به گزارش خبرنگار دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ کشور فلسطین سالیان طولانی است که مورد تجاوز و اشغال صهیونیست ها قرار گرفته است. این کشور بین دریای مدیترانه و کرانه رود اردن واقع شده است و همین موضوع باعث شده تا فلسطین همچون کشورهای سوریه و لبنان از لحاظ منابع و منطقه استراتژیکی برای همه مهم باشد.

قدس یکی از قدیمی ترین شهرهای جهان محسوب می شود که از اهمیت خاصی برخوردار است. چرا که پیروان 3 دین اسلام، یهود و مسیحیت در این سرزمین حضور دارند. علاوه براین، قدس سومین شهر مقدس مسلمانان به حساب می آید. از سوی دیگر رژیم اشغالگرقدس پس از اشغال فلسطین و تاسیس رژیم خود در حدود 70 سال پیش، با دستور آمریکا تصمیم گرفت پایتخت خود را از تل‌آویو به قدس منتقل کند.

در سال های گذشته پیمان هایی بین کشوهای منطقه مثل مصر، اردن وتشکیلات خودگردان با نام پیمان اسلو و کمپ دیوید بسته شد تا رژیم صهیونیستی با فلسطینیان هم مرز شود و در اراضی مشخص با یکدیگر زندگی کنند. تا امروز تشکیلات خود گردان فلسطین براین باور مانده است که می تواند با رژیم اشغالگر صهیونیستی سازش کند، سازشی که تا کنون نه تنها برای فلسطین دستاوردی نداشته است، بلکه امتیازات زیادی را هم نصیب آمریکا و اسرائیل کرده است.

حدود سه ما پیش بود که رئیس جمهور تاجر مسلک آمریکا خواستار انتقال پایتخت اسرائیل به قدس اشغالی شد؛ تصمیمی که در پی آن درگیری ها در شهرهای مختلف فلسطین به خصوص در نوار غزه بالا گرفت و نیروهای مردمی فلسطین و محور مقاومت انتفاضه چهارم را آغاز کردند، درگیری‌ها تا حدی بود که هرروز شاهد خبرهایی زیادی پیرامون شهادت مبارزان و حتی غیر نظامی ها بودیم.

طبق آمار، بیشترین شهدای انتفاضه، در مناطق مختلف کرانه باختری، باریکه غزه و قدس اشغالی قرار دارند و افراد زیر 18 سال بیشترین آمار را در بین این شهدا دارند. این موارد نشان می دهد که رژیم صهیونیستی در پی نسل کشی در فلسطین است، بطوریکه فرماندهان میدانی ارتش اسرائیل نیز به سربازان خود دستور می دهند که زنان باردار فلسطینی را هدف قرار دهند تا با شلیک یک تیر جان دو نفر گرفته شود!

اما موضوعی که بسیار دردآور است نقش برخی کشورهای مرتجع منطقه در حال و روز امروز فلسطین است، چرا که اگر آنها هم به همراه نیروهای مردمی فلسطین و محور مقاومت مبارزه می کردند و به فکر مسلمانان فلسطین بودند و با تدابیر اشتباهی چون سازش و امضا کردن پیمان نامه های دروغین باعث اشغال قدس شریف نمی شدند، هیچگاه این اتفاقات گریبان‌گیر مردم فلسطین نمی شد.

جمعیت 2 میلیونی غزه سالیان سال است که در این شهر محصور هستند و بيشترين فشارها را از سوی اسرائيل، مصر و دولت خودگردان محمود عباس متحمل می‌شوند. گذرگاه رفح تنها مجاری تنفسی مردم این شهر محسوب می شود که سالهاست توسط مصر با دیواری پوشانده شده است، البته بعد از به ثمر نشستن انقلاب مردم مصر و کنار گذاشتن حسنی مبارک که از هم پیمانان اصلی اسرائیل در منطقه بود، وضعیت نوار غزه اندکی بهبود یافت و از میزان فشارهای وارد بر این باریکه کاسته شد، اما این وضعیت نیز تداوم چندانی نداشت.

علاوه براین شرایط، حملات وحشیانه جنگنده های رژیم صهیونیستی برسر مردم غزه نیز هر بار باعث شهادت تعداد زیادی از غیر نظامیان و مردم این شهر می‌شود. موارد دیگری چون قربانی شدن زنان باردار به دلیل دسترسی نداشتن به دارو و تجهیزات بیمارستانی و انواع بیماری های افراد سالخورده و کودکان به دلیل ضعف بدنی نیز تصویری دردناک از غزه امروز است؛ البته روشن است که با وجود تشکیلات خودگردان و در راس آن محمود عباس در قالب دولت فلسطین، مردم گرفتار در محنت این کشور روی آرامش نخواهند دید. ماهیت تشکیلات خودگردان فلسطین به اجرای اهداف و سیاست های واشنگتن در حمایت از رژیم نامشروع صهیونیستی وابسته است.

