به گزارش خبرنگار حوزه دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ پس از وقوع سانحه برای کشتی نفتکش ایرانی سانچی در آبهای چین؛ جهوری اسلامی ایران وارد صحنه شد تا به روند امدادرسانی علیرغم دوری محل حادثه سرعت دهد و به همین خاطر تیمهایی از کشورمان به پکن اعزام شدند که یکی از این تیمها تکاوران نیروی دریایی ارتش بودند.
تکاوران ارتش ایران در قالب یک تیم ۱۲ نفره برای امدادرسانی به چین رفتند، اما متاسفانه نتوانستند عملیات انجام دهند و به ایران بازگشتند.
این نیرو با این که نتوانست برای سانچی اقدامی کند، اما پس از پیروزی انقلاب رشادتهای زیادی را انجام داده است و به نیرویی راهبردی در تنگناها تبدیل شده است.
نیروی دریایی ارتش ایران که پیش از انقلاب وابستگی شدیدی به غرب به خصوص در حوزه تامین تجهیزات داشت؛ پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۵۷ خود را در بوته آزمایشی بزرگ دید که باید از آن موفق بیرون میآمد؛ کاری سخت، اما نیروی دریایی توان انجام آن را داشت.
جوانان این نیرو پس از خروج مستشاران نظامی خارجی کار را دست گرفتند و در حال پیشبرد نیروی دریایی بودند که در سال ۵۹ عراق با حمایت بیش از ۴۰ کشور از زمین، هوا و دریا به ایران اسلامی حمله کرد و نیروی دریایی موظف به حراست از مرزهای آبی شد؛ این نیرو هم همه یگانهای خود را در وضعیت جنگی قرار داد که یکی از این واحدها گردان تکاوران دریایی مستقر در خرمشهر بود.
عراق که با تمام توان خواب تصرف یک هفتهای ایران و سه روزه شهر خرمشهر را در سر پرورانده بود به مرزهای غربی و جنوب غربی یورش برد و با عبور از اروند وارد خاک ایران شد و نیروهای ایرانی هم که در این زمان در حال شکلگیری دوباره بودند غافلگیر شدند، اما مردم دلاور ایران زمین نه تنها غافلگیر نشدند، بلکه با وحدتی مثالزدنی در مقابل ارتش بعث ایستادند و همین زمان کافی برای شکلگیری نیروهای نظامی را داد تا به دفاع از کشور مشغول شوند.
در همین زمان رژیم عراق که مقاومت مردم را دید قصد کرد به هر نحوی خرمشهر را تصرف کند، اما این بار با تکاروان نیروی دریایی مواجه شد که با شکلگیری و انسجام بالا به صحنه آمده بودند و متوجه شد که تصرف ۳ روزه خرمشهر توهمی بیش نخواهد بود.
با حضور تکاروان مردم هم امیدی مجدد پیدا کردند و به کمک نیروها آمدند که نتیجه آن مقامتی ۳۴ روزه شد و همین مقاومت روحیه دشمن را چنان بهم ریخت که دیگر نتوانست با همان سرعت قبلی پیشروی کند.
امیر دریادار حبیبالله سیاری معاون هماهنگ کننده ارتش جمهوری اسلامی ایران که در آن روز خود یک تکاور و فرمانده دسته بود درباره خاطرات خود در آن روزها گفته است که صبح روز چهارم آبان، ساعت ۴ صبح بود؛ ناخدا صمدی که در آن زمان فرمانده تکاروان دریایی بود دستور داد که از عرض رودخانه عبور کنیم و به آن سوی خرمشهر برویم.
تعداد ما ده تا پانزده نفر بود و با چشمان گریان سوار بر قایقها شدیم و از عرض رودخانه کارون عبور کردیم و در آن سوی کارون نشستیم به امید اینکه شاید دوباره به آن سوی رودخانه برگردیم.
