به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛سه شنبه ۱۷ آوریل (بیست و هشت فروردین)، چهاردهمین سالگرد شهادت عبدالعزیز الرنتیسی، یکی از مؤسسان و رهبر جنبش حماس در نوار غزه بود.

سال ۲۰۰۴ میلادی تنها ۲۵ روز پس از شهادت شیخ احمد یاسین، مؤسس و رهبر معنوی جنبش حماس، اتومبیل عبدالعزیز الرنتیسی هدف موشک بالگرد آپاچی رژیم صهیونیستی قرار گرفت. محافظ الرنتیسی در دم جان باخت و خود او نیز بر اثر شدت جراحات به یاران شهیدش پیوست.

زندگینامه

عبدالعزیز الرنتیسی ۲۳ اکتبر ۱۹۴۷ در روستای یبنا، بین عسقلان و یافا به دنیا آمد. سال ۱۹۴۸ هنگامی که عبدالعزیز نوزادی چند ماهه بود خانواده الرنتیسی به دلیل اشغال روستایشان مجبور به مهاجرت به نوار غزه شدند. آن‌ها در اردوگاه آوارگان فلسطینی خانیونس ساکن شدند و در آنجا عبدالعزیز با ۹ برادر و خواهرش نشو و نما یافت.

برای گذراندن آموزش‌های ابتدایی وارد مدرسه آژانس انروا شد و تا پایان دوره متوسطه تحصیلات خود را گذراند. با پایان دوره متوسطه توانست از انروا بورسیه ادامه تحصیل در رشته پزشکی را به دست آورد. سال ۱۹۷۲ از دانشکده پزشکی دانشگاه اسکندریه فارغ التحصیل شد. پس از آن در رشته طب کودکان، تخصص دریافت کرد. از سال ۱۹۷۶ در بیمارستان ناصر در خانیونس مشغول به کار شد.

الرنتیسی یکی از مؤسسان جنبش حماس است. وی به همراه تعدادی از فعالان مسلمان در نوار غزه در سال ۱۹۸۷ اقدام به تأسیس این جنبش کردند. وی نخستین نفر از رهبران حماس بود که ۱۵ ژانویه ۱۹۸۸ تنها ۳۵ روز پس از آغاز انتفاضه اول- که از ۹ دسامبر ۱۹۸۷ آغاز شده بود- به اتهام شعله ور کردن انتفاضه به مدت ۲۱ از سوی صهیونیست‌ها بازداشت شد. این آغاز زندان رفتن‌های وی بود و تا لحظه شهادت هفت روز را در زندان‌های رژیم صهیونیستی به سر برد.

۱۷ دسامبر ۱۹۹۲ به همراه ۴۰۰ نفر از فعالان نوار غزه و برخی از اعضای جنبش‌های حماس و جهاد اسلامی به روستای مرج الزهور تبعید شد. در مرج الزهور، نبوغ الرنتیسی از نو شکوفا شد. او سخنگوی تبعیدشدگان بود و در آنجا روابط بسیار عمیقی با جبهه مقاومت پیدا کرد. یک سال پس از تبعید، به محض بازگشت به نوار غزه از سوی صهیونیست‌ها بازداشت شد و تا ۱۹۹۷ در زندان به سر برد. الرنتیسی چهار بار هم توسط دستگاه امنیتی تشکیلات خودگردان به عنوان زندانی سیاسی دستگیر شد.

ترور‌ها

الرنتیسی چهار بار هدف سوء قصد قرار گرفت، اما این ترور‌ها نافرجام بود. نخستین بار درمرج الزهور شخصی به عنوان مترجم عرب زبان یک خبرنگار ژاپنی وارد چادر اطلاع رسانی تبعیدشدگان شد و کیفی حاوی بمب را در آنجا کار گذاشت که منجر به انفجار و آتش سوزی آن چادر شد. بار دوم در ژوئیه سال ۲۰۰۳ مورد هدف قرار گرفت که در این مرتبه دو نفر از همراهانش شهید شدند و فرزندش احمد نیز به شدت زخمی شد. بار سوم در سپتامبر ۲۰۰۳ هدف قرار گرفت، اما این ترور هم موفق نبود. بار چهارم سه روز پس از ترور شیخ احمد یاسین هدف قرار گرفت، اما به سلامت از معرکه بیرون آمد.

مرتبه پنجم زمانی بود که اعضای حماس پس از شهادت شیخ احمد یاسین با وی به عنوان رهبر معنوی حماس بیعت کرده بودند و الرنتیسی جانشین شیخ احمد یاسین شده بود. حماس در پاسخ به ترور شیخ، عملیاتی را در بندر اسدود انجام داد. پس از این عملیات بود که بالگرد آپاچی رژیم صهیونیستی با هدف قرار دادن اتومبیل حامل وی سبب شهادتش شد.

تفاوت از زمین تا آسمان

نگاهی به عملیات‌های تروری که برای هدف قرار دادن الرنتیسی صورت گرفته دو نکته را به درستی نشان می‌دهد:

نخست، صهیونیست‌ها بدون درنگ برای رسیدن به هدف ترور، برنامه ریزی می‌کردند و باکی از این عملیات‌های پشت هم نداشته‌اند.

دوم اینکه، در عملیات‌های تروری که برنامه ریزی شده است صهیونیست‌ها آشکارا وارد میدان شده‌اند و با بالگرد اهداف خود را هدف قرار داده‌اند، بدون آنکه از آشکار شدن مجری عملیات واهمه‌ای داشته باشند.

یک نتیجه گیری ساده

اگر نگاهی به عملیات‌های تروری که صهیونیست‌ها طی هفت سال اخیر برنامه ریزی کرده‌اند نگاهی بیندازیم، می‌بینیم که ترور شخصیت‌هایی، چون مصطفی بدرالدین، سمیر قنطار و دیگر فرماندهان مقاومت به گونه‌ای صورت گرفته است که هیچ یک از دو فاکتور فوق در آن‌ها مشاهده نمی‌شود یعنی نه ترور‌ها پشت هم صورت گرفته است و نه اینکه صهیونیست‌ها به این ترور‌ها اذعان کرده‌اند.

آنچه از این مطلب می‌توان نتیجه گرفت این است که مقاومت آنقدر توانمند شده که صهیونیست‌ها هرگز جرأت عرض اندام علنی مقابل آن را ندارند. روزگاری بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۴ میلادی، طی چند ماه، تنها چهار عملیات ترور علیه یک شخصیت مقاومتی مثل الرنتیسی انجام می‌دادند و این در حالی بود که در همین زمان رهبران دیگری از مقاومت، چون شیخ احمد یاسین را ترور کرده بودند.

اما امروز صهیونیست‌ها هرگز جرأت اعلام نام خود را ندارند و هر اقدام خرابکارانه‌ای هم انجام می‌دهند، در سکوت کامل و بدون گردن گرفتن آن است. این در حالی است که فاصله این عملیات‌ها نیز بسیار زیاد است و همچون الرنتیسی با فاصله‌های کوتاه صورت نمی‌گیرد. این مفهوم یک معنی بیشتر ندارد و آن اینکه مقاومت در حال از بین بردن رژیم صهیونیستی است و این امری بدیهی است که نمی‌توان از آن گریخت.

منبع:تسنیم

انتهای پیام/

 ترسیدن صهیونیست‌ها از توانمندی حما‌س