حسن نجفی کارگردان سینما در گفتگو با خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛گفت: ایران دارای زیبایی‌های طبیعی و بومی منحصر به فرد است برای مثال ما سرشار از رنگ و لباس هستیم اما متاسفانه از این ظرفیت های بالا در سینما اصلا استفاده نمی‌کنیم. فضای فیلم‌های ما به شدت در سال‌های اخیر تهرانیزه شده و در محتوا و ساختار به دام کلیشه‌سازی افتادیم.

کارگردان فیلم «شرفناز» تصریح کرد: اقتصاد سینما بسیار مهم است اما به چه قیمتی؟ سینمای ملی ما در این روند از بین رفته و با فیلم‌هایی سخیف روبرو هستیم که در بسیار از مواقع  فیلمنامه، نگاه و تفکری ندارند. مخاطب شهرستانی اصلا خود را در این سینما نمی‌بیند، موضوع خیانت که این روزها در فیلم‌ها تکرار می‌شود، برای این مخاطب اصلا مسئله نیست و در منطقه‌ای که زندگی می‌کند دغدغه‌های دیگری دارد.

وی ادامه داد: در دوره‌ای در سینمای ایران فیلمی مثل «مادیان» و «باشو، غریبه کوچک» را می‌دیدیم اما این روزها با فیلم‌هایی مواجه هستیم که ذائقه مردم و مخاطب را پایین آورده است.

نجفی تاکید کرد: روند تولیدات سینما به سمتی رفته است که فیلمساز متعهد و بومی ما مجبور می‌شود برای بقای کارش به تهران بیاید و از موضوعاتی که سینما از او می‌خواهد فیلم بسازد، البته در این روند فیلمساز مقصر نیست و این وظیفه مدیریت فرهنگی است که به او کمک کند تا تفکر بومی خود را از دست ندهد و از دغدغه‌‎های مناطق خود فیلم بسازد.

نجفی اظهار داشت: باید سیاست گذاری شکل بگیرد که فیلمسازها در مناطق خود بمانند و از مردم دغدغه‌های خودشان فیلم بسازند، در غیر این صورت با فیلم‌هایی روبرو می‌شویم که تنها موضوع یک طیف خاص را مطرح می‌کنند؛ برای مثال این روزها در فیلم‌ها با شوخی‌هایی مواجه هستیم که شوخی یک طیف مخاطب است و یک بلوچ به آن نمی‌خندد بلکه حتی برای او ضد ارزش هم محسوب می‌شود چرا که هر منطقه رفتار خودش را دارد، این نکاتی است که سال‌هاست که در سینمای ما در میان تبلیغات و هیاهوی رسانه‌ای بعضی فیلم‌هایی که فیلم‌های خوبی نیستند اما فضای رسانه‌ای خوبی دارند، گم شده است.

نجفی خاطر نشان کرد: مدیریت فرهنگی ما باید ریل گذاری کند و به شکلی طراحی کند که فیلمنامه نویس و فیلمساز، به سمت فرهنگ بومی برود و ما نباید به سمت فیلم هایی که غربی ها دوست دارند از ما ببیند برویم و هویت خود را فراموش کنیم.

انتهای پیام/