به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛  «پاول پیلار»، یک مقام سابق آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) روز گذشته در یادداشتی در اندیشکده «آتلانتیک» به این مسئله اشاره کرد که دولت دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا باید از کودتای 28 مرداد 1332 ایران درس بگیرد و دیگر در امور داخلی این کشور مداخله نکند.

در این یادداشت آمده است: سیاست های دولت ترامپ در راستای تغییر حکومت ایران است. احتمالا ترامپ این رویا را در سر دارد که به توافقی با حاکمیت ایران دست یابد؛ اما هیچ برنامه ای برای عملی کردن این هدف در نظر نگرفته است. به نظر می رسد دولت آمریکا امیدوار است بتواند با اعمال فشار باعث ایجاد اغتشاش در ایران شود. حتی سخنرانی اخیر «مایک پمپئو»، وزیر امور خارجه آمریکا هم دقیقا درباره همین مسئله بود.

در ادامه این یادداشت آمده است: دقیقا 65 سال قبل در همین ماه (اوت 1953) آمریکا در امور داخلی ایران مداخله کرد تا با برکناری محمد مصدق، نخست وزیر سابق این کشور، تغییری در رژیم ایران ایجاد کند. برخی درس عبرتهای آن حادثه با تلاش امروز آمریکا برای تغییر نظام در ایران و اینکه آیا واشنگتن قادر به انجام این کار هست و این اقدام چه منافعی را برای آمریکا به دنبال دارد، مرتبط است.

در وهله اول اقدام «کرمیت روزولت»، رئیس جمهور وقت آمریکا و هم پیمانانش در سال 1953 با تلاش کنونی دولت ترامپ تفاوت هایی دارد. از جمله آن می توان به حمایت خارجی از این مسئله اشاره کرد. دلیل اصلی اقدام علیه مصدق، تلاش دولت او برای ملی شدن صنعت نفت ایران بود. در آن زمان انگلیس منافع بیشتری در مقایسه با آمریکا داشت و در واقع مداخله بیشتری هم در این امور انجام داد.

اما دولت دونالد ترامپ امروز در اجرای سیاست هایش در قبال ایران منزوی است و به جز عربستان سعودی، امارات و رژیم صهیونیستی، هیچ حامی بین المللی دیگری برای اعمال فشارهای اقتصادی علیه ایران ندارد و حتی عواقب اقتصادی ناشی از این تحریم های آمریکا خشم برخی کشورها را هم برانگیخته است.

یکی دیگر از تفاوت های سال 1953 با زمان حال، حمایت داخلی و موضع ارتش ایران است. در سال 1953 ارتش ایران نقش مهمی در بازگرداندن محمد رضا شاه به قدرت ایفا کرد و یک ژنرال به جای مصدق نخست وزیر این کشور شد. اما امروز سپاه قدرتمند پاسداران انقلاب اسلامی در جهتی که مورد پسند آمریکا است گام برنمی دارد و محافظ انقلاب ایران است.

در ادامه این یادداشت آمده است: در سال 1953 هدف اصلی جایگزینی یک نخست وزیر بود و جانشین های زیادی در دسترس قرار داشتند. اما امروز، هیچ جایگزینی برای ساختار کنونی نظام ایران وجود ندارد. این را می توان از عجز دولت ترامپ و نزدیکی آن به گروهک تروریستی مجاهدین، متوجه شد. 

پاول پیلار در این یادداشت نوشت: رویدادهای سال 1953 نشان می دهد که حتی اگر تغییری در نظام کنونی ایران رخ دهد، باز هم این تغییرات به نفع آمریکا نخواهد بود. شاه سابق ایران ثابت کرد که مهره ای ضعیف است و نمی توان به او تکیه کرد. محمد رضا شاه با حکومت خودکامه و تصمیم گیری های اشتباه باعث ایجاد نفرت در میان مردم خود شد. حمایت های گذشته آمریکا از شاه سابق ایران علت خشم مردم این کشور از آمریکاست. حوادث سال 1953 نشان داد که مردم ایران، آمریکا را عامل دخالت در امور داخلی خود می دانند که نه تنها به کشورشان کمکی نکرد، بلکه این دخالت ها فقط در راستای اهداف سیاسی و اقتصادی واشنگتن بود.

انتهای پیام/