به گزارشگروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، محمد جواد ظریف، وزیر خارجه کشورمان، در گفتگو با روزنامه آمریکایی یو اس ای تودی تاکید کرد در صورت تغییر رویکرد آمریکا، امکان مذاکره با این کشور وجود دارد.

او گفت: گرچه اعتماد متقابل پیش‌شرط مذاکره نیست، ولی احترام متقابل  پیش‌شرط مذاکره است. 

وزیر خارجه ایران در ادامه با اشاره به بدعهدی واشنگتن در قبال برجام گفت: تقصیر ما نبود که آمریکا طرف مذاکره قابل اعتمادی نیست. این مشکلی است که جامعه جهانی با آن مواجه است.

ظریف گفت: دولت آمریکا عملا از همه اعضای جامعه بین‌المللی می‌خواهد که قوانین بین‌المللی را نقض کنند و فقط اینطور نیست که فقط خودش قوانین بین‌المللی را نقض کند بلکه دیگران را هم به این کار فرا می‌خواند. شاهد آن هستیم که آمریکا در حال مجازات کردن مردم و کشور‌ها به خاطر حفاظت از قوانین بین‌المللی و دادن پاداش به آن‌ها برای نقض کردن قوانین بین‌المللی است.

وزیر خارجه کشورمان با اشاره به اعمال تحریم‌های جدید علیه ایران نیز گفت: ایران به تحریم‌های آمریکا عادت دارد و ما تقریبا ۳۹ سال شاهد تحریم‌های آن‌ها بوده‌ایم و یک تاریخ روابط راحت و خوبی با آمریکا نداشته‌ایم البته این نوع روابط از مدت‌ها قبل و به سال ۱۹۵۳ (کودتای ۲۸ مرداد) برمی‌گردد. ما به تدابیر و اقدامات غیرقانونی آمریکا عادت داشته‌ایم البته این دفعه اقدامات آمریکا به طور خیلی ویژه غیرقانونی هستند؛ چرا که دارد از دیگر کشور‌های می‌خواهد قطعنامه شورای امنیت را نقض کنند.

در بخش دیگری مجری این نشست از وزیر امور خارجه کشورمان پرسید: «آیا می‌توانیم درباره برخی از اخبار که اخیرا شنیده ایم صحبت کنیم. سرویس‌های امنیتی دانمارک اخیرا ادعا کرده اند یک نقشه حمله به یک گروه مخالف تبعیدی ایران را خنثی کرده اند. پیش از آن نیز اتهام مشابهی از طرف فرانسه مطرح شده بود. از طرف فنلاند نیز اتهام مشابهی مطرح شده بود. آن‌ها انگشت اتهام را به طرف ایران نشانه رفته اند. من می‌دانم که دولت ایران می‌گوید این اتهامات از طرف موساد مطرح شده است و در نتیجه، بی اعتبار است. فرانسه و به ویژه دانمارک در این مقطع با این اتهامات و فاصله انداختن میان ایران و اروپا چه چیزی به دست می‌آورند، به ویژه در زمانی که می‌کوشند توافق هسته‌ای را بدون حضور آمریکا حفظ کنند؟»