پل تحت تسلط دشمن بود و اگر یک روزه خرمشهر را تصرف میکرد، قطعا خوزستان را میگرفت؛ حماسه مقاومت مردم و نیروها در خرمشهر اینجا معنا پیدا میکند و چه شد که ۳۴ روز دشمن پشت دروازه خرمشهر ماند؟ اینجا بود که دشمن فهمید برآوردهایش غلط بوده است.
من افتخارم این بود که جز یکی از نیروهای گردان تکاوران نیروی دریایی ارتش در خرمشهر بودم؛ گردان در ۳۴ روز مقاومت، حدود ۸۰ شهید داد و نزدیک به ۲۰۰ نفر نیز جانباز شدند، اما نتیجه این ایثارگریها نتیجهای ارزشمند بود.
خرمشهر بعد از ۳۴ روز سقوط کرد، اما ماموریت تکاوران تمام نشد.
دشمن که با تمام توان آمده بود تا ایران را فتح کند باید پاسخی کوبنده از نیروهای نظامی ایران دریافت میکرد که نیروی هوایی با عملیات کمان ۹۹ در روز نخست جنگ این کار را کرد و این بار نوبت نیروی دریایی بود تا پوشالی بودن قدرت دریایی عراق را ثابت کند و از همین رو طرح عملیات مروارید ریخته شد.
طرح این عملیات به این شکل بود که تکاروان دریایی ارتش از طریق طریق هوا و بالگرد وارد سکوهای نفتی البکر و الامیه شدند و هر دو سکو را به تصرف خود درآوردند؛ با این کار علاوه بر این که محاسبات صدام درباره ایران بهم میخورد حاکمیت این کشور بر خلیج فارس هم از بین رفت. [بیشتر بخوانید]
حامیان عراق که در راس آنها آمریکا قرار داشت متوجه وخامت موضوع شدند و به همین خاطر به جای حضور غیرمستقیم؛ وارد جنگ مستقیم با ایران شدند و با بهانه حمل محموله نظامی به کشتیهای ایرانی یورش میبردند و آنها را تصرف میکردند و پس از این که محمولهای پیدا نمیکردند کشتی را به عراقیها تحویل میدادند.
در این زمان هم نوبت به تکاوران دریادل ارتش رسید تا با انجام عملیات کشتی تصرف شده ایران را پس بگیرند و در این راه ماموریتهای زیادی را انجام دادند.
پس از پایان جنگ و برای مدتی شرایط در آبها آرام شد و کشتیها به راحتی در تردد بودند تا این که دوباره موضوعی نیروهای دریایی جهان را مجبور با واکنش کرد و آن موضوع دزدیهای دریایی بود؛ این بار نه یک ارتش یا نیروی نظامی بلکه مردم عادی به سراغ کشتیهای تجاری آمده و آنها را میربودند و بیشتر این اتفاق همه در یکی از کریدورهای عبور کشتیها در نزدیکی کشوری سومالی رخ داده بود.
در ابتدا تعداد کشتیهای ربوده شده کم بود، اما رفته رفته تعداد دزدیها و دزدان دریایی افزایش و از سال ۱۳۸۷ روند جدیدی پیدا کرد و به چالشی برای اقتصاد کشورها تبدیل شد از این رو به نیروهای دریایی دستور محافظت از کشتیهای تجاری داده شد و ایران هم از این موضوع جدا نبود.
بنا بر اهمیت این موضوع و تدبیر فرماندهی معظم کل قوا مبنی بر حضور نیروی دریایی راهبردی ارتش در آبهای آزاد و بین المللی، این نیرو از شش سال گذشته تا کنون ماموریت یافته است تا امنیت کشتیهای تجاری و حامل انرژی ایران را در محدوده وسیعی تا مدار ۱۰ درجه شمالی، شمال اقیانوس هند و خلیج عدن تامین کند.
از این رو ناوگروههای نیروی دریایی ارتش به منطقه مورد نظر اعزام و تاکنون ۶۰ درصد حمله دزدان دریایی با حضور به موقع این نیرو ناکام مانده، البته در برخی مواقع دزدان دریایی توانستند برخی کشتیها را تصرف کنند که در این زمان تکاوران نیروی دریایی وارد صحنه شدند.
