ناصر پروانی، شاعر در گفتگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص خیام گفت: اگر بخواهیم فقط از منظر شاعر بودن به خیام نگاه کنیم، به نوعی به وی جفا کرده ایم یا این اندیشه بزرگ را به تعدادی رباعی که شاید به تعداد انگشتان دست نرسد منحصر کنیم. مگر چند نفر در تاریخ ادبیات وجود دارند که لقب حکیم به آن ها داده می شود. خیام علامه زمان خودش بود و در بسیاری از زمینه ها از جمله هندسه و نجوم و شعر تبحر داشت. رباعیات خیام به گونه ای میوه آن اندیشه هاست.

وی افزود: چرا جامعه ما خیام نمی خواند؟ باید هنگام خواندن اشعار این شاعر آن سطحی نگری را کنار بگذاریم. پشت تک تک واژه های اشعار خیام اندیشه و باورهای قدیم است. اگر خیام را بخوانیم باورهای دینی مان را در شعرهای وی پیدا می کنیم؛ اگر چه خیام ناشناخته است و تنها یکی دو روز  به این شاعر می پردازیم. شعر او ویترین اندیشه هایش اندیشه های اوست که برای ما باقی گذاشته و از بسیاری از اندیشه هایش برای ما در دسترس تر است.

این شاعر با اشاره به اینکه سعی کنیم از لایه های زیرین به خیام بپردازیم و با تفکر بیشتری شعرهایش را بخوانیم، بیان کرد: چند ثانیه می توانیم شعرهای خیام را بخوانیم و ساعت ها روی آن فکر کنیم. محصور کردن وی به شاعری، بزرگترین جفایی است که به خیام می شود. آن بُعد اندیشه های خیام در رسیدن به توحید و مرگ و هستی بسیار قوی است و به دفعات به فلسفه خلقت اشاره می کند. برگشتن به عالم و عود در شعرهای مولانا زیاد است. اگر شعرهای پرمغز خیام را بخوانیم، بُعدهای شناخت خداوند و توحیدی در آن بسیار متبلور است. شعرهای خیام یک سفره گسترده ای است که باز شده و هر کسی می تواند از آن بهره ببرد.

پروانی ادامه داد: اگر تاریخ ادبیات را بخوانیم، غیر از قرآن هیچ کتابی را نداریم که دست نخورده و بدون تحریف باشد. به دلیل آنکه شاید وسایل ارتباط جمعی و ثبت آثار علمی نبود. شاعرانی بودند که با خیام ارتباط داشتند، اما هدفشان شناخته شدن نبود. علت اینکه یک سری جابجایی های تاریخی در آثار شاعران داریم، این است که سیستم اطلاع رسانی و ثبت آثار وجود نداشته است. بسیاری از کتاب های مرجع ما مانند کتاب «حلیه المتقین» وجود دارند که برخی معتقدند تحریف شده است. در این زمینه، علم رجال، درایه و حدیث صحت روایات را بررسی می کند. پس این مسئله اینکه که عده ای می خواستند اثرشان با نام خیام شناخته شود، تفکر درستی نیست.

انتهای پیام/