به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛  قرار است در شهر رام الله در کرانه باختری در ۱۴ ژانویه جاری نشست شورای مرکزی سازمان آزادی بخش فلسطین برگزار شود اما سئوالاتی زیادی درباره تاثیرات این نشست و اینکه می توان تصمیمی در حجم و اندازه لازم در مقابله با تصمیم ۶ دسامبر سال گذشته میلادی دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا ضد قدس اتخاذ کند و آیا تصمیماتی که اتخاذ می شود در عرصه عملی اجرا می شود؟

از سال ۱۹۸۵، شورای مرکزی سازمان آزادی بخش فلسطین ۲۷ بار نشست برگزار کرده است از سال ۱۹۸۵، شورای مرکزی سازمان آزادی بخش فلسطین ۲۷ بار نشست برگزار کرده است که آخرین بار آن در ۲۰۱۵ بوده است که از جمله تصمیمات اتخاذ شده در آن توقف هماهنگی امنیتی با رژیم صهیونیستی با توجه به عدم پایبندی تل آویو به توافقات امضا شده با تشکیلات خودگردان فلسطین بود که این تصمیمات از حد تصمیم فراتر نرفت. به عبارت دیگر تشکیلات خودگردان به دنبال میانجی گر است.

ناظران امور همواره این سئوال را مطرح می کنند که چرا شورای مرکزی سازمان آزادی بخش فلسطین هماهنگی امنیتی را متوقف نمی کند.

«هانی البسوس» استاد علوم سیاسی دانشگاه سلطان قابوس مسقط در این باره به روزنامه فلسطین گفت: «مشکل این است که رهبری سازمان آزادی بخش فلسطین به شخص محمود عباس به عنوان رئیس و شخصیت های بانفوذ در کمیته اجرایی سازمان خلاصه می شود که درباره هر موضوعی مربوط به فلسطین تصمیم می گیرند و موضوعات به شکل عمیق بررسی نمی شود و به اعضای شورای مرکزی، گروهها و شخصیت های ملی برای دادن نظریات خود فرصت داده نمی شود.

وی می افزاید: سیاست محمود عباس مشخص است و موضوع جدیدی در این سیاست به چشم نمی خورد. در واقع تصمیماتی که از قبل از سوی ابومازن گرفته شده است مطرح می شود و این نمی تواند تغییری ایجاد کند.

البسوس گفت: آنچه در حال حاضر از سوی تشکیلات خودگردان و سازمان آزادی بخش فلسطین صورت می گیرد واکنش به تصمیم آمریکا در انتقال سفارت به قدس است. آنچه تشکیلات خودگردان انجام می دهد. ابتکاری برای اوضاع سیاسی فلسطین نیست. واکنش ها معمولا موفق نیست و مثمرثمر واقع نمی شود. این واکنش ها به پایان اشغالگری و برقراری آشتی ملی ختم نمی شود.

وی افزود:

انتظار زیادی نمی توان از نشست شورای مرکزی سازمان آزادی بخش فلسطین داشت
انتظار زیادی نمی توان از نشست شورای مرکزی سازمان آزادی بخش فلسطین داشت، این نشست تنها محلی برای سخنرانی سیاسی محمود عباس خواهد بود و همه فقط گوش خواهند داد و در نهایت برای وی دست خواهند زد. عباس در جریان نشست همان کلمات و عبارت و مفاهیم سییاسی معمولی را به کار خواهد برد و از کلیات سخن خواهد گفت و اینکه قدس شقی پایتخت ابدی فلسطین است.

البسوس تاکید کرد: انتظار اقدامات عملی از سوی شورای مرکزی سازمان آزادی بخش فلسطین نیست. محمود عباس تهدیداتی را از جمله روی آوردن به سازمان ملل و سازمان های بین الملی می کند اما گام عملی انجام نمی دهد زیرا حیات سیاسی خود را در خطر می بیند. وی در وادی متفاوت با عرصه عملی حرکت می کند».

واقعیت این است که در سایه مشکلات یا عدم تمایل برای برگزاری نشست شورای ملی فلسطین و تعطیلی مجلس قانونگذاری فلسطین و بحران توافق ملی به سبب ادامه دودستگی همه نگاهها به سوی شورای مرکزی سازمان آزادی بخش است اما این شورا نقش منفعلانه ای داشته است.

این شورا نمی تواند تصمیمات الزام آوری داشته باشد و بیشتر تصمیمات آن توصیه ای است. تصمیمات شورای مرکزی سازمان آزادی بخش فلسطین کاغذی است و در عرصه عل اتفاقی رخ نمی دهد.

