به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، خبرگزاری اسپوتنیک در گزارشی نوشت: اظهارات دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، برای توضیح تصمیم خود مبنی بر صدور فرمان حمله به سوریه به علت وقوع حمله شیمیایی ادعایی در شهر دوما مملو از کلماتی مانند «حیوانی، شیطانی و منزجر کننده» بود، اما در عین حال هیچ نشان و شواهدی از وقوع حمله شیمیایی یا مسئولیت دولت سوریه در آن دیده نمی‌شد.

در این گزارش آمده است: ترامپ در سخنرانی خود برای دومین بار ظرف یک سال گذشته، دولت اسد (رئیس جمهور سوریه) را به استفاده از سلاح‌های شیمیایی برای کشتار غیرنظامیان بی‌گناه متهم کرد و «کشتار» مردم به دست او را «افزایش قابل ملاحظه در الگوی به کارگیری سلاح‌های شیمیایی به وسیله این رژیم وحشتناک» نامید. او همچنین روسیه را به ناکامی در عمل به تعهدات خود مبنی بر اطمینان از نابودی زرادخانه‌های سلاح شیمیایی سوریه متهم کرد و از مسکو خواست «به عنوان نیرویی برای ثبات و صلح به ملل متمدن بپیوندد.»

این سخنان ترامپ به شدت به اظهارات آوریل گذشته او برای صدور دستور حمله به سوریه به سبب وقوع یک حمله شیمیایی ادعایی دیگر شبیه بود. وی سال گذشته به ارتش آمریکا دستور داد با استفاده از موشک‌های تاماهاوک به یک پایگاه سوری حمله کنند و از «ملل متمدن» خواست «برای پایان دادن به کشتار و خونریزی در سوریه» به او بپیوندند.

این در حالی است که هر دو موج حملات آمریکا و هم پیمانانش به سوریه به شدت ناکارآمد بوده است. به طوری که پایگاه سوری هدف قرار گرفته در آوریل ۲۰۱۷ تنها چند روز پس از حمله فعالیت خود را از سر گرفت. تصاویر مشابهی از حملات اخیر غرب به سوریه نیز در روز شنبه منتشر شد. هر چند این حملات یک مرکز علمی واقع در شمال دمشق را تخریب کرد، ساکنان پایتخت سوریه سرنگونی تعداد زیادی از تاماهاوک‌های آمریکایی را جشن گرفتند.

گزارش وزارت دفاع روسیه نشان می‌دهد سامانه‌های دفاع هوایی سوریه موفق شدند 71 فروند از 103 فروند موشک شلیک شده به سوی اهدافی در خاک سوریه را رهگیری و ساقط کنند.

هر دوی این حملات بر مبنای ادعا‌های مطرح شده به وسیله رسانه‌های معارض سوری و سازمان‌های غیردولتی بین‌المللی جنجالی صورت گرفتند که بعد‌ها به وسیله مقامات و رسانه‌های غرب به عنوان شواهد غیرقابل انکار استفاده شدند. در هر دو بار، اتهامات غرب علیه دولت سوریه بر مبنای گزارش‌های سازمان‌های بدنامی مانند کلاه سفید‌ها مطرح شدند. ونِسا بیلی، روزنامه نگار محقق و کارشناس مسائل سوریه، کلاه سفید‌ها را «دفاع شهری القاعده» نامیده است.

به دنبال حمله ادعایی شیمیایی آوریل ۲۰۱۸، متخصصان امور تسلیحات شیمیایی روسیه که به منطقه ادعایی محل وقوع حمله اعزام شدند هیچگونه شواهدی در تایید چنین حمله‌ای پیدا نکردند. کارشناسان سازمان منع تسلیحات شیمیایی نیز موفق نشدند تا روز شنبه و پس از حملات آمریکا، فرانسه و انگلیس وارد سوریه شوند.

اسپوتنیک افزود: اما ماهیت مبهم شواهدی که ترامپ برای توجیه حملات خود به آن‌ها ارجاع می‌دهد موضوع تازه‌ای نیست و بخشی از الگویی است که آمریکا دست‌کم در بیست سال اخیر مورد استفاده قرار داده است.

یوگسلاوی - ۱۹۹۹ 

بیل کلینتون، رئیس جمهور پیشین آمریکا، بیست و چهارم آوریل ۱۹۹۹ در یک پیام ویدیویی برای مردم آمریکا گفت: این کشور برای جلوگیری از «وقوع نسل‌کشی در اروپا» به یوگسلاوی حمله می‌کند. کلینتون، اسلوبودان میلوشوویچ، رئیس جمهور یوگسلاوی، را به سرکوب خواست صلح‌آمیز آلبانیایی تبار‌های ساکن کوزوو با توسل به نیرو‌های نظامی متهم کرد. کلینتون گفت: «به طور خلاصه، اگر رئیس جمهور میلوشوویچ صلح نکند، ما توانایی او را برای شروع جنگ محدود می‌کنیم.»

آنچه که در ادامه اتفاق افتاد، بمباران مداوم 78 روزه یوگسلاوی به وسیله سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) بود که به کشته شدن 5700 غیرنظامی و آلوده شدن مناطقی در خاک کوزوو و مرکز صربستان به اورانیوم ضعیف شده منجر شد.

