به گزارش خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، با وجود آنکه تولید و کشت پنبه یکی از زراعتهای بسیار مهم در جهان به شمار میرود که به سبب اهمیت این محصول در تولید پوشاک و البسه نقش تعیین کنندهای در توسعه صنایع نساجی دارد، اما در سالهای اخیر قاچاق بی رویه پوشاک، کشاورزان را نسبت به تولید پنبه دلسرد کرده است.
این درحالی است که در سالیان نه چندان دور ایران علاوه بر تامین نیاز داخل، قادر به صادرات طلای سفید به بازارهای جهان بود که متاسفانه واردات بی رویه پنبه در سال ۸۲ و قاچاق پوشاک همگی دست به دست یکدیگر داد تا زنجیره متصل به این صنعت اعم از تولید پنبه، پارچه و کارخانههای بافندگی نخ و نساجی با چالشهای جدی روبرو شوند.
ناگفته نماند که وزارت جهاد کشاورزی با اتحادیه پنبه کاران برنامه های متعددی برای خودکفایی مجدد در تولید پنبه به کار گرفته است که تحقق این امر منوط به کنترل واردات و قاچاق پوشاک است.
با وجود آنکه استمرار روند قاچاق پوشاک از ترکیه به ایران میتواند به قیمت نابودی صنایع نساجی و کشت پنبه تمام شود، از مسئولان ذی ربط انتظار میرود بر موضوع قاچاق کنترل بیشتری داشته باشند چرا که به سبب حمایت دولت ترکیه از تولیدکنندگان، امکان رقابت وجود ندارد.
حال به سراغ مدیر عامل صندوق پنبه میرویم تا از آخرین وضعیت تولید پنبه، دلایل کاهش سطح زیر کشت و تاثیر قاچاق پوشاک بر موضوع ناکام ماندن در صادرات طلای سفید به بازارهای جهانی با خبر شویم:
محمد حسین کاویانی مدیرعامل صندوق پنبه در گفتگو با خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی با اشاره به تاثیر قاچاق پوشاک بر خودکفایی تولید پنبه اظهار کرد: قاچاق پوشاک به طور زنجیره متصل به هم آسیب جدی بر بخش تولید پارچه، کارخانههای بافندگی نخ و نساجیها و درنهایت تولید پنبه داخل وارد کرده است.
وی افزود: اگر واردات پوشاک به صورت قاچاق همچنان استمرار یابد، بی شک ضربه مهلکی به تمامی بخشهای تولید وارد میکند چرا که قیمت پوشاک خارجی به سبب عدم پرداخت تعرفه واردات و عوارض دولتی نسبت به تولید داخل ارزانتر تمام میشود که این امر رقابت تولیدکنندگان داخل با خارج را از یکدیگر سلب میکند.
به گفته کاویانی ورود غیرقانونی پوشاک از ترکیه بر کاهش تولید پنبه و دلسردی کشاورزان تاثیر بسزایی دارد که ادامه این روند منجر به تعطیلی نساجیها خواهد شد.
این مقام مسئول با تکذیب واردات بی رویه پنبه در سال جاری بیان کرد: این در حالی است که در سال ۸۲، با وجود مازاد تولید و صادرات ۱۲ هزارتن پنبه مازاد بر نیاز صنایع نساجی، اداره کل پنبه مجوز واردات را در همان سال صادر کرد که این امر به سبب کاهش قیمت جهانی پنبه واستقبال صنایع ضربه مهلکی بر تولید داخل وارد کرد.
بیشتر بخوانید: نیم نگاهی بر کشت و صنعت تولید پنبه در ایران/ ضرورت مقابله با قاچاق و واردات بیرویه پنبه
وی ادامه داد: واردات بی رویه پنبه در سال ۸۲ و زیان کشاورزان در همان سال، موجب شد تا کشاورزان سطوح کمتری را به تولید پنبه اختصاص دادند و همواره به سمت و سوی دیگر زراعتهای پر درآمد رفتند.
کاویانی با اشاره به اینکه صنعت نساجی سالانه ۱۰۰ تا ۱۲۰ هزارتن پنبه در طول سال نیاز دارد، بیان کرد: طی سالهای اخیر با کاهش سطح زیر کشت، تولید پنبه به ۵۰ هزارتن رسیده است که با این وجود مابقی نیاز کشور باید از طریق واردات تامین شود.
مدیرعامل صندوق پنبه درباره آخرین وضعیت واردات پنبه بیان کرد: بنابر آمار هشت ماهه گمرک، ۳۸ هزارتن پنبه وارد کشور شده است که با کاهش تولید در مناطق خراسان، حداقل ۲۰ تا ۳۰ هزارتن دیگر پنبه تا پایان سال باید وارد کشور شود تا صنایع نساجی دچار مشکل نشود.
به گفته وی اگرچه واردات پنبه در سالهای اخیر تنها جوابگوی نیاز صنایع نساجی کشور بوده است، اما همین میزان بر کاهش تولید داخل و دلسردی کشاورزان تاثیر گذار است و تنها به سبب عدم تعطیلی صنعت نساجی نمیتوان واردات را تعطیل کرد.
کاویانی با اشاره به اینکه خودکفایی مجدد در تولید پنبه مستلزم زمان و برنامه ریزی است، افزود: با وجود آنکه وزارت جهاد کشاورزی و صندوق پنبه برای افزایش تولید راهکارها و برنامههای مختلفی دارند، اما نمیتوان گفت که ظرف یکسال آینده نیل رسیدن به خودکفایی وجود دارد.
مدیرعامل صندوق پنبه ادامه داد: طی سالهای ۷۹ تا ۸۲، همه ساله ۱۴۷ هزارتن پنبه در کشور تولید میشد که در سال ۷۹ به سبب مازاد پنبه روی دست کشاورزان، صندوق پنبه برای تنظیم بازار اقدام به خرید ۲۵ هزار تن پنبه از کشاورزان کرد که در سال ۸۲، ۱۲ هزارتن از این میزان به سبب جلوگیری از خراب شدن محصول به بازارهای دنیا صادر شد.
وی در پایان تصریح کرد: وزارت جهاد کشاورزی برای رساندن سطح زیر کشت پنبه به ۸۰ تا ۸۵ هزار هکتار در نظر دارد تا با افزایش عملکرد در واحد سطح، واردات بذور مناسب و کیفی که موسسه تحقیقات معرفی کرده است، مجددا به خودکفایی برسیم.
انتهای پیام/