به گزارشگروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، در حالی که بسیاری از بازیگران حاضر نیستند گریم‌های سنگین را تحمل کنند یا مثلا موهای‌شان را به خاطر بازی در نقش خاصی بتراشند، عده‌ای از بازیگران نقشی را که قرار است بازی کنند، با تمام سختی‌هایش زندگی می‌کنند و با آن شخصیت یکی می‌شوند.

بسیاری از آن‌ها تا پای جان برای غرق شدن در نقش خود تلاش می‌کنند و سلامتی خود را به خطر می‌اندازند. در سینمای دنیا تا دلتان بخواهد بازیگرانی پیدا می‌شوند که برای بازی در یک فیلم، موقعیت‌های سختی را تجربه کرده‌اند. در ادامه تعدادی از جالب‌ترین و عجیب‌ترین این تجربه‌ها را می‌خوانید.
بازی تا پای مرگ
تابه‌حال بازیگران مختلفی نقش شخصیت «جوکر» را بازی کرده‌اند، اما بی‌تردید در ذهن تماشاگران، نام «جوکر» با هیث لجر عجین شده است. او برای بازی در نقش شخصیت خاصی با ویژگی‌های عجیب «جوکر»، به مدت یک ماه خودش را در اتاق یک هتل زندانی کرد و روز‌های وحشتناکی را در آن جا گذراند.

بیشتربخوانید : تهدیدی که سلبریتی‌ها مروج آن هستند؛ گربه به جای بچه!

