به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ تمسک به سبک زندگی بزرگانی که منش و رفتار آنها در خانواده میتواند الگوی خانوادههای امروزی باشد راهی است که با یادآوری آنها برای جوانان میتوان راه روشنی را برای زندگی جوانان در اختیار آنها قرار داد و به آنها متذکر شد که الگوگیری از این زندگیها میتواند خوشبختی را برای اعضای خانواده به ارمغان آورد.
همزمان با ایام پیروزی انقلاب اسلامی با نگاهی به زندگی شخصی بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی که باعث تحولی شگرف در جهان شدند و راهی را آغاز کردند که هم اکنون بسیاری از کشورها با الگوگیری از ایشان پیرو راهشان شده اند میتوان الگویی بی بدیل را برای گسترش سبک زندگی ایرانی-اسلامی در خانواده ترویج کرد. نوع رفتار ایشان با همسرشان با وجود اینکه نه تنها ایشان رهبر یک کشور بلکه الگویی در جهان بودند میتواند درسی بزرگ برای زوجهای جوان باشد.
از آن رو که اولین گام برای تشکیل خانوادهای سالم و سعادتمند، ازدواج است و در تحلیل مسائل مربوط خانواده، ملاکها و معیارهای صحیح در ازدواج همواره مورد نظر بوده و هست؛ به سیره عملی امام در ازدواج میپردازیم.
با اندک تامل و دقت در سخن حضرت امام در مییابیم که " کفویّت" و " هم شأنی"، در ازدواج شرط مهم و اساسی است و، چون دامنه تعریف این واژه بسیار وسیع و گسترده است، افراد با دیدگاههای خاص خود آن را تفسیر میکنند. در بسیاری از مجتمعهای آموزشی که جوانان ما مشغول تحصیل اند و موقعیتهای مناسبی برای ازدواج آنان فراهم میگردد، با کمال تأسف میبینیم به علت فهم نادرست از واژه " کفو" مبنای اصلی در پذیرش خواستگاران بسیار متفاوت است و گاه با این برداشتهای اشتباه، زندگی را بر پایههای سست و ناپایدار بنا میکنند.
امام خمینی (ره) میفرمایند: اگر انسان روح بلندی داشته باشد و افق فکری او وسیع بوده، بینش و بصیرت حقیقی در وجود او باشد، به یقین موانع و شکافهای سطحی را کنار زده، به سعادت واقعی دست خواهد یافت.
نکته دیگر که در ازدواج مورد نظر امام بوده است، خانواده همسرآینده ایشان است. امام میفرماید:" میخواهم از خانواده روحانی و هم شأن خودم باشند. " به واقع این یک ارزش است، زیرا هر فردی پس از ازدواج با خانواده همسر خویش معاشرت خواهد داشت و در این ارتباطها آنچه میتواند زمینه مناسب و شایستهای برای حفظ حدود و حرمتها و حتی استفاده از فرصتها فراهم آورد، نزدیک بودن افق فکری، معنوی و اعتقادی است.
حاصل کلام این که در ازدواج آن چه بیش از هر چیز مد نظر امام بوده، روح انسانها و معنویات و اعتقادات آن هاست. اصالت خانوادگی نیز در نظر ایشان بسیار ارزشمند است.
توصیهای به خانواده ها
نکته مهمی که امام خمینی درباره انتخاب ھمسر برای جوانان به خانواده ھای آنھا توصیه میکرد، این بود که: «خانواده ھا باید ھم مسلک باشند، سنخیت داشته و مؤمن و متعھد باشند.» در عین حال فرزندان امام در ضمن بیان خاطره ھای خود یادآوری کرده اند که امام به رضایت دختر یا پسر خود برای ازدواج اھمیت زیادی قائل بود تا جایی که اگر دامادی مورد تایید خانواده ایشان بود، اما دختر خواستگاری او را رد میکرد، امام ھم رد میکرد. از طرف دیگر نحوه برگزاری ازدواج ساده برای فرزندان ھم نکته دیگری بود که امام خمینی در خانواده خود رعایت میکرد. درواقع مراسم خواستگاری، عقد و ازدواج بر طبق دستورات اسلامی مسئلهای بود که ھمیشه در خانواده ایشان رعایت میشد، ھمان طور که فرزندان امام در این باره تعریف کرده اند که: «امام خمینی در مراسم ازدواج فرزندان خود، ھم عقد میگرفتند و ھم عروسی، البته این مراسم بسیار مختصر و معمولی برگزار میشد. ھمچنین نسبت به ازدواج نوه ھایشان ھم، چون بعد از انقلاب بود، خیلی ساده برگزار میکردند.» از این مورد میتوان این طور نتیجه گرفت از آنجایی که اسلام دین کاملی است و به مسائل از یک زاویه نمینگرد، دستورات اسلام ھم با توجه به این که اسلام دینی ھمه جانبه بوده و به ھمه جنبه ھای زندگی انسان توجه دارد، ھرگز به مسائل، نگرش یک طرفه ندارد. بلکه دستورھا و تعالیم اسلام به نوعی متعادل و مطابق با فطرت و عقل انسان وضع شده است و ھمین نکته در سبک زندگی امام خمینی ھم دیده میشود. چون ایشان ھم ھمیشه امور دنیایی را در صورتی که باعث لطمه زدن به امور آخرتی نشود مورد توجه داشت و خوشبختی دنیا را با سعادت آخرت و ھمیشگی ھمراه کرده بود.
