به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، تلویزیون از آن دسته وسایلی است که افراد همه روزه با آن سروکار دارند و حداقل 2 دقیقه در روز را محو این جعبه جادویی می شوند و زمان از دستشان در می رود، اما آیا تابحال درباره تاریخچه پیدایش آن کنجکاو شده اید؟!

امروز باشگاه خبرنگاران جوان قصد دارد کمی شما را با تلویزیون و تاریخچه پرفراز و نشیب آن آشنا نماید، پس پیشنهاد می کنیم با ما همراه باشید.

تلویزیون چیست؟

تلویزیون یا دورنما (به فرانسوی: Télévision)، سامانه‌ای ارتباطی برای پخش و دریافت تصاویر متحرک و صداها از مسافتی دور است.

همچنین دستگاه گیرنده در این سامانه، تلویزیون نام دارد.

بیشتر بدانید: دانستنی هایی مهم درباره دستگاه بخور

امروزه در ایران، به مجموعه فراهم‌کننده و پخش‌کننده برنامه‌های تلویزیونی، سیما گفته می‌شود.

اجزای تشکیل دهنده یک سیستم تلویزیون

اجزای یک سیستم تلویزیون ساده عبارتند از:

• یک منبع تصویر- این می‌تواند یک دوربین ویدئوی حرفه‌ای برای عکسبرداری زنده و ارسال فیلم باشد.
• یک منبع صدا
• یک فرستنده که یک یا چند سیگنال تلویزیونی را با اطلاعات تصویر و صدا برای ارسال مدوله می‌کند.
• یک آنتن گیرنده (تلویزیون) که سیگنالهای تصویر و صدا را دوباره از پخش تلویزیونی بازیابی می‌کند.
• یک وسیله نمایشگر که سیگنالهای الکتریکی را به نور مرئی تبدیل می‌کند.
• یک وسیله صوتی که سیگنالهای الکتریکی را به امواج صدا تبدیل می‌کند که همراه تصویر پخش می‌شوند.

سیستم‌های کاربردی تلویزیون شامل تجهیزاتی برای انتخاب منابع مختلف تصویر، مخلوط و ترکیب کردن تصاویر از چندین منبع به صورت یک تصویر، درج سیگنالهای ویدئویی از قبل ضبط شده، هم‌زمان کردن سیگنالهای منابع مختلف، و تولید تصویر مستقیم با کامپیوتر برای منظورهایی مانند معرفی اطلاعات ایستگاه پخش می‌باشد. ارسال می‌تواند از طریق هوا و توسط فرستنده‌های زمینی، از طریق کابل‌های فلزی یا نوری، یا توسط رادیو با ماهواره صورت گیرد.

بیشتر بدانید: همه آنچه درباره تاریخچه ورزش والیبال نمی دانید!

ممکن است در هر جایی به صورت زنجیروار سیستم‌های دیجیتال تعبیه شوند تا امکان کیفیت بهتر ارسال تصاویر را فراهم سازند، پهنای باند ارسال را کاهش دهند، افکتهای مخصوص اضافه کنند، و امنیت و حفظ اطلاعات ارسال شده را جهت جلوگیری از دریافت آن‌ها توسط کسانی که در این سرویسها ثبت نام نکرده‌اند فراهم کنند.

تاریخچه پیدایش تلویزیون 

تاریخ پیدایش تلویزیون به سال ۱۸۸۴ میلادی برمی‌گردد.

زمانی که یک دانش آموز آلمانی به نام پائول نیپکو نخستین سیستم الکترومکانیکی تلویزیونی را با توانایی انتقال یک تصویر ثابت اختراع کرد.

این سیستم از طریق روشن کردن یک عکس به‌وسیله لنز و یک صفحه چرخشی کار می‌کرد.

بیشتر بدانید: دانستنیهای جالب و عجیب علمی!!!

روزنه‌های چهارگوش (سوراخ‌های کوچک) بر روی صفحه بریده‌شده بودند و خط‌های عکس را تا جایی که عکس کاملاً پویش شود دنبال می‌کردند.

هر چه تعداد این روزنه‌ها بیشتر می‌شد خط‌های بیشتری هم دنبال می‌شدند، و از این رو جزئیات بیشتری هم نمایان می‌شد. دستگاه نیپکو تا پیشرفت فناوری تقویت‌کننده الکترونیکی لامپ خلأ و لامپ پرتو کاتدی عملاً قابل استفاده نبود.

در سال۱۹۰۷، بوریس روزینگ دانشمند روس برای نخستین بار توانست با استفاده از لامپ پرتو کاتدی در دستگاه گیرنده تلویزیونی، شکل‌های ساده هندسی را از طریق تلویزیون منتقل نماید.

