به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ بیشتر آکنه های خفیف به درمان های خانگی و داروهای بدون نسخه به خوبی پاسخ می دهند، با اینحال افرادی که آکنه طولانی مدت و شدید بر روی پوست خود دارند برای درمان آن باید با پزشک مربوطه مشورت نمایند و از راهنمایی های او کمک بگیرند.آکنه حدود ۸۰ درصد نوجوانان و جوانان را تحت تاثیر خود قرار می دهد.

موارد زیر جزو انواع رایج برآمدگی ها هستند که با آکنه مرتبط اند:

جوش های سرسفید
جوش های سرسیاه
پوستول هایی که عموما به آن ها برآمدگی هم می گویند.
پاپول ها
کیست ها
ندول ها

هر کدام از این موارد نیازمند درمان متفاوتی هستند. دریافت درمان مناسب و سریع می تواند خطر عوارض طولانی مدت پوستی همچون لکه های تیره و زخمی شدن را کاهش دهد.

برآمدگی ها یا آکنه های پوستی معمولا در دو طبقه بندی قرار می گیرند. این دو طبقه بندی بر اساس ایجاد التهاب در پوست اطراف تعیین می شود.

انواع آکنه غیر التهابی:

جوش های سرسفید و جوش های سرسیاه جزو انواع آکنه های غیر التهابی هستند. این ها اشکال خفیف جوش ها محسوب می شوند. جوش ها و برآمدگی های غیر التهابی معمولا باعث ایجاد تورم نمی شوند و دردناک نیستند.

جوش های سرسفید:

واژه پزشکی که برای توصیف جوش های سرسفید به کار می رود کومدون (comedones) است. این ها لکه ها یا برآمدگی های کوچک با رنگ سفید هستند. این موارد معمولا سفید با مرکز دایره ای هستند که توسط موارد قرمزرنگی احاطه می شود. معمولا مو از مرکز جوش های سرسفید به بیرون می زند یا ممکن است در داخل آن گیر بیفتد. پوست اطراف جوش های سرسفید ممکن است به نظر سفت و چین و چروک دار بیاید به خصوص زمانی که جوش بسیار بزرگ و برآمده است. جوش های سرسفید معمولا باعث ایجاد زخم بر روی پوست نمی شوند.

جوش های سرسیاه:

جوش های سرسیاه معمولا کومدون های باز نامیده می شوند. این ها لکه های کوچک، سیاه یا با رنگ تیره ای هستند که ممکن است به عنوان برآمدگی هایی دیده شوند. پوست اطراف جوش های سرسیاه معمولا به صورت طبیعی خواهد بود اما مرکز آن تیره تر از پوست احاطه کننده اش است.

تغییر رنگ به خاطر کثیفی و آلودگی گیر افتاده در این ناحیه نیست. جوش های سرسیاه معمولا جوش های سرسفیدی هستند که باز شده و گسترده شده اند.

زمانی که محتوای جوش های سر سفید در معرض هوا قرار می گیرد تیره تر می شود.

گزینه های درمانی:

درمان های بدون نسخه زیادی همچون شوینده ها، مرطوب کننده ها، ژل ها، تونرها و کرم ها برای جوش های غیر التهابی وجود دارد. این ها معمولا در برگیرنده ترکیبی از مواد تشکیل دهنده فعال هستند. مواد تشکیل دهنده زیر در داروهای بدون نسخه می تواند به بهبود جوش های سرسفید و سرسیاه کمک کند:

بنزوئیل پراکسید
سالیسیلیک اسید
گوگرد
رزورسینول

همچنین درمان های خانگی و تغییرات سبک زندگی هم می تواند به کاهش نشانه های آکنه های غیر التهابی خفیف تا شدید کمک کند. این موارد عبارتند از :

شستن صورت با آب ولرم و صابون دوبار در روز
شستن کل بدن هر دو روز یکبار
کاهش استرس
داشتن رژیم غذایی سالم و متعادل
مصرف آب کافی
اجتناب از شستن بیش از حد پوست یا تحریک آن
کمتر قرار گرفتن در معرض نور خورشید
داشتن کرم ضد آفتاب زمانی که بیرون از منزل هستید.

افراد نباید برآمدگی ها یا جوش های خود را بترکانند یا فشار دهند. این کار می تواند به عوارضی همچون موارد زیر منجر شود:

ندول ها
کیست ها
زخمی شدن پوست
ایجاد لکه های تیره بر روی پوست
ایجاد حفره

انواع آکنه التهابی:

پاپول ها
پوستول ها
ندول ها
کیست ها

آکنه های التهابی بسیار شدیدتر و حادتر از آکنه های غیر التهابی هستند. این ها ممکن است عوارض حادتری همچون زخمی شدن پوست و ایجا حفره را منجر شوند.

ضایعات یا برآمدگی هایی که التهابی، قرمز یا متورم هستند و به هنگام لمس ، حرارت گرمی را به پوست انتقال می دهند می توانند ناشی از آکنه التهابی باشند.

پاپول ها:

پاپول ها (Papules) برآمدگی های زیر سطح پوست هستند. این ها سفت، حساس به لمس، صورتی و برآمده اند و پوست اطرافشان معمولا متورم و قرمز است. بر خلاف جوش های سرسفید ، پاپول ها مرکز قابل مشاهده ای ندارند و بر خلاف جوش های سرسیاه منافذ پاپول ها گسترده نیست. پاپول ها زمانی توسعه پیدا می کنند که جوش های سرسیاه و سرسفید باعث تحریک پوست می شود و می تواند به پوست اطراف اسیب وارد کند. این آسیب به التهاب منجر می شود.

