به گزارش خبرنگار دنیای ورزش گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در فاصله کمتر از یک ماه تا آغاز نخستین اردوی آماده سازی تیم ملی فوتبال ایران برای جام ملتهای 2019 امارات، همچنان تکلیف ادامه همکاری کارلوس کی روش با فدراسیون فوتبال ایران در هاله ای از ابهام قرار دارد و با وجود تمایل طرفین برای تمدید قرارداد به دلایل مختلفی مانند فراهم نشدن برخی شرط های موردنظر کی روش، این موضوع رسمی نشده است.
باقی ماندن این مربی پرتغالی در تیم ملی ایران هم برای فوتبال کشورمان و هم برای کی روش، معامله ای 2 سر برد محسوب می شود اما باید به این امر اذعان داشت که با وجود مطرح بودن تیم ملی به عنوان یکی از اصلی ترین مدعیان قهرمانی هفدهمین دوره جام ملتهای آسیا نباید بی جهت فشار را روی کی روش و شاگردانش برای رسیدن به این امر افزایش داد.
ایران پس از هت تریک در بالابردن جام معتبرترین رقابت فوتبالی قاره کهن بین سال های 1968 تا 1972، 44 سال است که در تکرار این افتخار ناکام مانده و در طول این مدت با بهترین بازیکنان و در ایده آل ترین شرایط هم راه به جایی نبرده است. به همین دلیل حتی با وجود ثبت عملکردی بی نظیر در جام جهانی 2018 روسیه از سوی تیم کارلوس کی روش، نمی توان قهرمانی تیم ملی در امارات را با هدایت این مربی تضمین کرد. از طرفی در حالیکه فدراسیون فوتبال ایران همچنان در کش و قوس ادامه همکاری با کی روش به سر می برد تیم هایی مانند ژاپن، کره جنوبی، عربستان، استرالیا، امارات و حتی چین و ازبکستان با هدف این عنوان برنامه های ویژه ای را تدارک دیده اند و اگر هرچه سریع تر تکلیف کادرفنی تیم ملی ایران مشخص نشود بازهم حسرت روزهای از دست رفته را خواهیم خورد.
کی روش در طول دوران هفت ساله و نیمه حضورش در ایران روز به روز تیم ملی را در مسیر پیشرفت و ترقی قرار داده است. این تیم پیش از حضور سرمربی اسبق رئال مادرید و تیم ملی پرتغال در کشورمان روزهای ملتهبی تجربه می کرد و با خارج شدن از کورس مدعیان آسیایی، تنها به قرار گرفتن روی پله اول تا چهارم رنکینگ تیم های قاره دلخوش بود اما از 3 سال پیش تا آخرین رنکینگ اعلام شده قبل از جام جهانی، ایران بر بام قاره کهن قرار گرفته بود. حال با توجه به رقم خوردن بهترین نتایج تاریخ تیم ملی در ادوار جام جهانی، شاگردان کی روش ضمن پس گرفتن جایگاه خود با جهشی خیره کننده و احتمالا 10 پله ای مواجه می شوند. همین امر کوچک ترین عاملی است که نشان می دهد یوزها در دوران کی روش به صورت مداوم در حال پیشرفت هستند.
اگر انتقادهای مغرضانه برخی منتقدان نسبت به تیم ملی در جام جهانی را کنار گذاشته و حتی بدون منطق به دلایل عملکرد نه چندان درخشانمان نسبت به امور تهاجمی تیم ملی در جام جهانی نگاه اندازیم، باز هم به هیچ وجه نمی توانیم آمارهایی مانند 2 صعود متوالی به جام جهانی، بیشترین امتیاز، کمترین گل خورده، کمترین باخت، تنها کلین شیت های ایران در تاریخ بزرگ ترین آوردگاه جهان فوتبال، بیشترین برد، کمترین باخت و مساوی، رکورد 2243 روز بی شکستی مقابل حریفان آسیایی در بازی های رسمی دست کم تا بازی با یمن در روز 17 دی 97، 1124 دقیقه گل نخوردن در مقدماتی جام جهانی، 4 پیروزی متوالی مقابل کره جنوبی و بازی های تحسین شده مقابل حریفانی مانند آرژانتین، پرتغال، اسپانیا، شیلی در دوران کی روش را برای اینکه تیم ملی با او در راه توسعه حرکت می کند انکار کنیم.
