یکی از چالش های شاعران و نویسندگان در ایران فقدان قانون کپی رایت است که مشکلات فراوانی را برای آنها ایجاد کرده است.

به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان برخی قوانین در جهان  به منظور حمایت از آثار مولفان و مصنفان آثار ادبی و هنری وضع شده اند.

یکی از این قوانین کنوانسیون برن است و برای آن وضع شده است تا حقوق مادی و معنوی آثار در برابر سارقان آثار ادبی و هنری حفظ شود و مولفان و مصنفان بتوانند از حقوق مادی و معنوی خود دفاع کنند.

از دیگر قوانین حمایتی از مولفان و مصنفان آثار ادبی و هنری قانون کپی رایت است اما ایران هنوز این قوانین را نپذیرفته است و آن را اجرایی نمی کند چرا که این قوانین در کشور مخالفان و موافقانی دارد. مخالفان رعایت قانون کپی رایت و کنوانسیون برن می گویند رعایت این قوانین برای مولف و مصنف ایرانی هزینه هایی به همراه دارد از طرف دیگر موافقان این قوانین معتقدند اهالی ادب و هنر به وسیله این قوانین می توانند به حقوق مادی و معنوی خود دست پیدا کنند.

کنوانسیون برن چیست؟

کنوانسیون برن قانونی است که برای حمایت از آثار ادبی و هنری در جهان ایجاد شده است و البته موافقان و مخالفان خاص خود را دارد.

 یک معاهده بین المللی در زمینه حق تکثیر و حق مولف است که برای نخستین بار در شهر برن سوئیس تصویب شد.

کشورهایی که به کنوانسیون برن می پیوندند متعهد می شوند آثار پذیرفتگان کشورهای عضو این کنوانسیون را مانند آثار مولفان خود در زمینه حق کپی رایت رعایت کنند.

این پدید آورنده کسی است که تابعیت یکی از کشورهای عضو کنوانسیون را دارد و اگر پدید آورنده چنین تابعیتی نداشته باشد اثر خود را برای نخستین بار در یکی از کشورهای عضو کنوانسیون برن منتشر کرده است.به عبارت دیگر می توان گفت هرکسی که در کشورهای عضو کنوانسیون برن اثری را منتشر می کند از این قانون حمایتی بهره مند می شود.

مسئله دیگری که در قانون کنوانسیون برن وجود دارد این است که در نتیجه رعایت این قانون،یک نظام رفتاری مشابه در زمینه قانون کپی رایت در کشورهای عضو آن ایجاد می شود همچنین این قانون اعضای خود را ملزم می کند حداقل استانداردهای موجود در قانون کپی رایت را در آثارشان رعایت کنند.مطابق این کنوانسیون باید حمایت از قانون کپی رایت در این کشورها  به وجود بیاید و لازم نیست برای برقراری این حمایت،آثار در کشورهای دیگر ثبت شود.

مطابق کنوانسیون برن حق کپی رایت آثار،به غیر از آثار عکاسی و سینمایی تا پنجاه سال پس از مرگ مولف آن برای صاحب اثر وجود دارد که البته کشورهای عضو می توانند این مدت را برای مولفان خود طولانی تر کنند.

درست است که قوانینی مانند کنوانسیون برن و رعایت حق کپی رایت ممکن است الزاماتی را برای مولفان کشورمان پدید بیاورد اما وجود آن  سبب می شود با سرقت آثار ادبی و هنری در کشور مواجه نباشیم یا اینکه میزان آن به حداقل ممکن کاهش پیدا کند.

 پیوستن ما به کنوانسیون برن و رعایت حق کپی رایت مترجمانمان برای ترجمه اثر باعث می شود که مولفان کشورهای دیگر  اجازه ترجمه داشته باشد از طرف دیگر مترجمان کشورهای دیگر هم باید برای ترجمه آثار ایرانی از مولفانمان اجازه بگیرند و اگر در این میان حقی از مولف ایرانی در عرصه بین المللی ضایع شود مولف می تواند از طریق کنوانسیون برن به حقوق خود دست یابد و امکان پیگیری حق خود در داخل و خارج از کشور را دارد.

هم اکنون مولفان آثار ادبی و هنری ما با این مشکل مواجه هستند که اگر حق آن ها ضایع شود نمی توانند در داخل و خارج از ایران به حق خود دست پیدا کنند.چون در داخل کشور قانونی وجود ندارد که از حق آنها دفاع کند.همچنین عضو هیچ یک از قوانین بین المللی نیستیم تا مولف ما بتواند در عرضه بین المللی احقاق حق کند.

دانلود های غیر مجاز آثار ادبی و هنری در کشور،سرقت های ادبی و هنری،ترجمه های موازی در عرصه کتاب از یک اثر، نتیجه خلاء قانونی است اما اگر بدانیم قانونی وجود دارد که در صورت انجام هر یک از اعمال گفته شده ما را مورد بازخواست قرار می دهد شاهد توقف سرقت های ادبی خواهیم بود.

انتهای پیام/

فقدان  قانون کپی رایت چالش پیش روی مولفان

برچسب ها: ادبیات ، بازار نشر
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار