به گزارش خبرنگار حوزه دریچه فناوری گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، تگ کردن یا برچسبگذاری برخی از مطالب در سایتها، پدیدهای است که سایتها چند سالی است با آن سروکار دارند و بالطبع کاربران سایتها هم احتمالاً در زمان مراجعه با آن مواجه شدند و این سؤال برایشان پیش آمده که این کلمات و دستهبندیها چه معنا و مفهومی دارد و یا اصلاً تگ چیست؟
امروز باشگاه خبرنگاران جوان قصد دارد اطلاعاتی کاربردی درباره تگ، تاریخچه آن و بایدها و نبایدهای تگ گذاری را در اختیار شما قرار دهد، پس با ما همراه باشید.
دستهبندی و تگگذاری یا برچسبگذاری، هر کدام برای خود کاربردهایی در ارائه مطالب سایت یا وبلاگ را دارند که برای حفظ سادگی و دسترسی بهتر کاربران به مطالب سایت پیشنهاد میشود.
اگر تعداد دستهها را بیشتر از پنج عدد قرار ندهید. کاربران برای دسترسی به موضوع مشخصی در سایت شما از دستهها استفاده میکنند و زیاد بودن تعداد آن میتواند موجب سردرگمی آنها شود و از طرفی محدود بودن آن به نویسنده این امکان را میدهد تا موضوع مقاله بعدی خود را به راحتی انتخاب کرده و محل نمایش صحیح آن را تعیین کند.
بیشتر بخوانید: سئو حرفهای / بهینه سازی سایت برای موتور جستجو (SEO) به زبان ساده
برچسبگذاری با هدفی مشابه به کار میرود و ترکیب این دو میتواند راهنمای مناسبی برای کاربران در یافتن مطالب مورد نظرشان در سایت شما باشد.
برچسبها دستهبندیهای خاص و کوچکتر را برای مطالب سایت شما انجام میدهند و به محتوای هر نوشته بستگی خواهند داشت.
در حالی که دستهبندی بر اساس موضوع نوشته انجام میگیرد. برای ایجاد ارتباط بین مطالب در دستههای مختلف باید از برچسبگذاری استفاده کنید.
از طرفی اگر بخواهیم تگ را به صورت فنی و حرفهای بررسی و معرفی کنیم، میتوانیم بگوییم:
تگ در سیستمهای اطلاعاتی، نوعی از فراداده و در واقع، اصطلاح یا کلیدواژهای است که به بخشی از اطلاعات (مانند آدرس یک وبسایت، یک تصویر دیجیتالی یا یک فایل کامپیوتر) اختصاص داده میشود تا توضیحی اضافی بر آن افزوده شود.
این نوع فراداده اطلاعات اضافهای برای یک موجودیت اطلاعاتی فراهم میکند و اجازه میدهد بتوان دوباره آن موجودیت را از طریق جستجو پیدا کرد.
بیشتر بخوانید: کسب نتایج بهتر در موتورهای جست و جو
تگها معمولاً به طور غیررسمی و شخصی، توسط سازندهٔ آیتم یا بینندهٔ آن (بستگی به سیستم دارد) انتخاب و اختصاص داده میشوند.
اصطلاح تگ کردن با ظهور وبسایتهای وب ۲٫۰ای رایج شد و یکی از ویژگیهای مهم بسیاری از این وبسایتها به شمار میرود. البته اکنون بخشی از بعضی نرمافزارهای رایانهای نیز محسوب میشود.
لیبلگذاری و تگکردن برای انجام فعالیتهایی مثل کمک در طبقهبندی، مارکگذاری مالکیت، یادداشت کردن مرزها، و نمایش هویت آنلاین به کار میرود و از طرفی ممکن است به شکل کلمات، تصاویر یا دیگر علائم شناسایی باشد.
نمونهٔ مشابه از تگها در دنیای فیزیکی، برچسب زدن به اشیای یک موزه است. در سازماندهی اطلاعات و اشیا، استفاده از کلیدواژههای متنی بر عنوان، بخشی از شناسایی و طبقهبندی کامپیوترهای خیلی قدیمی است.
اگرچه، کامپیوتر مبتنی بر جستجو از کلیدواژهها به عنوان راهی سریع برای جستجوی سوابق استفاده میکند، پایگاه دادههای آنلاین و اینترنتی و سایتهای جدید، آنها را به عنوانی راهی برای کمک به کاربران در یافتن محتوا، به ناشران ارائه داد.
در سال ۲۰۰۳، سایت bookmarking اجتماعی Delicious، راهی برای کاربران خود ایجاد کرد که به bookmarkهای خود تگ اضافه کنند (به عنوان راهی برای یافتن آنها در آینده)؛ همچنین Delicious نمایی قابلبررسی و جمعآوریشده از bookmarkهای تمام کاربران، با یک تگ مخصوص فراهم کرد.
بیشتر بخوانید: چند ترفند جالب برای استفاده بهتر از گوگل +آموزش تصویری
Flickr به کاربرانش اجازه داد تگهای متنی خود را برای هر کدام از تصاویرشان جمع کنند (با ایجاد فرادادهٔ انعطافپذیر و آسان که تصاویر را بسیار قابلجستجو میکند).
