به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، پس از خلقت انسان بر زمین، خداوند دو قوه انتخاب و تصمیم‌گیری را در انسان قرار داده است تا بتواند مسیر خوب و بد را از هم تشخیص بدهد. مسیری که باعث رستگاری آدمی در دنیا و آخرت می‌شود. البته باید توجه داشت که آدمی در این راه با موانعی مواجه می‌شود که شیطان آن را برسرراهش می‌گذارد و برای برطرف آن سلاحی جز تقوا ندارد.

انسان همواره در طول عمر دنیوی خوب با دو دعوت یکی از سوی خداوند متعال و دیگری از سمت شیطان مواجه است، ما فطرت و ذات عمل شیطانی آشنا هستیم، اما باز گرایشمان به گناه و انحراف از راه صحیح به هوس و هوای نفس انسانی بازمی گردد، چراکه این قوه شهوت و قدرت طلبی است که انسان را به گمراهی می‌کشاند. قرآن کریم در سوره اعراف آیه ۲۷ می‌فرماید: یا بَنی‏ آدَمَ لا یَفْتِنَنَّکُمُ الشَّیْطانُ کَما أَخْرَجَ أَبَوَیْکُمْ مِنَ الْجَنَّه؛ یعنی‌ای فرزندان آدم! هوشیار باشید که شیطان شما را به فتنه نیندازد همان گونه که پدر و مادرتان را از بهشت بیرون کرد.

 

یکی از حربه‌های شیطان برای گمراهی انسان ترس از فقر و بدبختی است، الشَّیْطَانُ یَعِدُکُمُ الْفَقْرَ وَیَأْمُرُکُم بِالْفَحْشَاءِ وَاللَّهُ یَعِدُکُم مَّغْفِرَهً مِّنْهُ وَفَضْلًا. یعنی ﺷﻴﻄﺎﻥ، ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻬﻴﺪﺳﺘی ﻭ. ﻓﻘﺮ ﻣﻰ ﺗﺮﺳﺎﻧﺪ، ﻭ. ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ فحشا ﺍﻣﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ، ﻭ. ﺧﺪﺍ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﻮی ﺧﻮﺩ ﻭﻋﺪﻩ ﺁﻣﺮﺯﺵ ﻭ. ﻓﺰﻭﻧی ﺭﺯﻕ ﻣﻰ ﺩﻫد.

تعبیر امام سجاد (علیه السلام) دراین باره اینگونه است که «وَاَنَا حینَئِذٍ مُوقِنٌ بِاَنَّ مُنْتَهى‏ دَعْوَتِکَ اِلَى الْجَنَّهِ، وَمُنْتَهى‏ دَعْوَتِهِ اِلَى النّارِ.» یعنی من دعوت شیطان را قبول می‌کنم در صورتى که به درستی مى‏ دانم عاقبت دعوت تو به سوى بهشت، و سرانجام دعوت او به سوى آتش جهنم است. بعد امام سجاد در فقره‌ای از دعای هفدهم صحیفه خطاب به خدای متعال عرض می‌کند: «اللَّهُمَّ لاتَجْعَلْ لَهُ فى قُلُوبِنا مَدْخَلاً، وَلاتُوطِنَنَّ لَهُ فیما لَدَیْنا مَنْزِلاً.» الهى در قلب ما براى او راهى قرار مده، و براى وى در شئون زندگى ما منزلى فراهم نیاور.

همچنین حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) در خطبه هفتم نهج البلاغه می‌فرماید: «اتَّخَذُوا الشَّیْطَانَ لِامْرِهِمْ مِلاکاً، وَاتَّخَذَهُمْ لَهُ أَشْرَاکاً. فَبَاضَ وَ فَرَّخَ فِى صُدُورِهِمْ. وَ دَبَّ وَ دَرَجَ فِى حُجُورِهِمْ. فَنَظَرَ بِأَعْیُنِهِمْ وَ نَطَقَ بأَلسِنَتِهِم.» یعنی عده‌ای شیطان را پشتوانه خود گرفتند و او از آنان دام‌ها بافت، در سینه‌‏هاشان جاى گرفت و در کنارشان پرورش یافت. پس آنچه مى ‏دیدند، شیطان به آن‌ها مى ‏نمود و آنچه مى ‏گفتند سخن او بود.

البته باید توجه داشت که راه‌های نفوذ شیطان بر انسان، در رفتار و امور روزمره آدمی نیز شکل می‌گیرد، راه‌هایی مثل کینه‌توزی، حسادت، قدرت‌طلبی و ... است که درادامه کارشناس مذهبی ما در این‌باره توضیح داده است.