به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اصفهان،ذات و سرشت انسان آمیخته به نام و صفات زیبای خداوند بزرگ است ؛ خدایی که انسان را آفرید و به او جایگاهی برتر از فرشتگان درگاهش بخشید؛خالق مهربان به انسان اختیار داد تا راه خوب و بد را برگزیند و در این مسیر او را از نعمت عقل به عنوان چراغ هدایت کننده و فرستادگان امینش بی نصیب نگذاشت.
همه پیامبران الهی در طول تاریخ ماموریت هدایت و ابلاغ دستورات خداوند به انسان را بر عهده داشتند .پیام های الهی را به پیروانشان ابلاغ وآنان را به اطاعت از دستورات خالق خود توصیه کرده اند.ذات اقدس پروردگار همیشه به بنده خود مهربان بوده است و رستگاری و سعادت انسان تنها هدفی است که در پی این دستورات دنبال می شود.
روزه داری در روزهای مشخصی از سال در همه ادیان الهی توصیه شده است و پیروان ادیان بنا به آداب و رسوم خاص دین خود در این روزها از خوردن ،آشامیدن و صحبت کردن پرهیز می کنند. آن زمان است که انسان خود را مکلف به اطاعت از دستورات پروردگار می داند ،بیشتر از هر زمان به خالق خود نزدیک می شود و برای گناهانی که انجام داده است طلب آمرزش می کند.ماه رمضان برای مسلمانان از جایگاه والایی برخوردار است.در این ماه بر هر مسلمانی که از نظر جسمی توان روزه گرفتن داشته باشد واجب می شود که سی روز از اذان صبح تا اذان مغرب از خوردن و آشامیدن و انجام کارهایی که روزه را باطل می کند پرهیز کند و سرانجام پس از سی روز روزه داری و عبادت خداوند اولین روز از ماه شوال را به پاس یک ماه بندگی خدا جشن می گیرد.
روزه یوم کیپور از اولین و معروف ترین روزه ها در آئین یهود است ؛ این روزه در دهمین روز از هفتمین ماه عبری بر پیروان آئین یهود واجب می شود. روزه یوم کیپور از غروب آفتاب شروع می شود و تا غروب آفتاب روز بعد ادامه دارد.خوردن و آشامیدن قبل از شروع روزه یوم کیپور بسیار توصیه و مستوجب ثواب دانسته شده است .
در کتاب تورات به یهودیان بشارت داده شده چنانچه دریوم کیپور روزه بگیرند و از خوردن ،آشامیدن و لذت های جسمانی پرهیز کنند همه گناهانی که نسبت به خدا انجام داده اند بخشیده خواهد شد. پیشینه تاریخی این روز به پایین آمدن پیامبر یهودیان از کوه سینا باز می گردد.حضرت موسی چهل روز از قوم خود جدا شد و در بالای کوه سینا برای دریافت لوح ده فرمان به عبادت پرداخت .هنگام بازگشت از کوه متوجه شد که گروهی از بنی اسرائیل از مسیرراست منحرف شده اند، بنابراین دوباره به کوه سینا بازگشت . یهودیان به مدت چهل روز به عبادت پرداختند و از گناهان خود ابراز پشیمانی کردند .در دهمین روز از ماه هفتم عبری و همزمان با بازگشت حضرت موسی از کوه سینا بود که خداوند گناهان آنان را بخشید و این روز به کیپور یعنی روز بخشش گناهان معروف شد. در این روز یهودیان از انجام کارهای روزانه دست می کشند و در کنیسه ها به عبادت می پردازند.
در آئین یهود افرادی که روزه برای آنان ضرر داشته باشد از گرفتن آن معاف هستند؛ بخش دوم از روزه های واجب یهودیان روزه های مناسبتی است؛ این روزه ها باید در چهار نوبت انجام شود و هرکدام از آنها بیانگر رویدادی است که بر قوم یهود گذشته است.
از دیگر آئین های زیبای یهودیان می توان به تعنیت دیبور یا کنترل زبان دربازه زمانی مشخص اشاره کرد.
روزه داری در آئین زرتشت به طور متفاوتی برگزار می شود.
موبد زرتشتیان درباره آداب و رسوم روزه داری دین زرتشت گفت:در گاه نامه زرتشتیان هر ماه سی روز است و هرکدام از این روزها نام خاص خود را دارد.
در روزهای وهمن ،گوشت،ماه و رام شایسته است که پیروان آئین زرتشت روزه بگیرند.
اما آداب و رسوم روزه داری در این دین متفاوت است ؛زرتشتیان پس از عبادت و خواندن نماز شبانه از طلوع خورشید تا طلوع خورشید روز بعد از خوردن گوشت و فراورده هایی که از حیوانات تهیه می شود مانند شیر ،ماست ، تخم مرغ و...خودداری می کنند؛ این چهار روز در ماه به روزهای نبر معروف است .