او در طول این مدت چندین بار فیلم نامه را خواند و موسیقی‌هایی گوش می‌کرد که تاثیرات منفی روی روانش می‌گذاشتند. نمی‌توان با قطعیت گفت که مرگ هیث لجر تنها از اثرات بازی در این نقش بوده، اما نمی‌شود با اطمینان هم گفت که بازی در این نقش، بلای جان او نشده است. هیث لجر در اولین سالگرد درگذشت اش یعنی سال ۲۰۰۹، برنده جایزه اسکار بهترین نقش مکمل مرد برای بازی در این فیلم شد. افسوس که هزاران جایزه مانند اسکار هم نمی‌تواند او را به این دنیا بازگرداند.
زندگی در جلد یک فلج مغزی
دنیل دی‌لوئیس در فیلم «پای چپ من»، نقش نویسنده معروف «کریستی براون» را بازی کرد که به دلیل بیماری فلج مغزی تنها پای چپ اش حرکت می‌کرد. او در این فیلم حقیقتا در جلد نویسنده معروف «کریستی براون» فرو رفت و مدت‌ها غیر از لحظات فیلم برداری، همچنان روی ویلچر می‌نشست، با کمک عوامل فیلم غذا می‌خورد و جابه‌جا می‌شد. دنیل دی‌لوئیس برای بازی در این فیلم جایزه اسکار و بفتای بهترین بازیگر نقش اول مرد را دریافت کرد.
تجربه تاریک دیدن دنیا
فیلم «ری» ماجرای زندگی «ری چارلز» نوازنده و خواننده نابینای آمریکایی را روایت می‌کند. جیمی فاکس در این فیلم نقش «ری چارلز» را بازی کرد. برای این که او بتواند مانند یک نابینا باشد، با استفاده از پروتز اطراف چشم‌های او را طوری گریم کرده بودند که نتواند چشم‌های خود را باز کند. بنابر گفته خود او این که چشمانت هر روز به مدت ۱۵ ساعت بسته باشد، مانند حبس شدن در زندان است. سه جایزه اسکار، بفتا و گلدن‌گلوب بهترین بازیگر نقش اول مرد برای بازی در این فیلم به جیمی فاکس اهدا شد.
به حداقل رساندن کالری
بازیگران زیادی برای ایفای نقش خاصی وزن بسیار زیادی کم کرده و به دلیل رژیم غذایی عجیب‌وغریب راهی بیمارستان شده‌اند. در این میان یکی از تجربه‌های دردناک نصیب ناتالی پورتمن شده است. او برای بازی در فیلم «قوی سیاه» رژیم غذایی بسیار سختی گرفت تا حدی که در ماه‌های انتهایی فیلم برداری، بدنش ضعیف و در حین تمرین یکی از دنده‌هایش جابه‌جا شد. ناتالی پورتمن برای بازی در این فیلم، به عنوان بهترین بازیگر نقش اول زن، سه جایزه اسکار، گلدن‌گلوب و بفتا را از آن خود کرد.
یک جنگ‌زده واقعی
شیا لبوف برای بازی در فیلم «خشم» که در روز‌های پایانی جنگ جهانی دوم می‌گذرد، باید نقش یک سرباز مذهبی را در بحبوحه جنگ بازی می‌کرد. او برای این که بتواند نقش سربازی را که در جنگ آسیب دیده است بازی کند، صدماتی به خودش زد. روی صورتش با چاقو خط‌هایی ایجاد کرد و یکی از دندان‌هایش را کشید! او در تمام مدت تصویربرداری به حمام نرفت. علاوه بر این‌ها روی بدنش نقش صلیب را خالکوبی کرد و مدتی هم دستیار یک کشیش بود.
ابتلا به افسردگی
آدرین برودی در فیلم «پیانیست» به یادماندنی‌ترین بازی‌اش را به نمایش گذاشت. او در این فیلم نقش آهنگ ساز و نوازنده پیانویی به نام «ولادیسلاو ژپیلمن» را که یکی از بازماندگان واقعه غیرانسانی هولوکاست بود، بازی می‌کرد. او برای ایفای نقش شخصیتی که در آن دوران همه دلبستگی‌ها و خانواده‌اش را از دست داده بود، نقش این شخصیت را زندگی کرد. ارتباط با نزدیکان و عزیزانش را قطع کرد، خانه و زندگی اش را ترک کرد و تنها با یک چمدان لباس و پیانویش راهی سفر شد، غذای کمی می‌خورد، به طرز عجیبی لاغر شده بود و در نهایت مدتی دچار افسردگی و مشکلات روحی و روانی شد. بهای به خطر افتادن سلامتی جسمی و روحی او به خاطر این فیلم، دو جایزه اسکار و سزار بهترین بازیگر نقش اول مرد بود که در سال ۲۰۰۲ به او اهدا شد.
تماشای کالبدشکافی اجساد
همان طور که از نام فیلم «کالبد شکافی جین داو» معلوم است، امیل هرش در این فیلم باید نقش متخصص کالبدشکافی را بازی می‌کرد. او برای بازی در این نقش و آشنایی با کالبدشکافی، به یک سردخانه رفت و از نزدیک شاهد جنازه‌های افراد و عمل کالبدشکافی بود. او صحنه‌های بسیار دلخراشی از وضعیت جسد افراد مختلفی که کالبدشکافی شده بودند دیده بود که به گفته خودش هرگز فراموش نخواهد کرد.
تمرین بیماری و تنهایی
متیو مک‌کانهی در فیلم «باشگاه مشتریان دالاس» نقش یک فرد مبتلا به ایدز را بازی می‌کند. او به خاطر بازی در این فیلم تقریبا ۲۳ کیلو لاغر شد و برای این که تنها و رنگ‌پریده به نظر برسد، به منطقه‌ای رفت که از نور خورشید دور باشد و به تنهایی زندگی می‌کرد. لاغری و ضعف شدید، سلامت جسمی او را به خاطر انداخته بود. برای بازی در این فیلم، دو جایزه اسکار و گلدن‌گلوب بهترین بازیگر نقش اصلی مرد، نصیب مک‌کانهی شد.
شنا در رودخانه یخ
فیلم «از گور برخاسته» را به یاد دارید؟ همان فیلمی که مسعود فراستی معتقد بود خرس در آن بهتر از لئوناردو دی‌کاپریو بازی کرده! لئوناردو دی‌کاپریو برای بازی در این فیلم تجربه‌های بسیار خطرناکی را از سر گذرانده است. او در حالی که لباسی از پوست گوزن و خز خرس پوشیده بود، در رودخانه‌های یخ‌زده شنا می‌کرد که باعث می‌شد لباس خیس شود و وزن آن به ۴۵ کیلو برسد! پا‌ها و انگشتان او بعد از هر برداشت از سرما خشک می‌شدند و جالب است بدانید برای این که توان حرکت را به او برگردانند، ماشین‌هایی وجود داشت که مانند سشوار او را باد می‌زدند. هرچند که جایزه اسکار پاداش تمام و کمالی برای چنین تجربه خطرناکی به حساب نمی‌آید، اما دی‌کاپریو برای بازی در این فیلم، در هشتادوهشتمین دوره اسکار جایزه بهترین بازیگر مرد را از آن خود کرد.

منبع: روزنامه خراسان

انتهای پیام/