به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، امین وطن دوست کارشناس ارشد گیاهپزشکی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران- ساری گفت: موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور بیماری قارچی سوختگی زغالی بلوط که درعرصه پارک جنگلی زارع ساری مشاهده شد را پس از آزمایش تایید کرد.
وی افزود: به منظور تشخیص قطعی بیماری نمونه از بافت درختان آلوده تهیه و به ارسال شد و در نهایت بر اساس بررسیهای آزمایشگاهی بیماری سوختگی زغالی بلوط تأیید شد.
وطن دوست گفت: این بیماری در سال ۹۰-۸۹ برای نخستین باردر ایران توسط خانم میرابوالفتحی و همکاران در جنگلهای استان گلستان بر روی شاه بلوطها گونه Quercus castaneifolia گزارش شده است.
کارشناس ارشد گیاهپزشکی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران- ساری افزود: بیماری به صورت پژمردگی شاخ، برگها و خروج شیرابههای سیاه رنگ از داخل تنه است.
وی گفت: به مرور زمان شیرابه افزایش یافته و حالت زغالی شکل در روی تنه و سیاه شدن در زیر پوست قابل رویت است و در نهایت منجر به مرگ کامل درخت میشود.
وطن دوست افزود: عامل بیماری دارای مرحله اندوفیتی طولانی بوده و تا زمانی که درخت تحت تاثیر تنش واقع نشود، به فرم مهاجر و بیماری زا تبدیل نمیشود.
کارشناس ارشد گیاهپزشکی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران- ساری گفت: تنش خشکی و دمای بالا در اغلب نقاط دنیا در شیوع این بیماری به شمار میرود.
وی افزود: این بیماری علاوه بر بلوط، درختان ممرز و آزاد را هم میتواند مورد حمله قرار دهد.
کارشناس ارشد گیاه پزشکی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران- ساری گفت: رشد داخلی قارچ در پوست میزبانهای تحت تنش، او را قادر به آلوده سازی و گسترش در میزبان میسازد.
وی افزود: مطالعات معدودی در محیط آزمایشگاهی برای کنترل بیولوژیک این بیماری انجام شده، اما در سطح جنگل هنوز روشی موثر گزارش نشده است.
وی گفت: بر اساس دستورالعمل تهیه شده کمیته تخصصی گیاهپزشکی سازمان جنگلها میتوان بر حسب مناطق و شدت بیماری، روشهای مختلف شامل عملیات پرورشی، آبخیزداری و جلوگیری از فشردگی خاک در پارکهای جنگلی برای پیشگیری و جلوگیری از شدت بیماری مورد استفاده قرار بگیرد.
اگر چه آماری از وسعت جنگلهای بلوط در عرصه حدود یک میلیون و ۴۰۰ هزار هکتاری جنگلهای مازندران وجود ندارد، ولی این گونه جنگلی به عنوان قدیمیترین رقم گیاهی در ایران در تمام نقاط این خطه قابل مشاهده است.
بلوط را با نام علمی ' کورکس Quercus ' میشناسند، درختی از گونه راشیان که به میوه آن بلوط میگویند. درختان بلوط عمری طولانی دارند که گاه به ۲ هزار سال میرسد و گونههای بسیاری از آن در ایران بومی رشته کوههای البرز و زاگرس هستند.
بلوطهای جنگلهای استانهای شمالی کشور بر دو گونه هستند؛ گونه ' بلندمازو ' با نام علمی ' Quercus castaneifolia ' که درختی مرتفع به ارتفاع تا ۵۰ متر است و گونه ' سفیدمازو ' با نام علمی ' Quercus petraea '.
این گونهها در استانهای گلستان، مازندران و گیلان رویش دارند و از غرب تا شرق این استانها پراکنده هستند.
انتهای پیام/آ