افتخاری در پاسخ به این سوال که اساس مدارس سمپاد وضرورت وجود این مدارس چیست گفت: از سه بعد می توان به وجود مدارس سمپاد نگاه کنیم؛ اول بعد روانشناسی وفردی که نیاز یک فرد را با استعدادهای خاص درنظرمیگیرد وچگونگی برآوردن نیازهای آموزشی ومحیطی آن فرد رامیسنجد.
وی ادامه داد: بعد دوم عدالت آموزشی ومساله اجتماعی است که افراد نسبت به توانایی خود سطح انتظار مختلف از نظام آموزشی داشته باشند و بعد سوم مساله استراتژیک یک کشور یا سیاست گذاری برای پرورش استعدادهای درخشان است که این ابعاد باعث می شود دولتها به ایجاد مدارس استعدادهای درخشان مبادرت ورزند.
افتخاری در مورد محیط وچگونگی گذران مدارس سمپاد ادامه داد: البته در کشور با آموزش وپرورشی سروکار داریم که با بضاعت کم مجبور به اداره مدارس سمپاد است در واقع مدارس سهم خاصی از نظر مالی دریافت نمی کنند و آنچه انجام داده می شود مبتنی برنظر وسلیقه مدیر مدرسه یا هزینه اولیا دانش آموز است هرچند معلمها در این مدارس نقش مهمی دارند وقدمهای مثبتی درجهت استعدادیابی وپرورش این دانش آموزان دارند.
عضو هیئت مدیره آی پی ام گفت: نکته مهم، تعامل یا کنار هم بودن استعدادهای درخشان و برآورده شدن نیازهایشان از این طریق است.
افتخاری در پاسخ به این سوال که درس خواندن در مدارس سمپاد در آینده روانی فرد چه تاثیری می گذارد، ادامه داد: ۴۸ درصد سمپادیهای موفق در المپیاد در کشور میمانند در حالی که ۴۲ درصد المپیادیهای غیرسمپادی بعد از موفقیت از مهاجرت اجتناب میکنند.
معاون ریاضی پژوهشگاه بنیادی در مورد وجود مدارس سمپاد و تامین انتظارات استعدادهای درخشان ادامه داد: وجود این مدارس از یک بعدنیازهای فرد را تامین می کند و از بعد در بعضی کشورها نیازهای روانی وآموزشی یک استعداد درخشان رابه مثابه یک فرد کم توان ذهنی که رسیدگی خاص وصرف هزینه خاص میطلبد درنظر می گیرند هرچند بعضی کشورها از شیوه تلفیق استفاده می کنند و این استعدادها در مدارسی تحصیل می کنند که برای عموم آزاد است.
وی در مورد رعایت عدالت در پذیرش دانش آموزان مدرسه سمپاد گفت: آمار درستی برای بررسی وجود ندارد تنها داده اقتصادی که در مورد این موضوع دارم، در یک بازه زمانی آموزش وپرورش به دانش آموزان سمپادی که یکی از اولیاء آنها کارمند آموزش وپرورش باشند سی درصد تخفیف می داد ولی در این مدارس دانش آموزان از شهرستانهای کوچک هم دیده می شوند و امیدوارم این مدارس به اقشار خاص تعلق نگیرد.
افتخاری در پاسخ به این پرسش که آسیبهای اجتماعی وجود این مدارس چیست وآیا وجود این مدارس را ضروری می دانید گفت: قطعا موافق برنامه ویژه برای استعدادهای درخشان هستم اما اینکه بهترین برنامه چیست مساله مهمی است؛ برنامه تفکیکی یا غیر تفکیکی که به رویکرد جامعه برمی گردد.
وی افزود: اکنون در کشورهایی مانند هنگ کنگ و سنگاپور از رویکرد غیرتفکیکی استفاده می کنند همچنین در کره و ژاپن که جز آموزش وپرورشهای نظام یافته وموفق هستند دانش آموزان شناسایی می شوند و درمدارسی که افراد معمولی هم حضوردارند درس میخوانند، ولی کلاسهای فوق برنامه برای آنها گذاشته میشود.
افتخاری تصریح کرد: چنین رویکردی تعامل بین افراد عادی جامعه و با استعدادویژه را ایجاد میکند در نتیجه در آینده دچار مشکلات ارتباطی نمیشوند همچنان که تعامل و ارتباط بین استعدادهای درخشان هم ایجاد میشود هرچند برای استفاده از برنامههای دیگران وتغییر برنامه باید برنامه جدیدی بیندیشیم وسپس برنامه قبلی را حذف کنیم.
وی در مورد رشد تفکر خاص بودن تلاش نکردن در مورد دانش آموزان سمپاد ادامه داد: این فکر عجیب وغریبی به نظر میآید و درجامعه وفضای آکادمیک گستردگی ندارد البته دانش آموز تیزهوش یک دانش آموز سربه راه نیست و نیازهای خاص روانی دارد واگر به این نیازها توجه نشود حتی از یک فرد عادی جامعه پایینتر خواهد بود.
دانش آموخته مدارس سمپاد در پاسخ به این سوال که آیا پژوهشی درنظام آموزشی صورت گرفته که از نظر اقلیم وجامعه نیاز وجود مدارس تفکیک شده و کارخاص برای استعدادهادر آن لحاظ شده باشد گفت: آموزش وپرورش با این رویکرد، پژوهشی را سفارش داده است که نمامی پژوهشها را درسایر نقاط دنیا جمع آوری کنند و در یک جمع بندی سطوح مختلف بررسی میشود وامکان آن در نظام ما مهیا شود.
وی یادآوری کرد: البته متخصصانی داریم که بهتر است به نظراتشان بیشتر توجه شود و امسال خوشبختانه شورای عالی انقلاب فرهنگی با تصمیم خود به تداوم این مدارس کمک کرد و امیدوارم وزارت آموزش وپرورش با امتیازات بالا وهزینههای معقول امکانات بیشتری را در اختیار استعدادهای درخشان بگذارد تا نتایج بهتری فراهم آید.
انتهای پیام/
انتهای پیام/