در این روزها حیوانی کشته نمی شود و به جای آن از فرآورده های گیاهی مانند سبزی ها و حبوبات تغذیه می کنند.
موبد زرتشتیان علت این نوع روزه داری را این گونه تشریح کرد: طبع انسان با خوردن مواد گوشتی سازگاری ندارد و هرچه انسان کمتر گوشت بخورد آرامش بیشتری را خواهد داشت و به پروردگار خود نزدیک تر است .
نیک دین همچنین درباره روزه سکوت گفت:این روزه در دین زرتشت مبارک شمرده شده است و معمولا یک هفته مانده به عید نوروز ،پیروان این دین روزه سکوت می گیرند و بیشتر ازآنکه صحبت کنند به تفکر می پردازند.
مسیحیان نیز با آداب و رسوم خاص خود به استقبال روزه بزرگ می روند ، روز قبل از شروع روزه به روز بوم باراگیتان یا جشن شادمانی اصلی معروف است.
از جمله آدابی که در این روز مرسوم است گوشزد کردن عیب افراد به آنان است تا جایی که کوچکترها می توانند عیب بزرگترها را به آنان بگویند؛در روز بوم باراگیتان به شادمانی می پردازند و از غذاهای دلخواه خود استفاده می کنند؛بعد از جشن شادمانی اصلی روزه بزرگ یا چهل گانه شروع می شود .
پیشینه این چهل روز روزه داری به زمانی مربوط می شود که حضرت مسیح(ع) چهل روز در بیابان بدون آب و غذای کافی به مناجات با خدا و پاک سازی نفس خود مشغول بوده است.
خانم مانیا غوکاسیان مسئول دفتر روابط عمومی کلیسای وانک روزه داری در این چهل روز را این گونه برایمان شرح داد: همزمان با فرا رسیدن روزه چهل گانه ،روزه داران نباید مواد یا فراورده های گوشتی بخورند و فقط می توانند از فراورده های گیاهی مانند سبزی ها و حبوبات استفاده کنند
روزه بزرگ به دو صورت متفاوت در بین مسیحیان مرسوم است.دسته اول تنها دو ساعت از شبانه روز و فقط فرآورده های گیاهی مصرف می کنند و بقیه ساعات را ازخوردن پرهیز می کنند؛این دو ساعت معمولا بین ساعت دوازده تا دو بعد از ظهر است.
دسته دوم از روزه داران در همه ساعات شبانه روز و در بازه زمانی چهل روزه غذا می خورند اما فقط باید از فراورده های گیاهی استفاده کنند.
اگر فردی توان روزه داری ندارد می تواند در این چهل روز روزه نگیرد؛معمولا افرادی که روزه می گیرند حاجت و خواسته ای از خدا دارند،از گناهانی که انجام داده اند ابراز پشیمانی می کنند ، سعی دارند بیشتر به خدا نزدیک شوند و اگر حاجتی دارند از خدا طلب کنند؛در این چهل روز بعد از ظهر ها به کلیسا می روند و دعا و نیایش می خوانند و به عبادت می پردازند.
پنج شنبه و جمعه قبل از عید پاک روزه داران به کلیسا رفته و به مناسبت سالگرد به اصطلاح به صلیب کشیدن شدن مسیح مراسم سوگواری خاص خود را تا نیمه ها ی شب برگزار می کنند؛ روز جمعه قبل از عید پاک نیز روز مردگان است ، روزه داران به دیدن مردگان خود می روند و تخم مرغ ها ی روز عید پاک را بعد از غروب آخرین روز جمعه رنگ آمیزی و تزئین می کنند، روزه داران درآخرین روز از روزه بزرگ به کلیسا می روند و بعد از خواندن دعا ،گناهان و خطاهایی را که مرتکب شده اند ، به زبان می آورند و از خداوند طلب بخشش می کند ،از نان و آشامیدنی که روحانی تقدس داده است ، استفاده می کنند و بعد از آن روزه خود را با خوردن تخم مرغ های رنگی باز می کنند و به این ترتیب چهل روز روزه داری به پایان می رسد؛روز عید پاک به دیدار یکدیگر می روند و با غذا و شیرینی از مهمانان پذیرایی می کنند.
همان طور که ملاحظه کردید روزه در همه ادیان توحیدی سفارش شده است و راهی برای تقرب و نزدیکی مخلوق به خالق یکتای بی نیاز ؛ درود خدا بر همه پیامبران الهی که هدف همه آنان یکتا پرستی ،دعوت به اعمال نیک و دوری از کارهای زشت و ناپسند بوده است.اگرچه هرکدام از مسیرهای متفاوتی پیروان خود را به سمت معبود یکتا هدایت کرده اند اما هدف والایی داشته اندکه مشترک و مقدس بوده و هست .
گزارش از بهناز عرب زاده
انتهای پیام/م