عباس رافعی کارگردان در گفتگو با خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص نگاه ویژه فیلمسازان به تولید فیلم های بومی گفت: اگر فیلمی از ژاپن ببینید به جز چهره بازیگرها، فضا و لحن فیلم نشان میدهد که اثر ژاپنی است اما در عمده فیلمهای ما این اتفاق نمی افتد.
وی با بیان اینکه مخاطب امروز سینمای ما تمام ایران است، ادامه داد: مردم فیلم های ترکی، هالیوودی و غیره را می بینند و از تکرار این نوع قصه ها که متاسفانه در سینمای ما هم در حال پرداخت است، خسته شده اند. چرا که ما در جریان اصلی سینما در حال کپی برداری از سوژه و ساختار فیلم های خارجی و سطحی هستیم که این باعث شده مفهومی به اسم سینمای ملی در فیلم های ما از بین برود.
کارگردان فیلم «فصل فراموشی فریبا» ادامه داد: سینمای ما این روزها تبدیل به سینمای تهرانی شده و مخاطبان بلوچ و بختیاری، ذره ای از دغدغه خود را در آن پیدا نمی کنند.
وی بیان کرد: فیلم ها به سمتی رفته که موضوعات آن می تواند در تمام دنیا اتفاق بیفتد اما این موضوع در سینمای امروز جهان مرسوم نیست اگر شما فیلمی دانمارکی یا ژاپنی را ببینید به غیر از چهره بازیگران با هویت و فضای فیلم، متوجه ملیت و کشوری که فیلم در آن ساخته شده می شوید اما در فیلم های سینمای ایران این اتفاق سال هاست که نمی افتد.
رافعی با اشاره به کم کاری در ساخت فیلم در مورد اقوام، ادامه داد: اگر نگاهی به تاریخ سینمای ایران بیندازیم شاید ساخت فیلم هایی با محوریت اقوام به انگشت های دست هم نرسد که این نشان از یک فاجعه دارد اما برعکس تجمل گرایی در فیلم هایمان برجسته شده، در حالی که اصلا با سیاست فرهنگی و جامعه ما همخوانی ندارد.
وی تاکید کرد: عمده فیلم های ما در آپارتمان، با چند بازیگر و داستان هایی در کافی شاپ و رستوران شروع و تمام می شود که این نشان از اقتصاد ضعیف سینمای ما و البته از بین رفتن سینمای ملی ما دارد.
رافعی بیان کرد: سینمای ما روی معضلات شهر نشینی متمرکز شده در حالی که مخاطب بلوچ ما اصلا این دغدغه ها را ندارد و او هم انتظار دارد خوبی های و زیبایی های شهر و فرهنگش را در سینما ببیند، برای مثال سیستان و بلوچستان استان بزرگی است اما در سینما و بیشتر افکار عمومی آن را با معضل قاچاق می شناسند، این در حالی است که در این استان، جاذبه های فرهنگی و هنری و البته داستان بسیار جذابی برای ساخت فیلم سینمایی وجود دارد.
وی در مورد فروش فیلم اقوام ادامه داد: این تفکر که فیلم در مورد اقوام کم می فروشد، بسیار غلط است چرا که ما فیلم هایی داشته ایم که در این مورد ساخته شده اند و حتی به گیشه سینمای جهان هم رسیده اند.
رافعی همچنین در مورد راهکار برای استفاده از داستان های زندگی اقوام در سینمای ایران گفت: من در جشنواره پکن با اتفاق عجیبی رو برو شدم، در دفتر این جشنواره، تبلیغی بود مبنی بر اینکه اگر فیلم در مورد رژیم صیهونیستی ،تاریخ و داستان های آن بسازید به شکل کامل از شما حمایت می شود و برای من بسیار سخت بود که این کشور جعلی با فرهنگی دروغین این طور از خود فرهنگ اشتباه و جعلی اش حمایت می کند اما ما با این فرعنگ غنی و راستین هیچ برنامه ای برای حمایت از فیلم هایی در مورد فرهنگ و تاریخ و اقواممان نداریم.
انتهای پیام/