اما این توصیهی امام مربوط به مراحل انتخاب همسر است. امام بعد از عقد رو به عروس و داماد میکردند و میفرمودند:: «با هم بسازید و با هم رفیق باشید. این امر، رمز موفقیت زندگی است. زن باید در خانه به شوهر و فرزندان خدمت کند و شوهر هم در بیرون از خانه کار کند. اگر صمیمیت باشد، حتی اختلافهای جزئی پیش نمیآید. سعی کنید با هم رفیق باشید. اگر مرد هستی و در بیرون از خانه هزاران مسئله داری، وقتی به خانه میآیی، ناراحتی هایت را پشتِ در بگذار و سعی کن با لطف و مهربانی داخل خانه شوی.
امام خطاب به عروس خانمها میگفتند: «تو هم ممکن است در خانه خیلی کار کرده و خسته باشی؛ ولی نباید خستگی خود را به شوهرت منتقل کنی. به استقبالش برو و زندگی گرمی برای خودتان درست کنید.» (ستوده، ج. ۱، ص. ۱۷۳)
کمک به همسر در کار منزل و بچه داری
دختر حضرت امام (ره) نقل میکند: امام همیشه در کارهای منزل کمک میکردند و به ما نیز میگفتند: کمک از بهشت آمده است. فرزندانشان تعریف میکنند که ایشان با آنها بازی میکردند یعنی بعد از تمام شدن درس، ساعتی را به بازی با بچهها میپرداختند و به این ترتیب به خانم در کار تربیت بچهها کمک میکردند.
امام (ره) به پسر و نوه هایشان القا میکردند که از زنانشان انتظار کاری نداشته باشند و اگر کار کردند، محبت کرده اند. البته به دخترها نیز توصیه میکردند که کار کنند.
کمک در آشپزخانه
مرضیه دباغ نقل میکند: روزی بر حسب اتفاق تعداد میهمانان منزل امام زیاد شد، پس از صرف غذا ظرفها را جمع کردم و به آشپزخانه بردم. با زهرا- دختر آقای اشراقی- آماده شدیم که ظرفها را بشوئیم. اما دیدم که خود امام هم بلافاصله به آشپزخانه آمدند.
از زهرا پرسیدم: «حاج آقا چرا به آشپزخانه آمده اند؟» و حق داشتم که تعجب کنم، زیرا وقت وضو نبود؛ اما امام آستین هایشان را بالا زدند و فرمودند:، چون ظرفهای امروز زیاد است آمده ام کمکتان کنم.
بدنم شروع به لرزیدن کرد. خدایا چه میبینم! به زهرا گفتم تو را به خدا از امام خواهش کنید که ایشان تشریف ببرند. خود ما ظرفها را میشوئیم. (پا به پای آفتاب، ج. ۱، ص. ۱۷۳)
رسیدگی به خانواده
یکی دیگر از توصیه ھای امام خمینی در حوزه زندگی روزمره، رسیدگی به خانواده اعم از پدر، مادر، ھمسر، فرزند، خواھر و برادر است. البته در نگاه گسترده میتوان این طور نتیجه گرفت که امام خمینی به رسیدگی به حال تمام محارم و آشنایان توجه ویژه داشت. در ھمین مورد ھمسر شھید محلاتی به نقل از ھمسر خود تعریف کرده است که امام خمینی بر رسیدگی به اھل خانه تأکید میکرد و به عنوان مثال میگفت: «در جلسه کلاس، امام فرمود که طلبه ھای متأھل نباید شب ھا مطالعه کنند. بلکه شب ھا را برای رسیدگی به امور خانه و ھمسر و فرزندان بگذرانند و سحرھا را به مطالعه بپردازند.» از این توصیه مشخص میشود که ایشان به نقش تعیین کننده خانواده در سلامت فرزندان توجه زیادی داشت. تأکید تا جایی که امام در وصیت نامه خود به فرزندش توصیه کرده است که: «پسرم! بزرگترین وصیت من به تو فرزند عزیز، سفارش مادر بسیار وفادار تواست. حقوق بسیار مادرھا را نمیتوان شمرد و نمیتوان به حق ادا کرد. یک شب مادر نسبت به فرزندش، از سال ھا عمر پدر متعھد، ارزنده تراست. تجسم عطوفت و رحمت در دیدگان نورانی مادر، بارقه رحمت و عطوفت رب العالمین است.» و در جای دیگر اشاره کرده است که: «و به احمد، پسرم، وصیت میکنم که با ارحام و اقربای خود به خصوص خواھران و برادر و خواھرزادگان با مھر و محبت و صلح و صفا و ایثار و مراعات رفتار کند و به ھمه فرزندانم وصیت میکنم که باھم یکدل و یک جھت باشند؛ و ھمه در راه خداوند و [کمک به]بندگان محروم او قدم بردارند که خیر و عاقبت دنیا و آخرت در آن است.»
منبع: تبیان
انتهای پیام/