به گزارش خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان؛کوهنوردی درفصل‌های سرد سال خطرناک است و قبل از اقدام به آن باید هماهنگی‌های لازم انجام شود وبه دقت وضعیت آب و هوا و شرایط کوه سنجیده شود، اگر درزمان کوهنوردی یا اقامت در دامنه کوه‌ها به ناگهان متوجه ریزش بهمن درمسیر حرکت خود شدید انجام برخی راهکار‌ها می‌تواند شانس نجات شما را افزایش دهد.

تنها درعرض چند ثانیه برف تمام اطراف بدن فرد را در می‌گیرد و او را درمعرض سرمازدگی قرارمی دهد؛ اگر زمین درحال ترک خوردن است به سرعت از روی قسمت‌هایی که درحال شکسته شدن است عبور کنید وخود را به محلی با زمین مستحکم برسانید.

اگر فاصله زیادی با مسیر ریزش بهمن دارید سعی کنید به سرعت از زیر منطقه خطرریختن بهمن فرارکنید، زیرا بهمن درمسیر خود برف و درختان را کنده و می‌تواند بسیار خطرناک باشد.

دراین زمان وسایل و تجهیزات سنگین خود ازجمله کوله پشتی (به جز تلفن همراه، خوراکی، جی پی اس، بیلچه و سایر وسایل کمک‌های اولیه که درزمان خطر می‌تواند سبب زنده ماندن شما شود.) را  رها کنید، زیرا باعث کندی سرعت شما در فرار از موقعیت خطرزا می‌شود.

رها کردن وسایل سبب می‌شود که درصورت مدفون شدن زیر بهمن به عمق زیادی از برف نروید و شانس زنده ماندنتان افزایش یابد همچنین گروه‌های نجات می‌توانند وسایل شما را برسطح زمین پیدا کنند وبا گمانه زنی محلی که شما درآنجا هستید را پیدا کنند.

اگر در مسیرتان تخته سنگ یا تنه درخت وجود دارد که می‌تواند تکیه گاه شما باشد در زمان ریزش بهمن زیر تخته سنگ بروید یا محکم درخت رابگیرید، با انجام این کارشانس بیشتری برای نجات و زنده ماندن پیدا می‌کنید.

در زمانی که به درخت تکیه داده اید پا‌های خودرا حرکت دهید تا برف از روی آن‌ها عبور کند و به ترتیب مانع از قفل شدن و گیر افتادن پاهایتان در زیر انبوه برف ناشی از بهمن شوید.

اگربه زیر بهمن فرو رفتید بازوی دست راست خود را بالا درجهت سطح برف نگه دارید به این ترتیب گروه‌های امدادی می‌توانند شما را پیدا کنند.

زمانی که زیر بهمن مدفون هستید، اما می‌توانید دست خود را حرکت دهید یک حفره کوچک جلوی صورت خود ایجاد کنید به این ترتیب از یخ زدگی و خفگی در اثر کمبود اکسیژن حداقل به مدت ۳۰ دقیقه محفوظ می‌مانید.

درست قبل ازاینکه به زیر برف بروید نفس عمیق بکشید و نفس خود را به مدت چند ثانیه حبس کنید. این کار سبب می‌شود تا قفسه سینه شما افزایش حجم پیدا کند و پس از مدفون شدن در زیر برف و انجام بازدم، فضایی هرچند کوچک برای حرکت بدن خود پیدا کنید و شانس زنده ماندن شما افزایش یابد.

بسته به حجم بهمن و عمقی که در زیر برف مدفون شده اید حفظ انرژی و اکسیژن اهمیت فراوان دارد. اگرمی توانید خود را جا به جا کنید به این معنی است که در نزدیک سطح زمین هستید.

اما اگر برف بسیار محکم و مانند بتن شده است نشان دهنده مدفون شدن درعمق بیشتری است، آرام باشید و انرژی و توان خود را صرف جابه جا کردن برف‌ها نکنید، با تلفن همراه به گروه‌های امدادی وضعیت خود را اعلام کنید و منتظر آمدن گروه‌های نجات باشید.

اگر صدای صحبت یا حرکت گروه‌های نجات یا هم گروهی‌های خود را می‌شنوید، اقدام به صدا کردن آن‌ها نکنید، زیرا صدای شما شنیده نمی‌شود، اما شما بهتر می‌توانید صدای آن‌ها را بشنوید. فریاد کشیدن و کمک خواستن دراین زمان سبب اتلاف انرژی و هدررفت اکسیژنی می‌شود که ذخیره کرده اید.

امروز وسایل ایمنی و تجهیزات پیشرفته‌ای برای ایمنی کوهنوردان در کوه‌های پربرف تولید شده است و توصیه می‌شود تمامی آن‌ها را همراه خود داشته باشید؛ از جمله پتوی نجات، بیلچه، پروب تعیین محل فرد و کلاه ایمنی که دراثربرخورد با صخره یا سنگ سرتان آسیب نبیند.

منبع: wikihow
انتهای پیام/