به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، مجله نیویورکر در گزارشی نوشت: زمانیکه در 13 فوریه سال 2017 یک هیات از مقامات ارشد رژیم صهیونیستی در کاخ سفید با دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا دیدار کردند، قرار بود در این دیدار موضوعات بسیاری را با همتایان آمریکایی جدید خود مورد بحث قرار دهند. در صدر فهرست موضوعات مورد بحث هیات رژیم صهیونیستی یک نامه محرمانه بود که مقامات صهیونیست به آمریکایی‌ها قول داده بودند هیچگاه آن را به طور علنی مطرح نکنند و آن چیزی جز مسئله زرادخانه هسته‌ای اعلام نشده این رژیم نبود. 

آنتوس در این گزارش آورده است: در شماره جدید مجله نیویورکر به توصیف فضای متشنج کاخ سفید پرداختم زمانیکه اعضای هیات رژیم صهیونیستی از جمله رون درمر، سفیر این رژیم در آمریکا تلاش خود را بکار گرفتند تا این نامه را به امضای ترامپ برسانند. براساس تمام گزارش‌ها دولت آمریکا مایل به راضی کردن بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی بود به طوری که ترامپ به آنها وعده حمایت بی‌سابقه‌ای را داد. با این حال دستیاران ترامپ از این درخواست مقامات رژیم صهیونیستی شوکه شدند. آنها درباره وجود چنین نامه‌هایی آگاه نبودند و فوریت مطرح شده از سوی هیات رژیم صهیونیستی آنها را سردرگم کرد. موضوع دیگری که آمریکایی‌ها آن روزها با آن مواجه بودند استعفای مایکل فلین، مشاور امنیت ملی ترامپ بود و اینکه مقامات رژیم صهیونیستی به آنها بگویند چکار کنند، برایشان خوشایند نبود. یکی از مقامات آمریکا در آن زمان در واکنش به این موضوع گفته بود که این خانه لعنتی ماست.

واکنش کاخ سفید به این موضوع کاملا قابل درک بود. درست هشت سال پیش و در زمان آغاز ریاست جمهوری باراک اوباما نیز اتفاق مشابهی رخ داد. او نیز درخواست مشابهی را از رژیم صهیونیستی دریافت کرد. حتی وجود چنین نامه‌هایی یک راز به شدت محافظت شده بود. تنها یک گروه منتخب از مقامات آمریکا در سه دولت پیشین از وجود چنین نامه‌های خبر داشتند و مقامات رژیم صهیونیستی نیز این مسئله را به عنوان تعهد آمریکا برای تحت فشار قرار ندادن این رژیم برای کنار گذاشتن سلاح‌های هسته‌ای خود، مادامی که با تهدیدات خارجی در منطقه مواجه است، توجیه کردند. دستیاران ترامپ نتوانستند رونوشتی از نامه‌های ارائه شده به روسای جمهور قبلی آمریکا پیدا کنند. این اسناد به بایگانی دولت منتقل شده بود. با این حال کپی این نامه‌ها در اختیار رژیم صهیونیستی بود.

در زمان جنگ شش روزه در سال 1967، رژیم صهیونیستی از آستانه هسته‌ای شدن عبور کرد. آونر کوهن، مورخ مسائل هسته‌ای در موسسه مطالعات بین المللی میدلبری در مونتری و نویسنده دو کتاب در مورد مبانی برنامه هسته‌ای رژیم صهیونیستی می‌گوید: این رژیم در آن زمان سه کلاهک هسته‌ای در اختیار داشته است. نزدیک به یک دهه تلاش‌های رژیم صهیونیستی برای ساخت بمب هسته‌ای در تاسیسات هسته‌ای دیمونا  منبع تنش‌های بسیاری میان آنها و واشنگتن بود. اما در پائیز سال 1969 زمانیکه گلدا مایر، نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی در کاخ سفید با ریچارد نیکسون، رئیس جمهور آمریکا ملاقات داشت این رژیم به تسلیحات هسته‌ای دست یافته بود و طرفین به یک توافقی نانوشته رسیدند و آن این بود که رژیم صهیونیستی درباره تسلیحات هسته‌ای خود اعلام، آزمایش و یا تهدید به استفاده‌ای صورت ندهد و در عوض آمریکا نیز این رژیم را برای امضاء «معاهده ان پی تی» یا منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای تحت فشار قرار ندهد. رژیم صهیونیستی هیچگاه این معاهده را امضاء نکرد و تلاش آمریکا برای بازرسی تاسیسات هسته‌ای دیمونا ناموفق بود.

