به گزارش خبرنگار حوزه تجسمی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ همیشه نزدیک به بازگشایی مدارس سراغ نوشت افزارها را در بازار میگرفتیم تا از کم و کیف آن با خبر شویم، تجربه سالهای گذشته در حوزه نوشت افزار، یکه تازی طرحهای خارجی را بر طرحهای ایرانی نشان میداد به همین دلیل یک ماه زودتر به سراغ این بازار رفتیم تا حکایت نوشدارو پس از مرگ سهراب را امسال هم تجربه نکنیم.
نوشدارو پس از مرگ سهراب را برای قشر دانش آموزی به کار میبریم که فرهنگ ساز آینده این مرز و بوم هستند و ثانیهای غفلت از آنها خسارات جبران ناپذیری را در بر خواهد داشت.
با ورود به این بازار آنچه که باز هم به چشم میخورد لوازم التحریر با طرح شخصیتهای خارجی بود؛ در واقع طرحهای انیمیشنهای خارجی بر نوشت افزارها بیشتر از طرحها و انیمیشنهای داخلی خودنمایی میکند.
با پرس و جو و درخواست نوشت افزار با طرح ایرانی از فروشندهها با این پاسخ روبه رو شدیم که نوشت افزار با طرح شخصیتهای ایرانی نداریم اگر ایرانی میخواهید همین طرحهای ساده را ببرید اینها ایرانی هستند، اما از حق که نگذریم تعداد محدودی فروشگاه در بازار تهران بودند که نوشت افزار با طرحهای فیلشاه، شاهزاده روم و بچههای آسمان را داشتند و وقتی پرسیدم چطور شما این طرحها را در بازار دارید؟ میگفتند ما امسال این ریسک را کردیم که نوشت افزار با طرحهای ایرانی تولید کنیم، اما اگر مورد استقبال قرار نگیرد، از سال آینده همان طرحهای خارجی را میزنیم.
برخی فروشندهها میگفتند که وقتی شخصیت سازی نشده ما نمیتوانیم شخصیتهای مبهم برای دانش آموزان روی نوشت افزارها بزنیم یعنی اگر شخصیتی طراحی و به ترتیب انیمیشن سازی ، کتاب داستان و تبلیغات شود، به طور حتم مشتری هم به سراغش میآیند اما اکنون شما به سراغ مردم بروید ببینید چه انتخابهایی دارند، آنها به سراغ طرحهای شناخته شده میروند.
بعد از فروشندگان به سراغ پسر بچهای رفتیم که امسال در کلاس دوم ثبت نام کرده و از طرحهای نوشت افزارها تنها انیمیشنهای خارجی را میشناسد و نام آنها را به زبان میآورد و حتی نامهای انیمیشنهای ایرانی را هم که برای او گفتم، هیچ شناختی نداشت و عکس العملی نشان نمیداد.
مادر این پسربچه میگوید ما علاقه مندیم طرح ایرانی متناسب با فرهنگ خودمان بخریم، اما وقتی نیست یا اگر باشد هم جذابیت ندارد چطور به بچه هایمان بگوییم که نوشت افزار با طرح ایرانی انتخاب کنند.
این ضعف شخصیت سازی و تولید انیمیشن و تبلیغات سالهاست که وجود دارد و کسی قدم جدی در این زمینه برنداشته است؛ تجربه نشان داده اگر بخواهیم در این زمینه هم کار کنیم در طول سال فقط دو یا سه انیمیشن تولید میشود که به دلیل تبلیغات کم در این بازار پر هیاهوی انیمیشنهای خارجی جایی برای عرضه ندارد.
فیلشاه و شاهزاده روم دو انیمیشنی بودند که سال گذشته تولید شدند و حالا تصاویرشان را روی برخی نوشت افزارها میبینیم، اما این تصاویر آنقدر بدون طراحی و رنگ آمیزی روی نوشت افزارها قرار گرفتند که کودکان رغبتی به خرید آنها ندارند. یا اصلا جلوی چشم هم نیستند و ویترینها از نوشت افزار با طرحهای خارجی پر شدند.
جایی که بیشتر خانوادها، فروشندههای فروشگاههای نوشت افزار برای خرید نوشت افزار رجوع میکنند بازار تهران است بازاری که همچنان به گفته بازاریان ۸۰ درصد طرح نوشت افزارها در اختیار خارجیها است و به ندرت نوشت افزار با جنس ایرانی و طرح ایرانی میتوان پیدا کرد.
برخی تولید کنندگان با اما و اگر دست به تولید جنس و طرح ایرانی در حوزه نوشت افزار زده اند که البته پراکندگی فروشگاههایشان و نداشتن شعبه در بازار تهران باعث میشود که باز هم به چشم نیایند.
درست است که چالش در چند سال گذشته بر سر نوشت افزارهای ایرانی و خارجی بود و هنوز هم مشکل پابرجاست، اما معضل جدیدی که در کشور با آن دست و پنجه نرم میکنیم بحران آب و دیگر بحرانهایی است که کشور به مرور زمان با آن مواجه میشود و یکی از دلایل آن را نهادینه نکردن فرهنگ در این زمینه میدانیم، اما یکی از راهکارهای فرهنگ سازی، پایه ریزی الفبای فرهنگ از سنین دانش آموزی و یکی از کانالهای کوچک آن، طرح ریزی نوشت افزار است؛ موضوعی که انتظار میرود مسئولان برنامه ریزی در حوزه کودک بیش از پیش به این موضوع توجه کنند.
انتهای پیام/