تکاوران این نیرو در چنین عملیاتهایی وارد صحنه میشدند و با نفوذ به کشتی و به خطر انداختن جان خود؛ هم کشتی و هم جان خدمه را نجات میدادند که هنوز هم این گونه ماموریتها ادامه دارد، اما نکته قابل توجه این است که دیگر برای تکاوران کشتی ایرانی و غیر ایرانی تفاوتی نداشت و هر کشتی که درخواست کمک میکرد ناوگروهها و تکاوران به کمک میرفتند مانند کاری که برای کشتی آمریکایی انجام شد.
از زمان افزایش دزدی دریایی که موجب حضور بیشتر ناوگروهها و تکاوران نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران در آبهای آزاد شد نه فقط کشتیهای تجاری ایران بلکه کشتیهای سایر کشورها هم از این امنیت بهره بردند.
تکاروان ایرانی در چندین عملیات، کشتیهای کشورهایی چون پاناما و فلیپبن را از چنگ دزدان دریایی نجات دادند و تا عبور از منطقه خطر آنها را اسکورت کردند، اما شاید بتوان مهمترین عملیات این نیرو را نجات کشتی آمریکایی دانست که در خرداد سال ۹۱ انجام شد.
در این تاریخ دزدان دریایی در دریای عمان به یک کشتی تجاری آمریکایی حمله کردند و این کشتی درخواست کمک کرد، اما با وجود این که نیروهای نظامی این کشور در منطقه بودند هیچ اقدامی صورت نگرفت، اما ناوگروه و تکاوران نیروی دریایی ارتش که در منطقه برای گشتزنی حضور داشتند با سرعت خود را به منطقه رسانده و با حجم آتش سنگین دزدان دریایی را فراری دادند.
اما این آخرین عملیات تکاروان شجاع ایران نبوده و در هر زمانی که نیاز به امدادرسانی فروی بوده این نیروی اعلام آمادگی کرده است که گواه این موضوع را میتوان در حادثه کشتی سانچی دید.
پس از وقوع حادثه برای نفتکش ایرانی سانچی در دریای چین و حضور کشورهای، چون چین، ژاپن و کره برای امدادرسانی؛ مقامات کشورمان هم برای سرعت بخشی به روند امدادرسانی وارد صحنه شدند و از نیروهایی که توان امداد داشتند درخواست کردند به عملیات نجات وارد شوند.
در همین چارچوب تکاوران نیروی دریایی ارتش برای اعزام و انجام عملیات امداد اعلام آمادگی کردند و به چین هم رفتند، اما به خاطر شرایط محیط و درجه حرارت بالا نتوانستند عملیات را انجام دهند.
البته در این مورد امیر دریادار خانزادی فرمانده نیروی دریایی ارتش اظهار کرد: پیشنهاد ما برای حضور تکاوران در چین و کمکرسانی به حادثهدیدگان، سه روز بعد از برخورد کشتی بود و تشریفات حضور این عزیزان با توجه به اینکه طرف چینی اعلام کرده بود نظامیها را برای حضور در این عرصه نمیپذیرد، شرایط را پیچیدهتر کرد. آنها اعلام کردند که تکاوران ایرانی نباید با لباس نظامی در صحنه حاضر شوند. ما هم پذیرفتیم با هر پوششی که آنها بگویند، حاضر میشویم. [بیشتر بخوانید]
اعلام آمادگی و حضور به موقع تکاوران دریایی ارتش علاوه بر این که اقتدار نیرو و ارتش جمهوری اسلامی ایران را به جهان نشان میدهد، این روزها ضامن امنیتی است که همه کشورهای جهان حتی آنهایی که ایران را تحریم کردند میتوانند از آن بهره ببرند، امنیتی که در داخل کشور موج میزند و میتواند به واسطه حضور ایران در منطقه به تمام کشورهای غرب آسیا منتقل کنند.
گزارش از امین ملکیان
انتهای پیام/