به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛  بر اساس مستندات تاریخی، نخستین وسیله نقلیه ای که می توان نام آن را لیموزین گذاشت، در فرانسه ساخته شده و نام آن هم از منطقه ای در فرانسه به نام (Limousin) گرفته شده است.

در دسته بندی های خودرویی، لیموزین یک سدان لاکچری به حساب می آید که به وسیله راننده با لباس مخصوص (Chauffeur) رانده می شود و عموما برای حمل و نقل مقامات سیاسی، سلبریتی ها و یا افراد خاص مورد استفاده قرار می گیرد. در این مطلب نگاهی کوتاه و مختصر به روند زمانی پیدایش این کلاس خودرو می اندازیم.

1899

نوع جدیدی از وسیله نقلیه در فرانسه و در حوالی شهر پاریس تولید شد که متشکل از یک جایگاه نسبتا بزرگ برای نشستن سرنشینان و یک صندلی در بیرون اتاق برای نشستن راننده بود که به وسیله یک سقف پارچه ای یا چوبی کاور می شد.

1900

به سرعت بعد از گذشت کمتر از یک سال، این وسایل نقلیه بی نام و نشان به دلیل اینکه گفته می شد از نمای روبرو به حالت عبای چوپانان منطقه لیموزین فرانسه شباهت دارد، ليموزين نام گرفت. شاید نتوان هیچ دلیل منطقی برای این نامگذاری تعین کرد!

1901

لیموزین در فرانسه به شدت مورد توجه قرار گرفت و پاریسی های سرمایه دار تمایل زیادی به خرید آن پیدا کردند. دلیل آنها برای خرید این وسیله این بود که می توانستد از آن برای حمل مواد غذایی خشک و همچنین البسه استفاده کنند.

1902

پس از چند سال، به دلیل مصطلح شدن کلمه لیموزین در بین مردم، در سال 1902، دیکشنری آکسفورد برای نخستین بار واژه لیموزین را همانند بسیاری دیگر از واژه هایی که بر اساس نامگذاری مردم محلی به وجود آمده اند، به عنوان یک مدل از خودرو به لیست واژگان خود اضافه کرد.

1910

وقتی در سال 1903 برای نخستین بار پای اولین لیموزین به خاک آمریکا باز شد، طولی نکشید که استارت تولید یک نمونه داخلی از این مدل خودرو در آمریکا زده شد. شرکت کدیلاک برای نخستین بار در سال 1910، اقدام به ساخت یک دستگاه لیموزین بر پایه خودرو Model 30 خود کرد.

1916

انجمن مهندسان خودرو امریکا، لیموزین را در سال 1939 تحت عنوان «یک خودرو سرپوشیده با قابلیت جا گرفتن 3 تا 5 سرنشین به علاوه یک صندلی برای راننده» توصیف کردند. در این تعریف در واقع ظاهر یک خودرو با 2 در مدنظر قرار گرفته شده است - که یکی از سمت راننده و از جلو اتومبیل به منظور سوار شدن راننده و دیگری در سمت دیگر و در انتهای اتومبیل به منظور سوار شدن - شخصیت های اصلی داستان تعبیه شده اند.

1920

در اوایل دهه سوم از قرن بیستم، هالیوودی ها رابطه خوبی با لیموزین برقرار کردند. مالکیت یک دستگاه از این خودروها توسط Rudolf Valentino جزو نخستین تمایلات نشان داده شده توسط جامعه هنری آمریکا به داشتن خودروهای خاص بود.

1921

نخستین مرکز تعمیرات لیموزین ها در سال ۱۹۲۱ و توسط James P. Carey در شهر نیویورک افتتاح شد. تا آن زمان البته تعداد لیموزین های موجود در بازار چندان زیاد نبود ولی با توجه به تمایلات بازار وجود یک چنین مرکزی در آمریکا لازم بود.

1928

اولین لیموزین کشیده (stretch Limousine) در سال ۱۹۲۸ و در Ford Smith آرکانزاس و توسط مدیر کمپانی Armbruster به تولید رسید از آنجایی که این خودروها اغلب به منظور حمل و نقل رهبران ارکستر و استفاده می شدند، تا مدتی در ادبیات عامیانه به آنها Big-Band Bus (به معنی تحت اللفظی اتوبوس بزرگان موسیقی گفته می شد.

1930

به دلایلی مثل مشکلات اقتصادی که در دهه چهارم قرن بیستم که دامنگیر آمریکا شد، صنعت ساخت لیموزین که یک صنعت لوکس به حساب می آمد با کمبود بودجه مواجه شد ولی در عوض استفاده از لیموزین های موجود در حمل و نقل مسافران پروازی از هتل به فرودگاه و برعکس به شدت رواج پیدا کرد.

1939

نخستین لیموزین مخصوص ریاست جمهوری در آمریکا در سال ۱۹۳۹ یعنی درست در زمان شروع جنگ جهانی دوم توسط شرکت لینکولن و برپایه سری K این برند برای رزولت ساخته شد.

1980

در دهه ۸۰ میلادی با توجه به رشد به وجود آمده بعد از بحران های اقتصادی و جنگ، حال و هوای جدید آن روزها وسایل حمل و نقل مجهزتر و مدرن تری را می طلبید. به دنبال این مسئله صنعت ساخت لیموزین های جدید و نوین در دهه ۸۰ دوباره کار خود را آغاز کرد و پا به بازار عرصه جدید گذاشت.

2009

شرکت کدیلاک به عنوان یکی از مانورهای تبلیغاتی خود همیشه از این جمله استفاده می کند که این شرکت سازنده خودروهای سواری رئیس جمهور آمریکاست. در سال ۲۰۰۹ لیموزین ۱۸ فوتی اختصاصی باراک اوباما با نام مستعار The Beast (جانور) توسط این شرکت ساخته شد؛ خودرویی که وزن هر در آن، با وزن یک در بوئینگ ۷۶۷ برابری می کند!