به گزارش گروه بینالملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ «اکونومیست» نوشت: به طور کلی هر کشوری برای اینکه یک قدرت نفتی محسوب شود باید تولیدکننده مهم نفت باشد. چین بزرگترین واردکننده نفت در جهان است ولی باز هم میخواهد انحصار در این باشگاه را بشکند. برخی افراد معتقدند اگر چین موفق به کنترل بازار نفت شود، یوآن (واحد پول این کشور) ممکن است به تدریج جایگزین دلار در معاملات نفتی شود؛ هر چند این وضع فعلا، یک رویاست.
تلاش قبلی چین در خصوص قراردادهای آتی نفت در اوایل دهه 1990 به سبب فقدان ثبات در قیمت گذاری، شکست خورد. این بار مسئولان چینی خودشان را به شکلی نظاممند آماده کردهاند. مقامات چینی برای مقابله با سفته بازها که در بازارهای این کشور فعالیت دارند، ذخیره سازی نفت را بسیار گران کرده اند.
بیشتر بخوانید: گام بلند چین برای حذف دلار از اقتصاد جهان
مقادیر نفت معامله شده در روزهای نخست معاملات بسیار اندک و کمتر از یک دهم متوسط معاملات مشابه در نیویورک و لندن بود. اما همه چیز خوب پیش رفت. این شروعی خوب هر چند سطح پایین بود. چین دو هدف را دنبال می کند. هدف نخست، محافظت از شرکت های چینی در برابر نوسانات قیمت است. پالایشگران و معامله گران چینی تلاش داشته اند به سبب کنترل های سرمایه ای، ریسک های ارزی را مدیریت کنند.
چین در راستای تحقق هدف دوم خود امیدوار است برای قیمت گذاری نفت معیارهایی (استانداردهایی) تعیین کند و به رقیبی برای نفت برنت در اروپا و نفت وست تگزاس اینترمیدیت آمریکا تبدیل شود. این معیارها بر اساس عرضه و تقاضای خود چین قرار دارند. چین برای تحقق هدف خود نیازمند جذب مشارکت خارجی است. بنابراین، شرکت افراد خارجی در نخستین قرارداد آتی که در «بورس بین المللی انرژی شانگهای» انجام شد، آزاد بود. معاملات تا ساعت دو و نیم صبح به وقت چین انجام می شود تا با زمان فعالیت در آمریکا و اروپا همپوشانی داشته باشد.
دو معامله گر از بزرگترین معامله گران جهان یعنی گلنکر Glencore و ترافیگورا Trafigura, در نخستین قرار داد آتی حضور داشتند. با وجود این، همان محدودیت هایی که تجارت شرکت های چینی با خارج را دشوار می کنند مانع از آن می شوند که خارجی ها به شکلی گسترده وارد بازار چین شوند. خارجی ها برای دسترسی یافتن به بازار چین باید حساب های بانکی ویژه ای در داخل این کشور باز کنند. خارجی ها همچنین نمی توانند از سودهای خود برای سرمایه گذاری در چین استفاده کنند.
یک گروه از تولیدکنندگان که تصور می شود وسوسه خواهند شد فعالیت کنند، تولیدکنندگانی هستند که آمریکا آنها را تحریم کرده است. از نظر ایران، روسیه و ونزوئلا، معامله با یوآن موجب خلاصی آنها از درآمدهای دلاری می شود و به آنها به دوری کردن از بانک های آمریکایی کمک خواهد کرد. تا زمانی که چین از نظام مالی بقیه کشورهای جهان فاصله بگیرد، زود است بخواهیم درباره یوآن نفتی به جای دلار نفتی صحبت کنیم.
انتهای پیام/