اصلا مشخص نیست. در وهله دوم، بر فرض درست بودن خبر، بدون شک مسئولان عالی رتبه سیاسی درباره آن چاره اندیشی خواهندکرد.

دست کشیدن از کار نه سنای امریکا را از وضع تحریم های جدید منصرف می کند و نه کمکی به مقابله با تحریم ها می کند. همه اینها یعنی این که فرد، وقت و انرژی با ارزش خود را که می توانست صرف کار کند و نتایج آن را ببیند، به خاطر هیچ تلف کرده است!

و نکته آخر درباره شبکه های اجتماعی، یک پیشنهاد دارم، بیایید قرار بگذاریم که روز بعد از خواندن این مطلب فقط دو بار تلگرام خود را چک کنیم: یکی موقع استراحت بعد از ظهر و دیگری پس از طرف شام. فقط یک بار این کار را انجام دهید تا متوجه شوید همین چک کردن تلگرام که به ظاهر وقت نمی گیرد، چه میزان از وقت باارزش شما را تلف می کند و چقدر تمرکز ذهنی ما را برهم می زند.

روزی نیست که کانالهای خبری تلگرام خبر از جنگ و خونریزی و آتش سوزی و دعوا و کشمکش را مخابره نکنند. مطلع بودن از اخبار، نه تنها مفید بلکه لازم است اما غرق شدن در دریایی از خبر، آن هم در دنیای که اغلب اخبار را خبرهای ناگوار تشکیل می دهند، تنها موجب می شود که از اصل قضیه که لذت بردن از زمان حال و آماده شدن برای آینده است، غافل شویم.

منبع:ماهنامه بازاریاب

انتهای پیام/

چه چیزهایی برای زندگی فردی لازم است؟