دکتر ظریف در پاسخ گفت: «ما در جهانی زندگی می‌کنیم که عملیات‌های اطلاعاتی پیچیده، به هنجار روزگار تبدیل شده اند. چیزی که ما را از اتهام زنندگان متفاوت می‌کند این است که ما اعلام آمادگی کرده ایم... من شب گذشته با وزیر امور خارجه دانمارک گفتگو کردم و گفتم ما آماده ایم در تحقیقات مشترک با شما مشارکت داشته باشیم. من گفتم ما آماده ایم یک افسر اطلاعاتی ارشد بفرستیم. ما درباره حقایق حرف می‌زنیم و شما درباره اتهامات حرف می‌زنید. اجازه دهید ابتدا نگاهی به حقایق بیندازیم. فرانسه میزبان و پناهگاه امن سازمانی است که تا سال ۲۰۱۲ در فهرست سازمان‌های تروریستی آمریکا و نیز تا همان سال در فهرست سازمان‌های تروریستی اتحادیه اروپا بود. منظورم ام ئی کی (گروهک تروریستی منافقین) است. دانمارک به سازمان و افرادی پناه داده است و از آن‌ها حمایت می‌کند که در یک شبکه تلویزیونی بین المللی تحت حمایت مالی عربستان سعودی در لندن یعنی شبکه ایران اینترنشنال، حضور یافت و مسئولیت عملیاتی در ایران را بر عهده گرفت که خود دولت دانمارک نیز آن را به عنوان یک عملیات تروریستی محکوم کرد. این فرد از این حمله ابراز خوشحالی نکرد، بلکه مسئولیت آن را بر عهده گرفت. این‌ها حقایق عینی اند. این آقا یک چهره ناشناس و مبهم نیست. این چیزی نیست که ادعا شده باشد. این آقا شخصا با این تلویزیون به صورت زنده گفتگو کرد و مسئولیت حمله‌ای را بر عهده گرفت که دولت دانمارک آن را به عنوان اقدام تروریستی محکوم کرده است. شما در پاریس سازمانی را دارید که در فهرست سازمان‌های تروریستی آمریکا و اروپا بوده است. حقایق این‌ها هستند. حالا شما ادعا‌ها و اتهاماتی مطرح می‌کنید. شما این اتهام را مطرح می‌کنید که یک نفر مرتبط با ایران تلاش کرده است این شخص را ترور کند و یک نفر مرتبط با ایران کوشید در نشست آن گروه در پاریس بمبگذاری کند. این‌ها اتهام و ادعا هستند، اما آن‌ها حقایق. بنابراین، اگر قرار است کسی توضیح بدهد این فرانسه و دانمارک هستند که باید توضیح دهند که چرا از تروریست‌های شناخته شده حمایت می‌کنند و به آن‌ها پناه می‌دهند. چرا آن‌ها را تحت پیگرد قرار نمی‌دهند. کاری که ما کرده ایم این است که به صورت رسمی هم از فرانسه و هم از آمریکا خواسته ایم این افراد را تحت پیگرد قرار دهند. ما از انگلیس خواسته ایم این حقیقت را در نظر بگیرد که یک شبکه تلویزیونی تحت حمایت مالی عربستان سعودی در لندن فعالیت می‌کند که به صورت زنده با کسانی مصاحبه می‌کند که مسئولیت حملات تروریستی را بر عهده می‌گیرند و از آن تمجید می‌کنند. این‌ها حقایق هستند. نحوه برخورد ما با این حقایق استفاده از ابزار‌های قانونی و گفتن این مطلب به آنهاست که شما باید با این مسئله برخورد کنید.

مجری برنامه از دکتر ظریف سوال کرد: «چرا درباره این حقایق این همه سوءتفاهم وجود دارد...»

ظریف در پاسخ گفت: «اجازه دهید بگویم چرا. فقط همزمانی رویداد‌ها را در نظر بگیرد. در همان روزی که رئیس جمهور ما وارد سوئیس می‌شود، موساد به فرانسه و بلژیک کمک می‌کند تا آن نقشه بمب گذاری علیه ام ئی کی (گروهک تروریستی منافقین) را خنثی کنند. در همان روزی که قرار بود اتحادیه اروپا ساز و کار اس پی وی را اعلام کند، دانمارک این ادعا را با کمک موساد مطرح می‌کند که این شخص را بازداشت کرده است. کاری که ما کرده ایم این است که از هر دو کشور خواسته ایم به اتفاق هم تحقیق کنیم. ما گفتیم بیایید با هم تحقیق کنیم. فرانسه جواب مثبت داده است و برای همین است که ما الان با فرانسه داریم مذاکره می‌کنیم. امیدوارم دانمارک هم جواب مثبت بدهد، چون من شب گذشته در گفتگو با وزیر امور خارجه این کشور آمادگی خودمان را برای تحقیق مشترک با آن‌ها اعلام کرده ام. من امیدوارم که او این پیشنهاد را بپذیرد. من امیدوارم که آن‌ها به اطلاعات جدی توجه کنند، نه به اطلاعات متاثر از انگیزه‌های سیاسی.»

