به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛مومن در وجودش به هیچ چیزی احساس نیاز نمیکنداولین پاداشی که خداوند به مومن میدهد آن است که او را به هیچ کسی بی نیاز نمیکند.
اولین پاداشی که خداوند به مومن میدهند آن است که او را به هیچ کسی بی نیاز نمیکند و در وجود خود به هیچ چیزی احساس نیاز نمیکند؛ مثال بارز این صفت را باید در زمان حکومت امام علی (ع) بیان کرد.
امام علی (ع) در حالی که رئیس جمهور یک کشور بزرگ اسلامی بودند، پس از نماز مغرب و عشا از بازار کوفه میگذشتند که یک مرد قصاب گوشت باقی مانده خود از روز را به امام تعارف کرد، ولی امام فرمودند: هزینه خرید گوشت را ندارم؛ سپس آن مرد به امام عرض کرد میتواند به ایشان نسیه بدهد، امام فرمودند: اگر از تو نسیه بگیرم هر زمانی که از روبه روی تو عبور میکنم، به خاطر شکم خود باید از تو خجالت بکشم، زیرا پول عوض را ندارم.
بیشتر بخوانید:پاداش عزاداري در مصائب اهل بيت(ع)
امام به آن مرد قصاب فرمودند: من با شکم خود رفیقتر از تو هستم و او به قول این که هر زمانی که پول داشتم گوشت میخورم، دلخوش است، ولی هیچ گاه نمیتوانم به تو چنین قولی بدهم!
منبع:جهان نیوز
انتهای پیام/