موفقیت Flickr و تأثیر عمومیسازی مفهوم تگ توسط Delicious، و دیگر وبسایتهای اجتماعی نرمافزاری (مانند YouTube, Technorati و Last.fm) نیز در پیادهسازی تگ مؤثر بود. لیبل در جیمیل شبیه تگ است. وبسایتهایی که شامل تگ هستند، اغلب مجموعهای از تگها را به عنوان تودههای تگ (tag clouds) نمایش میدهند.
تگهای یک کاربر هم برای این تودهها و هم برای اجتماع بزرگتری از کاربران وبسایت مفید هستند. تگها ممکن است از طبقهبندی نوع «پایین به بالا» باشند، نسبت به طبقهبندی سلسلهمراتبی که «بالا به پایین» هستند.
در سیستمهای سنتی سلسلهمراتبی (علم ردهبندی)، طراح، چند قانون برای استفاده از طبقهبندی وضع میکند، و تنها یک روش درست برای طبقهبندی هر آیتم وجود دارد. در سیستم تگ کردن، راههای نامحدودی برای طبقهبندی یک آیتم وجود دارد و هیچ انتخابی نیز «غلط» نیست. هر آیتم به جای تعلق به یک مجموعه، میتواند چندین تگ مختلف داشته باشد.
بیشتر بخوانید: طراحی موتور جستجو برای دانش آموزان
بعضی محققان و برنامههای کاربردی با ترکیب ساختار سلسلهمراتبی و «تخت» در تگ کردن، برای کمک به بازیابی اطلاعات آزمایش شدهاند.
همین چند ویژگی کافی است تا مطمئن باشیم، برچسب زدن، دسترسی دیگران را به توضیحاتی که درباره محصول نوشتهاید، بیشتر میکند، ارزش صفحه شما را در ردهبندی گوگل بالاتر میبرد و راه رسیدن به محصول شما را در جستجوهای داخل باسلام، هموارتر میکند.
صفحههای بدون تگ، مثل جزیرههای پراکنده در اقیانوسها هستند، کمتر دیده میشوند، کمتر متنشان خوانده میشود و دیرتر از راه جستجو پیدا میشوند.
بیشتر بخوانید: طراحی جدید موتور جستجوگر گوگل بر روی گوشیهای هوشمند
بدون تگها یکی از پلهای مهم ارتباطی متن شما با باقی متنها از دست رفته است.
یک قانون کلی در بر تگگذاری آن است که باید کوتاه باشند و در زبان فارسی بهتر است که حداکثر از سه کلمه استفاده کنید. استفاده از عبارات طولانی یا جمله روش درستی نیست. شما باید در چند عبارت کوتاه تمام موضوعاتی که به نوشته مربوط میشوند را تعیین کنید. اگر به مثال بالا برگردیم، برای مطلبی در مورد نقد فیلم «بادیگارد» برچسبهایی مانند «ابراهیم حاتمیکیا» و «فیلم بادیگارد» مناسب خواهند بود.
بیشتر بخوانید: اولین موتور جستجوی عکس ایرانی راه اندازی شد
در تصویر بالا که مربوط یه یک سایت فروشگاهی است، برای هر Tag از یک کلمه استفاده شده ولی تعریف نادرست آنها در بخش مدیریت موجب شده که از یکدیگر جدا نباشند و به عنوان یک عبارت طولانی شناخته شوند!
استفاده از Tag به هدف راهنمایی کاربران در یافتن مطالب مرتبط انجام میگیرد. با زیاد کردن تعداد آنها موجب سردرگمی کاربران، زیاد شدن بیش از حد صفحات سایت و ایجاد دستهبندیهایی کماستفاده و نامناسب خواهید شد. در نظر داشته باشید که گوگل زمان مشخصی را در روز برای بررسی و ایندکس سایت شما اختصاص میدهد، زیاد بودن صفحات بیاستفاده موجب نادیده گرفته شدن صفحات اصلی سایت و گمراه کردن روباتهای گوگل خواهد شد.
موضوعات مورد علاقه کاربران سایت را شناسایی کنید و همانها را به عنوان برچسب بکار ببرید. تعدادی مشخص و از پیش تعیین شده برچسب داشته باشید و در هر نوشته متناسب با محتوای آن از آنها استفاده کنید. تعریف Tag خیلی خاص و غیرعمومی برای هر مطلب کار اشتباهی است، زیرا ممکن است دیگر هیچ نوشتهای مرتبط با آن نداشته باشید و یا آن Tag مورد توجه و نیاز کاربران سایت نباشد. بطور مثال انتخاب نام یک محصول فروشگاهی به عنوان برچسب به هیچ عنوان مناسب نیست، زیرا شما هرگز محصول دیگری با همان نام نخواهید داشت.
نام دستهبندیهای سایت را به عنوان برچسب مطالب استفاده نکنید. دستهبندیها به تنهایی مطالب مربوط به خود را به کاربران نشان خواهند داد. قرار دادن آنها به عنوان Tag و نمایش در صفحهای جدید با محتوای یکسان نتیجهای جز تأثیر منفی بر سئو سایت نخواهد داشت و کاربران شما را در یافتن مطالب کمک نمیکند.
انتهای پیام/