دکتر ظریف همچنین در پاسخ به پرسشی درباره حمایت ایران از دولت سوریه و حزب الله لبنان گفت: «ما به دعوت دولت سوریه به این کشور رفته ایم تا با تروریست‌ها بجنگیم، با تروریست‌هایی که در فهرست تروریست‌های سازمان ملل هستند، نه در فهرست گروه‌های تروریستی که آمریکا در راستای منافع خودش درست کرده است. ما به کردستان عراق رفتیم تا به آن‌ها برای شکست دادن داعش کمک کنیم. ما ثبات عمل داشته ایم. آن‌هایی که ما در لبنان حمایت می‌کنیم، بخشی از دولت لبنان هستند. ما عملا از دولت لبنان حمایت می‌کنیم. ما نخست وزیر لبنان را زندانی نمی‌کنیم. آمریکا به جای وارد کردن این اتهامات که در راستای منافع خودش آن‌ها را مطرح می‌کند و به جای مطرح کردن این اتهامات که فقط به نفع برخی از تحت الحمایه‌های این کشور مانند اسرائیل و عربستان سعودی هستند، باید به حقایق نگاه کند. چه کسی یمن را بمباران می‌کند؟ چه کسی نخست وزیر یک کشور دیگر را زندانی می‌کند؟ چه کسی به داعش کمک می‌کند؟ چه کسی به جبهه النصره کمک می‌کند؟ اسلحه چه کسی در دستان داعش است؟ شما گزارش‌ها را دیده اید و می‌دانید که داعش از سلاح‌های آمریکایی که عربستان در اختیار آن‌ها گذاشته بود، استفاده می‌کرد. این‌ها حقایق هستند. این‌ها اتهامات و ادعا‌های من نیستند. این‌ها حقایق هستند. این گروه‌ها همان گروه‌هایی هستند که سازمان ملل نام آن‌ها را در فهرست تروریست‌ها وارد کرده است، نه آمریکا. میان این دو تفاوت هست. چون آمریکا هر کسی را که دوست ندارد وارد فهرست تروریسم می‌کند. بگذارید مثالی بزنم. این یک مثال تاریخی است. در سال ۱۹۸۴ آمریکا صدام حسین را از فهرست کشور‌های حامی تروریسم خارج کرد. در همان سال، ایران را وارد این فهرست کرد. می‌دانید چرا؟ چون آمریکا در آن زمان می‌خواست از صدام حسین در جنگ با ایران حمایت کند. بنابراین، از من انتظار نداشته باشید برای فهرست گروه‌های تروریستی آمریکا هیچ اعتباری قائل باشم. همان فهرستی که نام صدام حسین را از آن خارج می‌کنند و نام ایران را وارد آن می‌کنند.»

ظریف در بخش دیگری از سخنانش در پاسخ به سوال مجری برنامه درباره اتهام حمایت ایران از جنبش انصارالله یمن گفت: «این‌ها فقط اتهام است. اتهامات را کنار بگذارید. واقعیت این است که هواپیما‌های سعودی‌ها که بیشتر آن‌ها ساخت آمریکا هستند، روی اتوبوس مدارس بمب می‌ریزند. شما با هر کس این کار را بکنید، آن‌ها از خودشان دفاع می‌کنند. یمنی‌ها بسیار قبل از انقلاب ایران با سنگ با ارتش‌های بسیار مجهز جنگیده بودند و آن‌ها را شکست داده بودند. متاسفانه، عربستان سعودی تاریخ را نمی‌خواند. آن‌ها فکر کردند می‌توانند یمنی‌ها را در سه هفته شکست دهند. به محض اینکه جنگ یمن شروع شد من راه حل آتش بس را به جان کری پیشنهاد کردم. سعودی‌ها آن را رد کردند و گفتند ما در سه هفته با اقدام نظامی به پیروزی می‌رسیم. آن‌ها درباره سوریه هم فکر می‌کردند می‌توانند طی سه هفته از لحاظ نظامی به پیروزی برسند. حالا هفت سال از جنگ در سوریه و تقریبا چهار سال از جنگ در یمن گذشته است و ما همچنان شاهد خونریزی‌ها هستیم. در سوریه چه کسی از روند آستانه حمایت می‌کند؟ چه کسی تلاش می‌کند خصومت و درگیری به پایان برسد؟ آمریکا تنها کاری که می‌کند این است که جلو آن را بگیرد. این ایران و روسیه و ترکیه هستند که با همکاری یکدیگر برخلاف میل آمریکا و متحدانش برای پایان دادن به درگیری‌ها تلاش می‌کنند. فقط کافی است حقایق را ببینید. من اتهام نمی‌زنم. من این گروه یا آن گروه را تروریسم نمی‌نامم. من فقط از اطلاعات موجود بر اساس قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل استفاده می‌کنم. من در شورای امنیت کرسی ندارم. شورای امنیت که آمریکا عضو دائم آن است، داعش و جبهه النصره و طالبان و القاعده را گروه‌های تروریستی می‌داند. بقیه گروه‌هایی هستند که فقط برخی کشور‌ها آن‌ها را در فهرست تروریستی وارد کرده اند. این چهار گروه گروه‌هایی هستند که در سطح جهانی درباره آن‌ها اتفاق نظر وجود دارد. آمریکا و متحدانش هستند که یا این گروه‌ها را خلق کرده اند، یا از آن‌ها حمایت مالی کرده اند، یا مسلح کرده اند و همچنان به حمایت از آن‌ها ادامه داده اند.»

