به گزارش گروه استان‎های باشگاه خبرنگاران جوان از شهرکرد؛ علی محمدی مقدم مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری چهارمحال و بختیاری گفت: براساس مطالعات انجام شده در سال‌های اخیر، شهر ناغان شهرستان کیار و بخش‌هایی از شهرستان اردل، در شمار مناطق حادثه خیز از نظر رانش زمین یا زمین‎لغزش و زلزله شناسایی شده است.

وی افزود: شیب بالای زمین در ناغان، وجود رودخانه سبزکوه و زایش آب چشمه‌ها و سدی که در بالا دست برای آبیاری باغات تعبیه شده، سبب لغزندگی توده پایین دست این شهر شده است و شرایط را برای رانش زمین فراهم می‎کند.

محمدی مقدم ادامه داد: با توجه به وجود حدود چهار گسل فعال زلزله خیز در اطراف شهر ناغان، در صورت بروز زلزله ۶ ریشتری، زمین لغزش و رانش زمین روی می‌دهد و شهر را با خطر و خسارات فراوانی مواجه می‌کند.

وی، بهترین راهکار برای پیشگیری از رانش و به دنبال آن تخریب شهر ناغان را تثبیت زمین لغزش اعلام کرد و افزود: این راهکار از طریق تخلیه آب از زیرزمین و یا تعبیه شبکه فاضلاب شهر میسر می‌شود.

محمدی مقدم درخصوص جابجایی ساکنان شهر به محلی دیگر هم گفت: با توجه به آسیب پذیر بودن دیگر مناطق شهرستان و امکان فراهم شدن مجدد شرایط زمین لغزش و به دلیل مشکلات اجتماعی، این راهکار توصیه نمی‌شود.

بر اساس اعلام دفتر مدیریت بحران چهارمحال و بختیاری هم اکنون ۱۸۱ روستای استان در شهرستان‌های اردل، کوهرنگ و کیار، هر ساله در معرض خطر رانش زمین قرار دارد. جابجایی روستای رحیم آباد بخش ناغان هم با توجه به رانش‌های متعدد زمین، از سال ۸۵ در دستور کار می‎باشد.

یادآور می‌شود: شدیدترین زمین لرزه استان چهارمحال و بختیاری، به بزرگی ۶ ریشتر نیز ۴۰ سال پیش، در بعدازظهر روز چهارشنبه ‎۱۷ فروردین ۱۳۵۶ در ناغان رخ داد. در آن زمین لرزه، ۳۶۶ نفر جان خود را از دست دادند و ۲۰۰ نفر هم زخمی شدند.

همچنین در دو سال اخیر، دو زلزله ۵ ریشتری این منطقه را لرزانده است.

گفتنی است: «زمین‎لغزش» یا «رانش زمین» یا «زمین‎لغزه»، شامل حرکت و جابجایی بخشی از مواد و لایه‌های رسوبی غیر متراکم و متراکمی دامنه در امتداد یک سطح گسیختگی مشخص شیب دار و ناپایدار، به دلایل متفاوت مانند نیروی جاذبه، زلزله، جاده‎سازی، باران یا فشار منفذی سیالات، سبک سازی پایین دست توده و بسیاری عوامل دیگر می‌باشد.

شهر ناغان مرکز بخش ناغان از توابع شهرستان کیار در چهارمحال و بختیاری و در فاصله ۷۵ کیلومتری شهرکرد مرکز استان است. این شهر قبلاً از توابع شهرستان اردل بود که از سال ۱۳۸۷ به شهرستان کیار ملحق گردید.

ناغان از شمال به تالاب سولقان، از جنوب به معدن خاک نسوز دوپلان، از شرق به کوه کلار و سبزکوه بختیاری، و از غرب به سیاه کوه و شهر اردل مشرف است.

این شهر در مسیر جاده شهرکرد به اهواز قرار گرفته و باغ‌های انگور و گردوی آن معروف است. مردم این شهر عمدتاً به باغداری و کشاورزی مشغولند.

انتهای پیام/ش

شهر ناغان در معرض رانش زمین