به گززارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ذاریات؛ پنجاه و یکمین سوره قرآن است که مکی و 60 آیه دارد.از رسول خدا صلی الله علیه واله وسلم نقل شده است:هر کس سوره ذاریات را قرائت نماید ده برابر بادهایی که در دنیا می وزد به اوحسنه داده می شود.

از امام صادق علیه السلام روایت شده:هر کس سوره ذاریات را قرائت نماید مانند چراغی درخشان موجب نورانیت او در قبر می‌شود.در روایت دیگری از ایشان آمده است:

کسی که سوره ذاریات را قرائت می کند خداوند امور معیشت او را اصلاح می کند و او روزی فراوان عطا می شود.

از پیامبراکرم صلی الله علیه وآله وسلم نقل شده است:
اگر سوره ذاریات را در ظرفی چینی یا بلوری بنویسند و پس از شستن از آبش بنوشند خوف و ترس از او برداشته می شودو اگر بر زن بارداری که سخت زایمان می کند بیاویزند به زودی زایمان می کند.

تلاوت مجلسی آیات 1-23 سوره زاریات

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا ﴿۱﴾
سوگند به بادهاى ذره‏ افشان (۱)
فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا ﴿۲﴾
و ابرهاى گرانبار (۲)
فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا ﴿۳﴾
و سبك سيران (۳)
فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا ﴿۴﴾
و تقسيم‏ كنندگان كار[ها] (۴)
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ ﴿۵﴾
كه آنچه وعده داده شده‏ ايد راست است (۵)
وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ ﴿۶﴾
و [روز] پاداش واقعيت دارد (۶)
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُكِ ﴿۷﴾
سوگند به آسمان مشبك (۷)
إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ ﴿۸﴾
كه شما [درباره قرآن] در سخنى گوناگونيد (۸)
يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ ﴿۹﴾
[بگوى] تا هر كه از آن برگشته برگشته باشد (۹)
قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ ﴿۱۰﴾
مرگ بر دروغپردازان (۱۰)
الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ ﴿۱۱﴾
همانان كه در ورطه نادانى بى‏ خبرند (۱۱)
يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ ﴿۱۲﴾
پرسند روز پاداش كى است (۱۲)
يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ ﴿۱۳﴾
همان روز كه آنان بر آتش عقوبت [و آزموده] شوند (۱۳)
ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ ﴿۱۴﴾
عذاب [موعود] خود را بچشيد اين است همان [بلايى] كه با شتاب خواستار آن بوديد (۱۴)
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ ﴿۱۵﴾
پرهيزگاران در باغها و چشمه سارانند (۱۵)
آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُحْسِنِينَ ﴿۱۶﴾
آنچه را پروردگارشان عطا فرموده مى‏ گيرند زيرا كه آنها پيش از اين نيكوكار بودند (۱۶)
كَانُوا قَلِيلًا مِنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ ﴿۱۷﴾
و از شب اندكى را مى‏غنودند (۱۷)
وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ ﴿۱۸﴾
و در سحرگاهان [از خدا] طلب آمرزش میکردند (۱۸)
وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ ﴿۱۹﴾
و در اموالشان براى سائل و محروم حقى [معين] بود (۱۹)
وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِلْمُوقِنِينَ ﴿۲۰﴾
و روى زمين براى اهل يقين نشانه‏ هايى [متقاعدكننده] است (۲۰)
وَفِي أَنْفُسِكُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ ﴿۲۱﴾
و در خود شما پس مگر نمى ‏بينيد (۲۱)
وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ ﴿۲۲﴾
و روزى شما و آنچه وعده داده شده‏ ايد در آسمان است (۲۲)
فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنْطِقُونَ ﴿۲۳﴾
پس سوگند به پروردگار آسمان و زمين كه واقعا او حق است همان گونه كه خود شما سخن مى‏ گوييد (۲۳)
انتهای پیام/