میلوشوویچ در مه ۱۹۹۹ از سوی دیوان بین‌المللی کیفری به جنایت علیه بشریت در کوزوو متهم و سپس فهرستی از جنایت‌ها در کرواسی و بوسنی نیز به آن افزوده شد. روند محاکمه وی در سال ۲۰۰۲ شروع و تا زمان مرگش در زندانی در شهر لاهه در سال ۲۰۰۶ بر اثر حمله قلبی ادامه یافت.

دادگاه بین‌المللی کیفری یوگسلاوی سابق در مارس ۲۰۱۶ اذعان کرد شواهد کافی برای حمایت از محکومیت قضائی میلوشوویچ در اختیار نداشته است. کوزوو به طور یکجانبه سال ۲۰۰۸ از صربستان اعلام استقلال کرد.

عراق - ۲۰۰۳
جورج دبلیو بوش، رئیس جمهور پیشین آمریکا، در نوزدهم مارس ۲۰۰۳ شاید بدنام‌ترین سخنرانی قرن بیست و یکم را ارائه کرد و در آن به آمریکایی‌ها گفت، این کشور به همراه انگلیس و هم‌پیمانانشان دست به حمله به عراق زده اند. بوش با اشاره به حملات یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ علیه مراکز تجارت جهانی در نیویورک -که عراق هیچ ارتباطی با آن‌ها نداشت- گفت: «مردم آمریکا و دوستان و هم‌پیمانان ما نمی‌توانند زیر سایه تهدید یک رژیم غیرقانونی که صلح جهانی را با سلاح‌های کشتار جمعی تهدید می‌کند، زندگی کنند. ما همین حالا با این تهدید روبرو می‌شویم، با کمک ارتش، نیروی هوایی، نیروی دریایی، گارد ساحلی و تفنگداران خود با آن روبرو می‌شویم تا مجبور نشویم بعد‌ها با ارتشی از آتش نشانان و پلیس و پزشکان در خیابان‌های شهر‌های خود با آن روبرو شویم.»

آمریکا پس از حمله به عراق هیچگاه نتوانست شواهدی از سلاح‌های کشتار جمعی که بوش از آن به عنوان بهانه‌ای برای حمله به عراق استفاده کرد پیدا کند و حمله به عراق نه تنها تاثیرات شدیدی بر آبروی آمریکا در خارج از این کشور داشت بلکه به گسترش هرج و مرج در عراق و ظهور داعش در این کشور در سال ۲۰۱۴ انجامید. این جنگ به مرگ صد‌ها هزار عراقی و کشته شدن چهار هزار و هشتصد سرباز ائتلاف و هزینه‌ای بالغ بر دو تریلیون دلار برای آمریکا منجر شد.

لیبی - ۲۰۱۱
باراک اوباما، رئیس جمهور پیشین آمریکا، بیست و هشتم مارس ۲۰۱۱ با مردم این کشور دزباره با «وضع لیبی» سخن گفت. وی در این سخنرانی گفت: «اعتراضات صلح‌آمیز در خیابان‌های لیبی برای برخورداری از حقوق جهان شمول» با سرکوب «رژیم وحشی» معمر قذافی، رئیس‌جمهور سابق لیبی، روبرو شده است که به گفته اوباما «آشکارا اعتماد و اطمینان مردم خود و همچنین مشروعیت جایگاهش را» از دست داده است.

اوباما گفت: «معمر قذافی بدون هیچ نیرویی برای کنترل او بدون شک به جنایت علیه مردم خود دست می‌زند. هزاران نفر خواهند مرد و پس از آن بحرانی انسانی اتفاق می‌افتد. همه منطقه بی ثبات می‌شود که حیات بسیاری از شرکا و متحدانمان را با مخاطره مواجه می‌کند. ارزش‌های دموکراتیک که ما از آن‌ها پاسداری می‌کنیم با خطر مواجه هستند.»

آمریکا و متحدانش برمبنای همین دلایل برای حفاظت از غیرنظامیان و وادار کردن رژیم قذافی به مسئول بودن در قبال جان مردم دست به حملاتی هوایی علیه لیبی زدند.

به دنبال این سخنان، آمریکا و متحدان این کشور حملات هوایی شدیدی را علیه لیبی شروع کردند که به نابودی دولت این کشور و پیروزی معارضان قذافی منجر شد. از آن زمان به بعد ده‌ها هزار لیبیایی جان خود را از دست داده‌اند و این کشور به دست چندین گروه مسلح مخالف افتاده و به پلی برای پناهجویان از سراسر آفریقا برای رسیدن به اروپا تبدیل شده است.

اوباما بعد‌ها اذعان کرد حمله به لیبی بدترین اشتباه دوران ریاست جمهوری او بوده است.

در انتهای این گزارش با تاکید بر مواضع متغییر رئیس‌جمهور آمریکا آمده است: ترامپ با لشکرکشی به عراق و لیبی مخالفت کرد و دقیقا دو سال پیش از آنکه خود تصمیم به حمله سوریه بگیرد علنا در برابر تصمیم اوباما برای حمله به سوریه ایستاد و با آن مخالفت کرد.

انتهای پیام/