پروانه سلحشوری نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی و عضو کمیسیون فرهنگی مجلس درباره فیلمهای جشنواره فیلم فجر به خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گفت: اصالتا خوزستانی هستم و جنگ را از نزدیک دیده و لمس کرده ام. به نظر من «تنگه ابوقریب» با آثاری مثل «سفر به چزابه»، «از کرخه تا راین» و «بوی پیراهن یوسف» قابل قیاس نیست. این فیلم ها با تاثیرگذاری که داشتند سینمای جنگ را ماندگار کردند.

وی افزود: فیلم سینمایی «از کرخه تا راین» روی زندگی و افکار من تاثیر فراوانی گذاشت، چون با آن همذات پنداری کردم و واقعیت های جنگ را به درستی در آن دیدم.

وی ادامه داد: در «تنگه ابوقریب» بازی ها، موسیقی، تدوین و موضوع، خوب بود اما فیلمنامه انسجام نداشت و ضعیف بود و واقعیت های جنگ و اتفاقی که به آن پرداخت را به خوبی انتقال نمی داد. همچنین تلاش بی وقفه ای که نشان دهنده حمله سربازان ما به عراقی ها باشد در آن دیده نمی شد و فقط عراقی ها حمله می کردند.

وی عنوان کرد: من به سینمای دفاع مقدس علاقه بسیاری دارم و آن را کاملا می شناسم. به نظر من کسی که راوی چنین روایتی در «تنگه ابوقریب» بود ،حس واقعی از جنگ را نداشت.

این نماینده مجلس اظهار داشت: البته انتهای داستان فیلم  از ابتدای آن بهتر بود؛ چون می خواست نشان دهد که راه شهدا و آرمان های آنها ادامه دارد.

سلحشوری در خصوص  فیلم های دیگر جشنواره فجر  بیان کرد: فیلم های «کار کثیف» و «جشن دلتنگی» را هم دیدم. به نظر من فیلم پوریا آذربایجانی(جشن دلتنگی) بهتر بود. چون انگار از سوی جامعه شناسی که بدنه اجتماعی و مشکلات آن را به خوبی می شناسد روایت شده بود.

وی افزود: فاصله و گسست نسلی، ابزارهایی که باعث این اتفاق شدند و... به خوبی در آن به تصویر کشیده شده بود. نوع واژگانی که در «جشن دلتنگی» به کار می روند، از لحاظ روانشناسی بسیار مهم است و باید مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد. از سویی این فیلم تغییر اجتماعی را که در حال رخ دادن است، به خوبی نشان داد.

انتهای پیام/