به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ پایان سیطره داعش بر عراق و سوریه که از سوی سردار سرلشکر قاسم سلیمانی اعلام شد، خبری است که بسیاری آن را آغاز تغییر و تحولات بزرگ دانسته و امیدوارند که منشا بازگشت صلح، ثبات و آرامش به خاورمیانه و به ویژه مناطق آزاد شده از اشغال این گروه تکفیری- تروریستی باشد.

داعش به عنوان سایه سیاه شیطان در منطقه از دل ناآرامی های اشغال عراق توسط آمریکایی ها سربرآورد و با درگیری مخالفان و معارضان دولت اسد به سوریه رسید. این گروهک تکفیری با اشغال و تسلط بر موصل در سال 2014 «حکومت اسلامی عراق و شام» اعلام خلافت کرد و قلمرو آن نه محدود به حوزه خلافت خود خوانده بلکه به شکل صدور تروریسم به آسیای مرکزی، آفریقا، اروپا و دیگر نقاط جهان کشیده شد.

داعش که با عضو گیری شبکه ای و از طریق فعالیت اینترنتی به ویژه در شبکه های اجتماعی و ارسال مبلغان تکفیری و ... به جذب نیرو اقدام می کرد، علاوه بر جنایات و فجایعی که در منطقه عراق و شام به بار آورد، اقدامات تروریستی فجیعی را در مناطق مختلف جهان از جمله کشورهای اروپایی صورت داد؛ اقداماتی که بخشی از اهداف آن مخدوش کردن واقعیت های اسلام رحمانی و نمایاندن چهره ای خشن و غیر واقعی از اسلام بود.

این گروهک تکفیری- تروریستی بی توجه به همه اصول الهی، انسانی و اخلاقی جنایات و فجایعی بسیاری را در قبال انسانیت، حقوق بشر، زنان، کودکان، ادیان، مذاهب و اقوام و ملت های منطقه و جهان رقم زد، جنایاتی که دست ها و حمایت های پشت پرده برخی کشورها و رژیم های سیاسی منطقه بر عمق وگستره آن می افزود. کشتار نظامیان و غیر نظامیان در عراق وسوریه از قتل عام سربازان پایگاه اسپایکر، نسل کشی مردان ایزدی و بردگی جنسی زنان و دختران، کودکان سرباز تا تخریب و به آتش کشیدن کلیساها، تخریب مساجد، نابودی بناهای تاریخی نظیر پالمیرا تا تدارک حملات تروریستی در اروپا، نمونه هایی از جنایاتی است که داعش در سال های اخیر مرتکب شد.

جنایات داعش از نسل کشی تا به بردگی گرفتن زنان و انتخاب غیر انسانی ترین شیوه های اعدام و کشتار؛ نقض آشکار حقوق بشر و حقوق بین الملل بشردوستانه است.

بر مبنای منشور سازمان ملل متحد؛ «ایجاد صلح و امنیت بین‌المللی، حفظ کرامت ذاتی انسان‌ها، حق انسان‌ها در تعیین سرنوشت کشورها، عدم مداخله کشورها در امور داخلی دیگر دولت‌ها، رعایت حقوق بشر ، برابری و توسعه روابط دوستانه ملت‌ها و در مجموع ایجاد جهانی عاری از سلاح و ناامنی، عمده‌ترین کارویژه سازمان ملل است»، اما رشد فزاینده تروریسم جهانی، جنگ و ناامنی در کنار بی تفاوتی و عدم قاطعیت نسبت به جنایات داعش در عراق و سوریه ؛کارکرد، اهداف و اصول این سازمان ها را زیر سوال می برد.

قربانی شدن هزاران زن، کودک و انسان بی گناه توسط داعش در حالی صورت گرفت که احترام و رعایت حقوق کودکان، زنان و به طور کلی افراد غیر نظامی در زمان درگیری های مسلحانه و نظامی در معاهده ها و کنوانسیون های گوناگونی همچون اعلامیه ی شانزدهم سپتامبر 1924 جامعه ملل در حمایت از کودکان با عنوان «اعلامیه ی ژنو»، اعلامیه ی حقوق کودک مصوب بیستم نوامبر 1959، اعلامیه ی مجمع عمومی سازمان ملل متحد در چهاردهم دسامبر 1974 مربوط به حمایت از زنان و کودکان در مواقع بحرانی و درگیری های مسلحانه، ماده ی 77 پروتکل نخست الحاقی به کنوانسیون های ژنو 1977 در رابطه با احترام ویژه و محافظت از کودکان در برابر هر شکل از حمله ی «غیرمحترمانه» و همچنین قطعنامه های 2444، 2597، 2674 و 2675 مورد تاکید است.
اما بی مسوولیتی سازمان ها و مجامع بین المللی به ویژه مدعیان حقوق بشر به اجرای این قوانین و همچنین سکوت آنها در قبال جنایت ها، کشتار و ویرانگری های داعش و گروه های تکفیری در منطقه، مهر تاییدی بر فرمایشی قوانین و قطعنامه ها و ابزاری بودن این سازمان ها در برابر اهداف ابرقدرت ها است.

سازمان ها و مجامع بین المللی به ویژه در ارتباط با حقوق بشر و حقوق بین الملل بشر دوستانه تحت سیطره و نفوذ ابرقدرت ها، تنها به صدور بیانیه های و اظهار تاسف بسنده می کنند و از کمترین اقدام عملی برای برقراری صلح، امنیت جهانی و دفاع از حقوق بشر و کاستن از آلام انسانی برآمده از تروریسم و جنگ ها و تجاوزگری های سرزمینی عاجز مانده اند.
داعش از زمان شکل گیری در عراق و سوریه تا زمان شکست توسط جبهه ضد تروریسم بدترین جنایات را در حق بشریت انجام داد و صدمات جبران ناپذیری را بر زیرساخت های منطقه وارد آورد، در شرایطی که تروریسم داعش با تجاوز، قتل، غارت و توحش گسترش می یافت و انتظار می رفت که اراده ای جدی از سوی قدرت های جهانی، کشورهای منطقه و سازمان های بین المللی و مدعیان حقوق بشر برای مبارزه با آن شکل گیرد، اما آن ها حتی در پوشش اخبار مربرط به جنایات تکفیرها، واقعیات این گروهک تروریستی و جنایات آنها را کتمان کرده یا وارونه جلوه می دادند.

سکوت، بی تفاوتی و مواضع دوگانه مجامع بین المللی و مدعیان حقوق بشر به جنایات داعش به ویژه در عراق به اندازه ای بود که عراقی ها بارها از سازمان های بین المللی همچون، سازمان عفو بین الملل به دلیل سکوت دربرابر جنایات داعش، انتقاد کردند.
سیاست های متناقض، وارونه نمایی واقعیت، حمایت های مالی، نظامی و رسانه ای از تروریسم تکفیری، بخشی از اقداماتی است که توسط برخی قدرت های جهانی و رژیم های منطقه ای؛ داعش را در رسیدن به اهداف خود گستاخ تر و قلمرو فجایع و جنایت های آن را وسیع تر می ساخت. هم اکنون که با تلاش و مجاهدت جبهه ضد تروریسم سیطره داعش بر منطقه عراق و شام به پایان رسیده، برخی ابرقدرت ها و رژیم های منطقه ای خاتمه آشوب و تروریسم در منطقه را در تقابل با منافع خود دیده و تلاش می کنند این دستاورد بزرگ را انکار کنند.

منبع:ایرنا

انتهای پیام/

بررسی وضعیت کنونی داعش پس از شکست