به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اردبیل، حمام سنگی شهر گیوی از جمله بناهای تاریخی این شهر است که ویژگی های طبیعی منحصربفرد آن نظر گردشگران را به خود جلب می کند. این حمام قدیمی که اهالی به آن «داش حامام» می گویند، از جمله حمام های طبیعی منحصربفرد در کشور است.

«داش حامام» که در جوار رودخانه «گیوی چایی» قرار دارد، در روزگاران قدیم حمام اصلی گیوی محسوب می شده است و حتی اهالی روستاهای اطراف هم به این حمام مراجعه می کرده اند.

حمام سنگی و یا داش حامامی به عنوان یکی از مکان‌های مهم گردشگری شهرستان کوثر در قسمت جنوب شرق شهر گیوی و در کنار رودخانه گیوی چایی و در میان باغ های ساحل رودخانه و به فاصله 300 متری از انتهای حوزه خدماتی شهرداری گیوی واقع شده است که برای دیدن حمام سنگی باید از کنار طبیعت زیبای باغات منطقه عبور کنیم که نزد اهالی به باغ های دربند مشهورند.

این حمام در دامنه کوهی مشرف به شهر و در دل غاری فرو رفته در زمین واقع شده است و سالانه میزبان خیل عظیمی از مسافران و گردشگران داخلی و خارجی است.

شرایط استحمام در این حمام از طریق کندن سنگ‌ها فراهم شده و تمام فضای آن پوشیده از سنگ طبیعی است و به رغم آنکه امروزه تقریبا در داخل تمامی خانه های شهر حمام وجود دارد، اما اهالی منطقه حمام سنگی را یادگار برجای مانده از نیاکان خود می دانند و دوست دارند با استحمام در این حمام حس و حال ایام قدیم را تجربه کنند و معتقدند که آب چشمه این حمام خواص درمانی و شفابخش دارد و دارای مزیت‌های بسیاری است.

فضای طبیعی داخل حمام

«داش حامام» از شکافتن و تراشیدن صخره سنگی پدید آمده که سه جهت شرقی- غربی- شمالی آن را سنگ یکپارچه و به هم پیوسته طبیعی تشکیل می دهد. تنها سمت جنوبی حمام که در ورودی هم در آن قرار دارد، دیوار سنگ چین است تا غار سنگی را از محوطه بیرون جدا کند.

در فضای درونی این حمام طبیعی، سازه های مصنوعی دیده نمی شود و به جز درب فلزی ورودی حمام، تمامی فضا اعم از حوضچه ها و آبریزها از از سنگ های طبیعی تراشیده شده تشکیل یافته است. البته بخشی از طاق این حمام هنگام احداث جاده ی گیوی به خلخال بر اثر ریزش سنگ فروریخته و بعدها توسط عده ای از اهالی بوسیله سنگ طاق کاری ترمیم شده است.

از زمان ساخت این حمام اطلاع دقیقی در دست نیست اما مشخص است که مردانی نیرومند و قوی هیکل با ابزارهای دستی، مدت ها برای کنده کاری اتاق حمام زحمت کشیده اند. آنها باید مدت ها با پتک و تیشه های فولادی بر سنگ های سخت کوبیده باشند تا این اتاق سنگی در جوار چشمه های جوشیده از دامنه کوه، تراشیده شود و حمامی طبیعی برای استفاده در تمام فصول سال فراهم شود.

جهت تراش اتاق سنگی حمام مایل به داخل زمین است و از این رو در چهار فصل سال فضای حمام هوای گرم و مناسبی دارد و نیازی به وسیله گرمایشی نیست.

در این اتاق سنگی 40 متر مربعی، آب در 3 نقطه مختلف با درجه حرارت های متفاوت تراوش می کند. چشمه ضلع شمال شرقی حمام، گرمتر از دو چشمه دیگر است و دمای آن حدود 20 درجه سانتیگراد است. عجیب تر آنکه این چشمه آب ولرم، درست در نیم متری چشمه آب سرد قرار دارد.

چشمه های شفا بخش حمام سنگی

آب این حمام از لایه های مختلف سنگ های سخت عبور کرده و نهایتا در قالب سه چشمه به درون حمام می رسد و به حوضچه ای می ریزد که از قدیم الایام برای جمع آوری آب ایجاد شده است. این حوضچه مستطیلی شکل است که گرداگرد آن سکویی ساخته شده که مردم بر آن می نشینند و به شستشو می پردازند. مراجعه کنندگان با استفاده از ظروف ، آب را از این حوضچه برمی دارند و مورد استفاده قرار می دهند.

در عین حال داخل حمام شبیه تالار باران استخرهای امروزی است. چون قطرات آب به صورت پراکنده از بخش های مختلف سقف طبیعی به داخل نفوذ و چکه می کنند.

در محل چکه قطرات آب، رسوباتی در حال شکل گیری است که احتمالاً سال ها بعد به طاقدیس های زیبای طبیعی تبدیل خواهند شد.

آب چشمه های سه گانه حمام سنگی کوثر تقریبا سبک است و پوست و موی انسان را نرم و لطیف می کند. مردم منطقه از آب این چشمه ها برای بیماری‌های کلیوی استفاده می‌کنند. استحمام با این آب چنان حس دلچسب و آرامش بخشی ایجاد می کند که استحمام کننده را به توقف بیشتر در حمام ترغیب می کند. همچنین چای و سایر دم نوش هایی که با این آب درست می شود ، عطر و طعم مطلوبی دارد.

محوطه پر درخت حمام سنگی

حمام سنگی دارای محوطه ای نسبتا پردرخت است. اغلب درختان این محوطه را درخت توت سفید تشکیل می دهد. سایه این درختان در جوار نهری که درست از 15 متری در ورودی حمام می گذرد، فضای مطبوع و خنکی برای استراحت گردشگران و مراجعه کنندگان فراهم کرده است.

حمام گرفتن در مکانی تاریخی و طبیعی همراه با سکوت و آرامش داخل باغات و سپس استراحت در سایه درختان این محوطه و گوش سپردن به صدای شرشر آب رودخانه انسان را به خوابی دلچسب فرا می خواند.

انتهای پیام/ح