این شورا حلقه اتصال میان شورای ملی و کمیته اجرایی است و تصمیمات آن همانطور که گفته شد برای کمیته اجرایی الزام آور نیست و کمیته اجرایی یا اهمال کاری می کند یا به علت مراعات شرایطی در تفسیر آن اجتهاد می کند.

تمایلی برای دادن اختیارات گسترده به شورای مرکزی سازمان آزادی بخش فلسطین وجود ندارد. بیشتر تمایل برای مذاکرات سازش است نه آزادی فلسطین.

از سویی مواضع رهبران سازمان آزادی بخش فلسطین با گروههای خارج از آن به ویژه حماس و جهاد اسلامی کاملا متفاوت است.

«حسام بدران» عضو دفتر سیاسی حماس اعلام کرد: «نشست در شرایطی برگزاری می شود که امکان بازنگری سیاسی فراگیر و مسئولانه وجود ندارد و تصمیماتی اتخاذ خواهد شد که خواسته های ملت را برآورده نمی سازد.

وی افزود: بنابر این جنبش حماس تصمیم به عدم مشارکت در نشست شورای مرکزی در رام الله گرفت».

«محمد الهندی» عضو دفتر سیاسی جنبش جهاد اسلامی فلسطین نیز اعلام کرد: «تصمیماتی که در این نشست اتخاذ خواهد شد در سطح همان سقف سیاسی تشکیلات خودگردان فلسطین است. مواضع مثبتی که از سوی مسئولان تشکیلات خودگردان طی روزهای گذشته درباره قدس اتخاذ شده است در عرصه عملی محقق نشده و فقط موضع گیری صرف بوده است.

وی افزود: انتظار می رفت که این مواضع مثبت، توقف گفتگوها و هماهنگی امنیتی و عدم به رسمیت شناختن(رژیم صهیونیستی) و تحقق آشتی ملی را به دنبال داشته باشد اما با اعلام نشست مرکزی در رام الله روبرو شدیم.

الهندی تاکید کرد: به این دلایل و برخی دلایل دیگر جنبش جهاد اسلامی فلسطین تصمیم به عدم مشارکت گرفت».

با توجه به این موضع گیری ها مشاهده می شود که حماس و جهاد اسلامی موضوعاتی چون توافق اسلو و روند سازش و به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی را بر نمی تابند.

از سویی شورای مرکزی سازمان آزادی بخش فلسطین به علت موضع محمود عباس بی ثمر خواهد بود زیرا وی به خواسته ملت فلسطین در عدم به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی و لغو توافق اسلو اعتقادی ندارد و
فشارهایی هم از سوی برخی کشورهای عربی برای عدم تنش با واشنگتن و رژیم صهیونیستی وجود دارد
فشارهایی هم از سوی برخی کشورهای عربی برای عدم تنش با واشنگتن و رژیم صهیونیستی وجود دارد.

به عبارت دیگر سرنوشت آرمان فلسطین به شورای مرکزی سازمان آزادی بخش و تصمیمات آن نیست و مهمتر از آن تحقق وحدت ملی و موثر واقع شدن گفتگوهای آشتی ملی است.

مهم این است که رژیم صهیونیستی به عنوان دشمن مد نظر قرار گیرد و به مقاومت مسلحانه روی آورده شود. در واقع فاصله گرفتن از خط مشی مقاومت سبب شده است که اوضاع فلسطین به وضع کنونی آن برسد و دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا تصمیماتی ضد قدس اتخاذ کند.

موضع تشکیلات خودگردان نیز بسیار شکننده است و اگر هم اندک تمایلی داشته باشد ضعیف تر از آن است که بخواهد اقدامی انجام دهد. محمود عباس که زوایای معامله موسوم به قرن برایش آشکار شده است به دنبال یافتن راهی برای به رسمیت شناختن کشور فلسطین به جای به رسمیت نشناختن رژیم صهیونیستی است.

«نزار علیان» تحلیلگر سیاسی روس در گفتگو با صدی البلد گفت:« تشکیلات خودگردان و ملت فلسطین از میانجی گری آمریکا در روند صلح نا امید شده اند و به دنبال یافتن قدرت بزرگی به جای آمریکا هستند و این می تواند روسیه یا برخی کشورهای اروپایی باشد. موضع روسیه متفاوت از موضع آمریکا در موضوع فلسطین است و روسیه از ایجاد دو کشور شامل تشکیل کشور فلسطین به پایتختی قدس شرقی حمایت می کند».

به هر حال پر واضح است که نشست شورای مرکزی سازمان آزادی بخش فلسطین نمی تواند دردی از دردهای بی شمار فلسطینی ها کم کند و افق جدیدی را ایجاد کند و بیشتر شبیه یک اقدام نمایشی است.

منبع: مهر

انتهای پیام/