به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ برای درمان کم صبری ابتدا باید دلیل بروز چنین مسئله‌ای را در خود بشناسید. کم صبری یا به عبارتی بی حوصلگی در اکثر اوقات می‌تواند نتیجه افسردگی یا اضطراب‌های شدید باشد؛ بنابراین در این صورت باید تلاش کنید تا علت را برطرف نمایید.

اما در مواردی که در روند تربیت، آموزشی برای خویشتنداری یا بالا بردن آستانه تحمل صورت نگرفته می‌توان با تمرین‌هایی صبر و حلم بیشتر را در خود تقویت نمود.

سعی کنید آینده نگر باشید. وقتی که شما در تشویش و تنش قرار دارید تا کاری را انجام دهید بهتر است نگاهی به آینده این کار داشته باشید. مطمئنا پرداختن به کار مورد نظر حتی اگر زمان زیادی را از شما بگیرد در پی هدفی است که می‌تواند محاسن زیادی برای شما داشته باشد.

وقتی دچار کم صبری می‌شوید سعی کنید به جای داشتن تنش و بی حوصلگی به دلیل مسئله حاضر، تمرکز خود را روی موضوع دیگری قرار دهید تا تنش موجود برطرف شود؛ و باز هم مثبت اندیشی به نتایج کار می‌تواند کم صبری شما را برطرف کند.

همواره این آموزه‌ها را در ذهن خود داشته باشید که صبر و حلم شما ضامن موفقیت است بنابراین سعی کنید خود را به آرامش دعوت کنید.

دلیل کم صبری خود را بدانید. گاهی مقایسه خود با دیگران، گاهی خودگویی‌های منفی، گاهی عدم علاقه به فعالیت، گاهی ناراحتی از موضوع‌های دیگر و ... موجب بی حوصلگی میشود؛ بنابراین وقتی به احساس خود آگاه شدید می‌توانید آن را تفکیک نمایید.

همواره توکل کردن و تفویض کار به خداوند آرامش دهنده است. به این معنا که نهایت تلاش خود را داشته باشیم، اما در نهایت امر را به خداوند واگذار کنیم تا بهترین‌ها را برای ما مقدر سازد.

در نظر داشته باشید که سختی ها، موجب رشد و ارتقای شما می‌شود بنابراین در سختی‌ها آرامش داشته باشید و سعی کنید سینه خود را فراخ کنید. به نتیجه صبوری ایمان داشته باشید و به وعده‌ای که خداوند به صبر شما می‌دهد یقین پیدا کنید. چنان چه در قرآن امده است: به کسانی که صبر و استقامت پیشه کنند، مطابق بهترین اعمالی که انجام می‌دادند پاداش خواهیم داد.

در نظر داشته باشید که سختی ها، موجب رشد و ارتقای شما می‌شود بنابراین در سختی‌ها آرامش داشته باشید و سعی کنید سینه خود را فراخ کنید. به نتیجه صبوری ایمان داشته باشید و به وعده‌ای که خداوند به صبر شما می‌دهد یقین پیدا کنید.

همواره در نظر داشته باشید که دوران سختی و دشواری کوتاه و گذراست و دائمی نیست؛ بنابراین سعی کنید با صبر و آرامش بهترین عملکرد را در این دوران داشته باشید تا نتیجه عالی بگیرید. دوران سختی را دوران کم ارزشی ندانید اگرچه ممکن است طاقت شما را کم کند، اما با این نگاه که خداوند بر تمام احوال شما آگاه است به خود توان و انرژی دهید.

برای افزایش صبر و فراخی سینه اذکاری را از افراد عالم دریافت کنید. بدانید صبر قدم به قدم تولید می‌شود؛ بنابراین تمرین کنید تا رویه‌هایی را در زندگی ایجاد کنید و بر انجام آن جدیت داشته باشید در واقع نوعی خودسازی داشته باشید. عادت‌های مطلوبی را در خود ایجاد کنید. این تمرین‌ها می‌تواند پختگی و بلوغ شخصی شما را بیشتر کند.

خودگویی‌های شما در دوره‌های سختی بسیار با اهمیت است. اینکه به خود آرامش را القا کنید. تنش‌ها را با تمرین‌های ریلکس سازی و انقباض و انبساط عضلات و ... از بین برید.

ضعف‌های شخصی خود را در موقعیت‌های مختلف بشناسید و در تمرین‌های بعدی سعی کنید آن را از بین ببرید. مثلا اگر یک فعالیت بدون وقفه شما را عصبی می‌کند در موقعیت بعدی با تنفس‌های عمیق و مکث‌های لحظه‌ای و دعوت خود به آرامش دادن به خود برای نتیجه مطلوب و ... این عصبیت را کاهش دهید.

گاهی تمرین‌های عملی و عمدی داشته باشید. اگر در پیاده روی پشت سر فرد سالخورده یا عصا به دستی بودید تمرین کنید پشت سرش گام بردارید. بر میل شدیدتون به جلو زدن از دیگران غلبه کنید تمرین کنید شنونده خوبی برای مخاطب خود باشید.
بیشتر با افراد حلیم صبور و غیر عصبی معاشرت کنید و از دوستی و حرف شنوی افراد تند مزاج پرهیز کنید.

همیشه فضای ذهنی و روانی خود را برای شنیدن و دریافت رفتار‌های نابجا و خلاف انتظار آماده سازید و به این معنا که همیشه این انتظار را داشته باشید تا دیگران با شما به بدترین شکل برخورد داشته باشند و خود را برای تحمل آن آماده کنید.
همیشه دید مثبت به زندگی داشته باشید. مثبت اندیش بودن در تقویت صبر نقش مهمی داره. یادتون باشه که زندگی مسابقه نیست، بلکه سفری است که باید از هر لحظه اش لذت برد.

منبع: تبیان

انتهای پیام/

چگونه صبر و تحمل خودمان را افزایش دهیم؟