کابینه‌های بعدی رژیم صهیونیستی همچنان به این توافق متعهد ماندند، این توافق در زبان عبری آمیموت به معنای ایهام گفته می‌شود. در زبان انگلیسی از این توافق به عنوان «سیاست ابهام اسرائیل» یاد می‌شود. به گفته یکی از مقامات سابق آمریکا هیچگاه سند مشترکی برای توضیح این توافق ارائه نشد. جرالد فورد، رئیس جمهور اسبق آمریکا نیز به توافق صورت گرفته توسط نیکسون پایبند ماند. مقامات رژیم صهیونیستی نگران بودند که جیمی کارتر، رئیس جمهور سابق آمریکا رویکرد تازه‌ای را در پیش گیرد با این حال هم کارتر و هم رونالد ریگان به این توافق پایبند ماندند.

در سال 1991 و پس از اولین جنگ خلیج فارس، قدرت‌های دنیا امکان ایجاد منطقه‌ای در خاورمیانه عاری از سلاح های کشتار جمعی از جمله تسلیحات هسته‌ای را مطرح کردند، درنتیجه مقامات رژیم صهیونیستی در زمان ریاست جمهوری جرج دبلیو بوش به این نتیجه رسیدند که توافق نیکسون و مایر دیگر پاسخگو نیست.

اولین بازگویی از نامه محرمانه رژیم صهیونیستی در زمان دولت بیل کلینتون  ارائه شد. به گفته مقامات دولتی سابق آمریکا کلینتون به مقامات رژیم صهیونیستی اطمینان داد هیچ یک از ابتکارات آتی کنترل سلاح آمریکا قابلیت‌های بازدارندگی این رژیم را از بین نخواهد برد که در واقع اشاره‌ای مبهم اما روشن به زرادخانه‌ هسته‌ای این رژیم بود. بعدها مقامات رژیم صهیونیستی این مسئله را برای واشنگتن شفاف کردند که این رژیم با امکانات خود از خود دفاع می‌کند. به گفته مقامات پیشین آمریکا بوش نیز پس از کلینتون نامه مشابهی را به امضاء رساند.

در ماه می سال 2009 علی‌رغم  نگرانی نتانیاهو، اوباما نیز نسخه جدید نامه مذکور را به امضاء رساند. مقامات سابق آمریکایی به نیوروکر گفتند آنها هیچگاه از رژیم صهیونیستی نمی‌خواهند تسلیحات هسته‌ای خود را کنار بگذارد و واشنگتن استدلال تل‌آویو را برای عدم خلع سلاح پذیرفته است. در سال 2010 و به دنبال نگرانی نتانیاهو از فشارهای بین‌المللی برای خلع سلاح این رژیم،  اوباما اعلام کرد به نخست وزیر رژیم صهیونیستی یادآور شده است که هیچ تغییری در سیاست آمریکا در چنین مواردی رخ نداده است و با توجه به  شرایط این رژیم آنها نیازهای امنیتی خود را دارند و به همین علت تعهد آمریکا نسبت به امنیت این رژیم بدون تغییر است.

به گفته کوهن، این موضوع برای نتانیاهو بسیار اساسی است زیرا زرادخانه هسته‌ای به او حس مصونیت و قدرت می‌دهد و می‌تواند خواسته ‌های خود را در منطقه و فراتر از آن دیکته کند.

انتهای پیام/

مخفی‌کاری روسای جمهور آمریکا درباره زرادخانه‌های هسته‌ای رژیم صهیونیستی