به گزارش حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران جوان، طرح برداشتن موانع از جادههای کابل شتابزده آغاز شد، اما اکنون این روند متوقف و در برخی موارد بر تعداد موانع در جادههای کابل افزوده شده است. شهردار جدید کابل در شروع کارش در این سمت تأکید کرده بود که موانع امنیتی را از جادهها و کوچههای پایتخت برخواهد داشت. این روند زودتر از موعد متوقف شد.
هرچند شهرداری کابل ادعا میکند که ۶۱ درصد از موانعی که قرار بود برداشته شود، برداشته شده است، اما مشاهدات نشان میدهد که در برخی موارد نهتنها موانع برداشته نشده که افزایش نیز یافته است.
جلیل سلطانی سخنگوی شهرداری کابل میگوید، از جمع ۱۸۷ نقطه در شهر کابل که باید موانع آن برداشته میشد ۶۱ درصد آن برداشته شده است. به گفته او ادامه این روند طی یک قرارداد رسمی به وزارت داخله سپرده شده است.
اما وزارت داخله از این قضیه ابراز بیخبری میکند. نصرت رحیمی معاون سخنگوی وزارت داخله گفت هیچ قراردادی مبنی بر انتقال مسئولیت برداشتن موانع از شهرداری به وزارت داخله بین این دو نهاد عقد نشده است.
از سویی هم گارنیزیون کابل میگوید این روند بهطور کامل متوقف شده است. جنرال افضل امان فرمانده گارنیزیون کابل گفت که بهدلیل تهدیدات امنیتی روزافزون روند برداشتن موانع متوقف شده است.
به گفته وی بخش زیادی از موانعی که برای مردم مزاحمت ایجاد میکرد برداشته شده است، اما در برخی نقاط دیگر که برداشتن موانع، نهادهای مستقر در آنجا را با خطر جدی مواجه میکند برداشته نشد.
به گفتهی آقای امان، طی نزدیک به ۱۰ ماه گروه کاری جمعآوری موانع از سطح شهر بیش از ۴۰۰۰ سنگ را جمعآوری کرده است.
سرنوشت سنگهای برداشتهشده چه شد؟
جلیل سلطانی سخنگوی شهرداری کابل میگوید سنگهایی که در جریان این کارزار از جادهها برداشته شده است به ریاستهای تنظیف و حفظ و مراقبت کار شهرداری منتقل شده و قرار است از این سنگها در پروژههای عامالمنفعه -مثل اعمار پلها- استفاده شود.
به گفتهی وی، اگر مالکان جایدادها خود موانعشان را برمیداشتند، میتوانستند آن را به جایی که میخواستند انتقال دهند، اما اکنون به هیچوجه موانع ضبط شده به صاحبان آن برگردانده نمیشود، زیرا از همان اول شهرداری اعلام کرده بود در صورتیکه موانع از سوی شهرداری برداشته شود، سنگها جزء املاک شهرداری محسوب میشود.
این طرح چرا و چگونه آغاز شد؟
پس از انفجار ۱۰ جوزا در چهارراهی زنبق که بیش از ۶۰۰ کشته و زخمی برجای گذاشت، شماری از شهروندان کابل علیه کمکاری و بیکفایتی نهادهای کشفی و امنیتی این کشور تظاهرات کردند. این تظاهرات به خشونت انجامید و چندین تن بهشمول سالم ایزدیار، پسر محمدعلم ایزدیار نایب دوم مجلس سنا در اثر تیراندازی پولیس جان باختند. پس از کشته شدن معترضان، شهروندان در چندین نقطه شهر خیمههای تحصن برپا کردند. این تحصن چندین روز ادامه یافت در حدی که جریان ترافیک در برخی نقاط کابل عملا مختل شده بود.
دولت افغانستان -مخصوصاً ارگانهای امنیتی- خواستار برچیده شدن هر چه زودتر خیمههای تحصن شد، اما معترضان برچیده شدن خیمههای تحصن را به برداشتن موانع سمنتی از جادههای کابل مشروط کردند.
استدلال معترضان این بود که گذاشتن موانع متعدد در جادههای کابل از مدتها پیش جریان ترافیک را مختل کرده بود.
در نهایت حکومت تصمیم گرفت طرح برداشتن موانع از جادهها را روی دست گیرد. این روند شتابزده آغاز شد. در پایان ماه جوزا رییسجمهور غنی در نشست کابینه حکم اجرایی شدن این طرح را صادر کرد. شهرداری کابل و گارنیزیون مسئولیت اجرایی شدن این طرح را به عهده گرفتند.
قرار شد موانع از تمامی جادههای کابل به استثنای سرکها و جادههایی که نهادهای خارجی در آن واقع شده است برداشته شود و نیز قرار شد ابتدا موانع سمنتی ادارههاى دولتی و موانعى که از سوی مقامهای دولتی گذاشته شده برداشته شود.
جلیل سلطانی سخنگوی شهرداری کابل گفت: ابتدا شهرداری ساحاتی را که در آن موانع وجود داشت به سه دسته ضروری، نسبتا ضروری و غیرضروری دستهبندی کرد.
به گفته او موانع از ساحاتی که نیاز نبود در آن هیچ سنگ محافظتی گذاشته شود، برداشته شده است، اما موانع ساحاتی که نسبتا با خطر مواجه بود از جاده و پیادهرو برداشته و در نزدیک دیوارها جابهجا شده است.
او در مورد ساحاتی که نیاز جدی به موانع دارد نیز گفت، این دسته شامل ساحات دیپلماتنشین، نهادهای مهم دولتی و مراکز سیاسی میشود و تا بهبود کامل امنیت و یا ارائه طرح بدیل، موانع آن پابرجا خواهد بود.
به نوشته اطلاعات روز، اکنون دیده میشود که این طرح بهصورت کامل عملی نشده است و برعکس، در برخی موارد به تعداد موانع افزوده شده است. هرچند شهرداری کابل ادعا میکند که ۶۱ درصد موانع از جادهها را برداشته است.
انتهای پیام/