وزیر خارجه کشورمان در پاسخ به پرسشی درباره اتهامات آمریکا علیه ایران درباره حمایت از تروریسم گفت: «ما نیازی نداریم یکدیگر را متهم کنیم. فقط کافی است حقایق را ببینیم. دوباره می‌پرسم. چه کسی از القاعده حمایت می‌کرد؟ چه کسی القاعده را درست کرد؟ آیا ایران بود؟ یا آمریکا که می‌خواست با شوروی بجنگد. چه کسی از صدام حسین حمایت می‌کرد؟ آیا ایران بود؟ وقتی صدام حسین به کویت تجاوز نظامی کرد، چه کسی در هشت سال قبل از آن از او حمایت کرده بود؟ چه کسی از همه پرسی در کردستان عراق حمایت کرد؟ چه کسی خاک سوریه را اشغال کرده است؟ چه کسی با اجازه دادن به کرد‌ها برای تصرف زمین عرب‌ها به مسائل قومی در سوریه دامن می‌زند، آنهم فقط برای اینکه از کرد‌ها به عنوان سرباز پیاده برای آمریکا استفاده کند و آمریکا جای پایی در سوریه به دست آورد؟ چه کسی از جنگ یمن حمایت می‌کند؟ چه کسی از کشتار مردم بیگناه حمایت می‌کند؟ آیا ما هستیم که مردم بیگناه یمن را بمباران می‌کنیم؟»

مجری همچنین با اشاره به قتل خاشقجی از وزیر خارجه کشورمان پرسید: «آیا ایران احساس می‌کند قتل جمال خاشقجی، ستون نویس واشنگتن پست، ثابت می‌کند که دیدگاه این کشور درباره عربستان سعودی درست بوده است؟ با توجه به نشانه‌هایی که حاکی است او به صورت مستقیم یا غیرمستقیم به دستور دولت سعودی به قتل رسید و با توجه به روابط دشواری که شما با عربستان دارید، آیا احساس می‌کنید که به نوعی نظر شما درباره آن‌ها اثبات شده است؟»

وزیر خارجه ایران در پاسخ گفت: «این چیزی نیست که ما از آن خوشحال شده باشیم، چون متاسفانه یک نفر در اینجا به شکلی بی رحمانه به قتل رسیده است. من فکر نمی‌کنم جامعه بین المللی به چنین چیزی نیاز داشت. به تاریخ ۴۰ سال گذشته نگاه کنید. چه کسی ۷۰ میلیارد دلار به صدام حسین کمک کرد؟ چه کسی طالبان را درست کرد؟ شهروندان کدام کشور در حملات ۱۱ سپتامبر مشارکت داشتند؟ چه کسی از داعش در سوریه حمایت می‌کرد؟ چه کسی دارد غیرنظامیان یمنی را بمباران می‌کند؟ چه کسی نخست وزیر یک کشور دیگر را ربود و دو هفته در اسارت نگه داشت؟ به همین واقعیات نگاه کنید. نه فقط آمریکا گزینه غلط را انتخاب کرده است، بلکه به طور کلی غرب این پیام غلط را فرستاده است و به خاندان سعودی گفته است که شما می‌توانید از این قتل بدون مجازات خارج شوید و سعودی‌ها نیز واقعا این را باور کردند. آن‌ها فکر کردند که می‌توانند از این ماجرا رها شوند، چرا که متاسفانه در یمن توانسته اند از زیر بار مسئولیت قتل فرار کنند.»

انتهای پیام/