به گزارش خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران؛ آلودگی هوا نه تنها سلامت جسم را تهدید می کند بلکه در ایجاد اختلالت روانی مانند افسردگی، پرخاشگری، خواب آلودگی و بیش فعالی کودکان نیز موثر است.

آلودگی هوا؛‌ افزایش سقط جنین

سرب علاوه بر تاثیری که بر سلامت افراد دارد باعث ابتلا به سرطان و سقط جنین و بیماری‌های روانی نیز می‌شود.

سربی که به علت سوخت نامناسب خودرو‌ها به وجود می‌آید احتمال تولد کودکان مبتلا به نقص عضو، اوتیسم و بیش فعالی را افزایش می‌دهد، همچنین مسمومیت ناشی از سرب باعث افزایش اختلالات ذهنی، فراموشی‌های دائم، بیماری‌های لرزشی و جنون می‌شود. همچنین آلودگی هوا با تاثیر منفی بر عملکرد سیستم عصبی باعث بروز سردرد‌های شدید و کم شدن حافظه می‌شود.

آلودگی هوا چه ارتباطی با پرخاشگری دارد؟

یکی از آثار آلودگی هوا کمبود اکسیژن است که باعث بی حوصلگی و عدم کنترل خشم می‌شود، همچنین آلودگی هوا با کاهش انرژی و ایجاد خواب آلودگی می‌تواند باعث پرخاشگری افراد شود.

اختلالاتی مانند پرخاشگری وافسردگی، اختلال در تمرکز و کند شدن عملکرد ذهنی در نتیجه کاهش اکسیژن رسانی به مغز اتفاق می‌افتد که همه این عوامل سبب به وجود آمدن مشکل در موقعیت‌های اجتماعی و شغلی می‌شوند.

تاثیر منفی آلودگی هوا بر شخصیت افراد

آلودگی هوا تاثیر فراوانی در شخصیت افراد دارد تا جایی که می تواند یک فرد برونگرا را به یک فرد درونگرا تبدیل کند. افراد افسرده همیشه زندگی را غبار آلوده می بینند و نمی‌توانند مانند گذشته اجتماعی و سر زنده باشند. کاهش اکسیژن به علت هوای آلوده اختلال در عملکرد مغز ایجاد می کند به طوری که فرد با از دست دادن مهارت های اجتماعی خود مدام دچار فراموشی می شود و در سنین سالمندی و میانسالی دچار بیماری آلزایمر می گردد.

آلودگی هوا؛‌ تشدید افسردگی

آلودگی هوا با تضعیف قدرت تصمیم گیری افراد افسرده، بیماری آن‌ها را تشدید می کند، در این حالت فرد احساس بی انرژی بودن، بی حوصله و خسته بودن می کند. آلودگی هوا اوضاع افراد مضطرب و افسرده را وخیم تر می کند، به طوری که فرد علاوه بر استرس دچار تپش قلب و تنگی نفس نیز می شود.

 عوارض خطرناک آلودگی هوا

افزایش علائم تنفسی مانند تحریک راه های هوایی، سرفه یا تنفس سخت، کاهش عملکرد ریه، آسم شدید، پیشرفت شریان اکلیلی در کودکان ، پیشرفت برونشیت مزمن، بیماری مزمن انسداد ریه.

ضربان قلب نامنظم، حمله های قلبی غیر مهلک، مرگ زود رس در بیماران ریوی و قلبی مانند سرطان ریه.

تشدید بیماری های ریوی که باعث حمله های آسمی و برونشیت حاد شود.

افزایش استعداد ابتلا به عفونت های تنفسی.

سکته قلبی و ضربان قلب نامنظم در افراد با مشکلات قلبی.

تحریک چشم ها، بینی و گلو ؛ سرفه،تنگی قفسه سینه و کوتاهی تنفس.

انتهای پیام/