در راستای یهودی سازی قدس، اسرائیل سال ها است که قصد دارد طرح بزرگی را در این شهر اجرایی کند و با شهرک سازی گسترده، این منطقه مقدس را از حضور سکنه فلسطینی خالی کند؛ طرحی که با حمایت آمریکا با سرعت در حال اجرا است. البته این ساخت و ساز بی رویه با قطعنامه سازمان ملل پیرامون هرگونه ساخت و ساز در قدس مغایرت دارد، اما به دلیل سایه گسترده سیاست های واشنگتن بر روی قوانین سازمان ملل، این قوانین در عمل قابلیت اجرا ندارد.

رژیم صهیونیستی با وجود حمایت های کاخ سفید از اجرای طرح شهرک سازی عقب نشینی نمی کند، البته ساخت شهرک های صهیونیست نشین در اراضی اشغالی توسط رژیم اشغالگر قدس حتی با قطعنامه ها و پیمان نامه هایی چون اسلو نیز همخوانی ندارد، گر چه این کار رژیم اشغالگر با مخالفت‌هایی از سوی اتحادیه اروپا  با صدور بیانیه ای پیرامون توقف تخریب منازل و دارایی فلسطینیان  و اجرای طرح قدس بزرگ محکوم شده است، اما ظاهرا هیچ چیز حتی مجامع به ظاهر بین المللی و در باطن آمریکایی - صهیونیستی نیز توان جلوگیری از این اقدام آنها را ندارند.

اولین موضع‌گیری ترامپ رئیس جمهور آمریکا درباره فلسطین به پوسترهای تبلیغاتی که او برای رای آوردن در اختیار شهروندان آمریکایی قرار داده بود، بازمی گردد. ترامپ وعده های مبنی بر انتقال سفارت آمریکا از تل‌آویو به قدس قبله اول مسلمانان داده بود. این موضوع باعث شد تا فعالان فضای مجازی در اقصی نقاط جهان نسبت به این اقدام ترامپ واکنش نشان دهند.  پايگاه خبری العهد لبنان در آن زمان طی خبری اعلام کرد: سفير فلسطين در لندن با اشاره به تصميم احتمالی دونالد ترامپ رئيس جمهور آمريكا در خصوص قدس اشغالی گفت: ترامپ با اين تصميم عليه مسلمانان و مسيحيان در خاورميانه، اعلام جنگ می كند.

اقدام دونالد ترامپ مبنی بر انتقال سفارت آمریکا به قدس اشغالی مضحک و مسخره به نظر می رسد. البته او اولین بار نیست که قصد انجام کارهای غیر منطقی دارد. دولت های قبلی آمریکا از عملی کردن وعده های خود در مورد مسئله قدس سرباز زدند و این احتمال این که وعده ترامپ در خصوص انتقال سفارت آمریکا به قدس نیز توخالی باشد بسیار زیاد است. 

برخی کارشناسان مسائل سیاسی فلسطین براین باور هستند که اگر سفارت ایالات متحده آمریکا از تل‌آویو به قدس شریف انتقال پیدا کند، باید منتظر اجرای طرح بزرگ قدس و ساخت و ساز 14 هزار واحد مسکونی رژیم صهیونیستی در قدس باشیم. این واقعیت تلخ در صورتی است که تشکیلات خودگردان فلسطین براین باوراست که هنوز می توان با رژیم صهیونیستی سازش کرد و قصد یاری نیروهای فلسطینی و مردم مظلوم این کشور را ندارند، شاید زمان آن رسیده که محمود عباس کمی به خود بیاید و اطراف را خوب بنگرد تا بتواند تصمیم درست بگیرد، تصمیمی که به نظر می‌رسد باید هر چه زودتر گرفته شود.

به نظر می رسد تا زمانی که جهان عرب، مسلمانان و تشکیلات خود گردان فلسطین، گروه های مبارز فلسطینی و نیروهای مردمی را در مبارزه علیه رژیم صهیونیستی همراهی نکنند، وضعیت در این کشور همین گونه سخت می ماند و رژیم صهیونیستی نیز همانطور مثل قبل به ظلم و ستم خود بدون اینکه اتفاقی بیفتد ادامه می دهد، تاریخ نشان داده که اولین پله پیروزی، وحدت است، پس مردم فلسطین یا بهتر بگوییم سیاسیون فلسطینی باید کمی به خود بیایند و به این کلمه کمی بیشتر فکر کنند.

باید توجه داشت که مسئله اول جهان اسلام، نباید در دید مسلمین به یک مسئله هميشگی و تکراری مبدل شود. پیروزی زمانی حاصل خواهد شد که عملا همه دست به دست هم داده و در یک جبهه باایستیم.

انتهای پیام/