شاید همین منتقدانی که اکنون به فوتبال اقتصادی کی روش در جام جهانی و نتیجه گیری او از طریق ارائه فوتبال دفاعی ایراد می گیرند، پیش از آغاز این مسابقات حتی در خواب و رویا هم نمی دیدند که ایران تنها به دلیل از دست رفتن موقعیت گل مهدی طارمی در بازی با پرتغال فرصت صدرنشینی در گروهش را از دست بدهد. به هر حال سرمربی تیم ملی ثابت کرده اگر نقایصی در تیمش وجود داشته باشد از کنار آن بی تفاوت نمی گذرد و ساعت ها حتی ماه ها برای از بین بردن آن ضعف تلاش می کند. ذکر این نکته هم ضروری است ایران در حساس ترین بازی های 30 سال اخیر خود مانند بازی با کره جنوبی در مرحله نیمه نهایی بازی های آسیایی 1990، دیدار با همین تیم در مرحله یک چهارم نهایی جام ملتهای آسیا 1996، 2 بازی رفت و برگشت با استرالیا در مقدماتی جام جهانی 1998، بازی با آمریکا در جام جهانی فرانسه و حتی تمامی دیدارهای قبلی اش در ادوار جام جهانی پیش از حضور کی روش، هیچگاه فوتبال مالکانه ای بازی نکرده و برای رسیدن به دروازه حریف چشم به ضدحملات داشته است. به همین دلیل بسیار عجیب است این منتقدان از تیم کی روش انتظار دارند مقابل اسپانیا(خالق فوتبال تیکی تاکا) و پرتغال، قهرمان یورو 2016 مالکیت بیشتری در اختیار داشته باشد.
در کنار تمام این آمارهای فنی نکته ای که در زمان سرمربیگری کی روش در تیم ملی ایران به چشم می آید، نظم و دیسیپلین حاکم در اردوهای این تیم است. حتی بازیکنانی مانند سیدجلال حسینی و وریا غفوری هم که در کمال ناباوری با تشخیص او فرصت حضور در جام جهانی را از دست دادند هیچگاه در اظهارنظری رسمی حاضر نشدند صحبتی علیه کی روش انجام دهند درحالیکه پیش از این مربی بارها شاهد درگیری بین بازیکنان مطرح با سرمربی تیم ملی بودیم. نوع برخورد سرمربی پرتغالی در روزها و سال های ابتدایی حضورش در ایران با بازیکنانی که سعی خودنمایی مقابل او را داشتند سبب شد تا دیگر کمتر بازیکنی جرات به هم ریختن نظم تیم را داشته باشد. در واقع در دوران کی روش ریشه «بازیکن سالاری» در تیم ملی فوتبال ایران خشکید و چنین امری جای خود را به اتحاد و همدلی تیمی داد.
فوتبال ایران برای ادامه این روند و زنده نگه داشتن شانس قهرمانی خود در فاصله حدود 5 ماه تا آغاز جام ملتهای آسیا، به تمدید قرارداد کی روش نیاز دارد اما در کنار تمام این تفاسیر خود کی روش هم می داند با وجود مشکلاتی که برای پرداخت دستمزد او و برگزاری اردوها و بازی های دوستانه تیم ملی وجود دارد باید در ایران بماند تا تیمی که هفت سال و نیم برای آن عرق ریخته به قله فوتبال آسیا برساند. شاید در حال حاضر هیچ یک از تیم هایی که خبر علاقه مندی آنها به جذب این مربی مطرح شده است از لحاظ کیفیت فنی پتانسیل تیم ملی ایران را نداشته باشند و این امر نکته ای است که کی روش هم به آن اذعان دارد.
از طرفی با نتیجه گیری تیم ملی کی روش می تواند پاسخ قاطعانه ای به منتقدانی که حتی در روزهای خوش این تیم هم شمشیر تند انتقادشان را برای او تیزتر می کردند و چشم دیدن موفقیت هایش را نداشتند بدهد. هرچند حامیان واقعی تیم ملی هیچگاه پشت کی روش و شاگردانش را خالی نکرده اند.
همچنین کی روش با ایران قراردادی به امضاء رساند که سبب شد او به هفتمین سرمربی گران جام جهانی 2018 تبدیل شود و شاید کشورهای دیگر حاضر نشوند چنین دستمزدی به کی روش بدهند. ضمن اینکه مسئولان فدراسیون فوتبال ایران همیشه سعی کرده اند حمایت ویژه ای از این مربی داشته باشند و در درگیری های او با برخی مربیان لیگ برتری همواره حق را به کی روش داده اند در حالیکه احتمال دارد مسئولان فدراسیون کشورهایی مانند کره جنوبی در اینگونه اختلاف ها حق را به طرف مقابل بدهند.
انتهای پیام/
با دو صعود به جام جهانی پاداش فیفا خیلی خیلی بیشتر از دستمزد آقای کی روش بود
با دو صعود به جام جهانی پاداش فیفا خیلی خیلی بیشتر از دستمزد آقای کی روش بود
درحالی که تیم ملی خیلی بزرگترازپرس است
مسولان نبایدبه یک باشگاه این همه روبدهند
اگرپرس تیم بود ازپس عربهابرمی امد