به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ روزی امام زین العابدین(ع) در حال خواندن نماز بود که ناگاه عبا از روی دوش مبارکش افتاد. حضرت آن را مرتب نکرد تا اینکه نمازش تمام شد. یکی از یاران حضرت در این باره سوال کرد، که امام سجاد(ع) فرمود: «وای بر تو! آیا نمی‌دانی که در پیشگاه چه کسی ایستاده‌ام؟ خداوند از نماز بنده، آن مقداری را که با توجه کامل قلبی خوانده قبول می‌کند.»

آیت‌الله مجتهدی تهرانی در شرح این حدیث می‌گوید: بعضی افراد در کارهای دنیایی به دنبال صرفه هستند، می‌گردند ببینند چه کاری کنند تا پول بیشتری نصیبشان شود، اما همین افراد در عبادت به دنبال صرفه نیستند؛ می‌گویند کدام عبادت راحت‌تر است، همان را انجام بدهیم. در نماز‌های مستحبی کدام نماز راحت‌تر است، همان را بخوانیم. باید طلبه حتما یک رگ مقدسی داشته باشد که عبادت مستحبی را هم انجام بدهد.

ایشان بیان کردند: مستحبات را انجام بدهید؛ استاد ما مرحوم «حاج شیخ علی اکبر برهان» می گفت: همانطوری که مقید هستید بعضی میوه ها را نوبر کنید، مقید باشید که بعضی عبادات را نیز نوبر کنید.» یعنی همانطور که هرکدام از میوه ها یک خاصیتی برای بدن ما دارد، مستحبات هم در روح ما اثر می‌گذارد، لذا یکی از گناهان این است که کسی مستحبات را سبک بشمارد و بگوید: «این عبادت مستحب است و مهم نیست» این جمله یعنی استخفاف (یعنی کوچک شمردن) مستحبات. پس مستحبات را نوبر کنید؛ نمازهای مستحبی مانند جعفرطیار را گاهی اوقات نوبر کنید، نماز امام زمان(عج) در مسجد جمکران را نوبر کنید، دعای کمیل و سماوات و ندبه را نوبر کنید.

 منبع: احسن الحدیث

انتهای پیام/