پوستول ها:

پوستول ها (Pustules) برآمدگی های بزرگ و حساس به لمس با مرکز دایره ای تعریف شده هستند. مرکز این برآمدگی ها با چرک سفید یا زردرنگی پر می شود و برآمدگی ها پایه صورتی یا قرمز دارند. سلول های ایمنی و سلول های باکتریایی برای تشکیل این چرک جمع می شوند. پوستول ها از لحاظ ظاهری بزرگ تر و ملتهب تر از جوش های سرسفیدند.

گزینه های درمانی:

درمان های خانگی و داروهای بدون نسخه زیادی برای درمان پوستول ها و پاپول های خفیف تا شدید وجود دارد. نکات زیر می تواند به درمان چنین شرایطی کمک کند:

شستن ناحیه مدنظر با آب سرد و صابون به کمک دست تمیز یا پارچه تمیز دوبار در روز.
اعمال کمپرس گرم بر روی ناحیه مدنظر برای ۱۰ الی ۱۵ دقیقه. اینکار مواد گیر افتاده را بیرون می آورد.
استفاده از محصولاتی که بنزوئیل پراکسید دارند. این مواد می توانند با باکتری ها مبارزه نمایند.
استفاده از محصولات حاوی اسید سالیسیلیک می تواند سلول های مرده پوست و سایر مواد باقی مانده را از بین می برد.

ندول ها:

ندول ها (Nodules) برآمدگی های ملتهب، دردناک و سختی هستند که در قسمت های عمیق پوست واقع شده اند. آن ها همانند پاپول های بزرگ و عمیق هستند و مرکز یا سر قابل مشاهده ای ندارند. این نوع از آکنه ها زمانی توسعه پیدا می کنند که منافذ مسدود به بافت ها و سلول های عمیف زیر سطح پوست اسیب وارد می کند. ندول ها اشکال شدید و حاد آکنه هستند و معمولا باعث بروز عوارضی همچون لکه های تیره و زخم روی پوست می شوند.

کیست ها:

کیست ها (Cysts) برآمدگی های بسیار بزرگ، نرم، دردناک، قرمز یا سفیدی هستند که در قسمت های عمیق تر پوست واقع شده اند. این برآمدگی ها با چرک پر می شوند.

کیست ها بیشتر از ندول ها به قسمت های عمیق تر پوست نفود می کنند و شدیدترین شکل از آکنه ها هستند. کیست ها می توانند باعث ایجاد عوارضی همچون زخم شوند.

گزینه های درمانی:

افراد نمی توانند آکنه های التهابی متوسط تا شدید را در منزل درمان کنند. این ضایعات به درمان پزشکی نیاز دارند. پزشک می تواند از محصولات و فرآیندهای مختلفی برای درمان ندول ها و کیست ها استفاده کند. این موارد عبارتند از :

آنتی بیوتیک هایی همچون تتراسایکلین، داکسی سایکلین و آموکسی سیلین
کورتیکواستروئیدهای موضعی
موارد خوراکی برای آکنه های هورمونی
رتینوئیدهای سیستماتیک همچون ایزوترتینوئین
تزریق استروئید
بسته های شیمیایی
درمان فوتو دینامیک برای مبارزه با باکتری ها
تخلیه و استخراج برای برداشتن کیست های بزرگ

چه چیزی باعث بروز آکنه می شود؟

معمولا سلول های مرده در منافذ پوست جمع می شوند و سپس به سطح می آیند و به تدریج از پوست خارج می شوند.

چربی طبیعی بدن به نام سبوم به پیشگیری از خشک شدن سلول های پوستی کمک می کند. غده هایی که این چربی ها را تولید می کنند به منافذ متصل شده اند. زمانی که سبوم اضافی تجمع پیدا می کند باعث می شود سلول های مرده به هم بچسبند و ترکیبی را تشکیل دهند که در منافذ گیر می افتند. آکنه زمانی رخ می دهد که منافذ با سلول های مرده پوست، چربی طبیعی بدن و انواع مختلف باکتری مسدود می شود. این باکتری ها بر روی پوست زندگی می کنند. اگر چنین باکتری هایی وارد منافذ شوند و آن ها را عفونی سازند باعث بروز آکنه می شود.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

در موارد آکنه خفیف تا متوسط، فرد معمولا می تواند از درمان های خانگی به مدت ۴ الی ۸ هفته استفاده نماید. بیشتر آکنه های التهابی شدید نیازمند دوره درمانی طولانی تری هستند. اگر جوش های سرسفید، جوش های سرسیاه، پاپول ها یا پوستول های شما شرایط زیر را داشت حتما با پزشک مشورت کنید:

حاد هستند
به داروهای بدون نسخه پاسخ نمی دهند
بسیار دردناک هستند
بسیار بزرگ اند
خونریزی دارند
چرک زیادی از خود منتشر می کنند.
بخش اعظمی از صورت یا بدن را پوشانده اند
باعث ایجاد مشکلات عاطفی یا احساسی شده اند.
در نواحی حساس بدن همچون لب یا چشم توسعه یافته اند.

بیشتر مواد تشکیل دهنده فعال در محصولات بدون نسخه در درمان های تجویزی نیز وجود دارد. متخصص پوست می تواند ضایعاتی که بسیار بزرگ یا مقاوم هستند را بردارد. او می تواند اکنه هایی که به سایر اشکال درمانی پاسخ نمی دهند را هم بردارد. در مورد ندول ها و کیست ها همیشه با پزشک مشورت کنید زیرا این موارد نیازمند مراقبت پزشکی هستند. ندول ها و کیست های درمان نشده و آن هایی که ترکانده شده اند می توانند باعث ایجاد زخم بر روی پوست شوند.

منبع:مجله سلامت

انتهای پیام/

همه چیز درباره آکنه های پوستی