در سال ۱۹۲۳، ولادیمیر زوریکین دانشمند دیگر روس صفحه نیپکو را با یک عنصر الکترونیکی جایگزین کرد.

بیشتر بدانید: چگونگی پیدایش اینستاگرام

این موضوع باعث به‌وجودآمدن سطح بالاتری از جزئیات بدون افزایش تعداد پویش‌ها در واحد زمان شد. در سال‌های نخست دهه ۱۹۰۰ (۱۲۸۰ خورشیدی) مهندسان در یافتند که می‌توان تصویر را با استفاده از امواج رادیویی فرستاد.

اما این کار تا سال ۱۹۲۶ (۱۳۰۵خورشیدی) عملی نشد.

سرانجام جان لوگی برد دانشمند اسکاتلندی با استفاده از دیسک نیپکو برای نخستین بار موفق شد تصاویر متحرک تلویزیونی ضد نور (در سال ۱۹۲۵) و تصاویر متحرک سیاه و سفید (۱۹۲۶) را در لندن منتقل نماید.

اختراع جان لوگی برد نخستین انتقال تصویر واقعی تلویزیونی به‌شمار می‌رود. تنها یک سال بعد در ۱۹۲۷، جان لوگی برد نخستین دستگاه ضبط تصاویر ویدئویی را اختراع کرد.

وی با استفاده از مدولاسیو نتوانست سیگنال‌های دوربین تلویزیونی خود را تا حد سیگنال‌های صوتی تغییر دهد و سپس آن‌ها را روی صفحه ضبط صوت ۱۰ اینچی ضبط کند.

چند صفحه از ویدئو‌های ضبط شده جان لوگی برد باقی‌مانده‌اند که ویدئو‌های ضبط شده در آن‌ها در دهه ۱۹۹۰ با استفاده از تکنولوژی دیجیتال استخراج و بازسازی شدند.

جان لوگی برد همچنین تلویزیون رنگی مکانیکی را در سال ۱۹۲۸ عرضه کرد.

ببینید: تاریخچه پیدایش پیام رسان‌ها

سیستم برد کاملاً با لامپ تصویر الکترونیکی و دوربین‌های امروزی متفاوت بود. در سیستم او تصویر به کمک صفحه گردان عظیمی به‌طور مکانیکی، روییده می‌شد.

این صفحهٔ گردان سوراخ‌هایی برای عبور نور داشت. کیفیت اولین تصاویر او خیلی بد بود و فقط ۳۰ خط داشت.

اولین تلویزیون مکانیکی از صفحه نیپکو با سه فنر مارپیچ استفاده می‌کرد که هر فنر برای یکی از سه رنگ اصلی (قرمز، سبز، آبی) به‌کار برده می‌شد، در آن زمان عده کمی از مردم دستگاه تلویزیون داشتند و داشتن تجربه تماشای تلویزیون اهمیت چندانی نداشت.

در سال ۱۹۳۵ اولین سیستم تلویزیون الکترونیکی توسط شرکت EMI شرح داده شد.

در سال ۱۹۳۹ شانزده شرکت در آمریکا شروع به ساخت یا طراحی برای ساخت دستگاه تلویزیون الکترونیکی کردند.

در سال ۱۹۴۱ کمیته‌ای بین‌المللی سیستم‌های تلویزیونی NTSC یک مجموعه راهنما برای مخابره تلویزیون الکترونیکی ارائه داد.

دهه ۱۹۵۰ یک دوره زمانی مهم و طلایی در پیشرفت تلویزیون به‌شمار می‌آید. مبدأ تلویزیون‌های سیاه سفید سال ۱۹۵۶ است.

بیشتر بدانید: اولین خبرنگاران ایران چه کسانی بودند؟

هزینه دستگاه تلویزیون سر انجام در این زمان کاهش پیدا کرد.

در سال ۱۹۵۳ (۱۳۲۲ خورشیدی) تلویزیون رنگی و در دو دههٔ اخیر تلویزیون‌های مسطح اختراع شدند.

منشأ تلویزیون امروزی می‌تواند در زمان گذشته با کشف خاصیت هدایت نوری ماده سلنیم توسط ویلوگبی اسمیت در سال ۱۸۷۳و اختراع دیسک اسکن توسط پاول نیپکوو در سال ۱۸۸۴ بررسی و ردیابی شود.

همه سیستم‌های عملی و کاربردی تلویزیون از این اصل بنیادی اسکن یک تصویر برای تولید سیگنال‌های سری زمانی برای نمایش آن است.

این نمایش تصویری سپس به وسیله‌ای ارسال می‌شود که برخلاف عمل اسکن کردن عمل می‌کند. دستگاه آخری، تلویزیون (یا دستگاه تلویزیون) است که با توجه به توانائی‌های چشم انسان تصویر یکسان ومناسبی تهیه و نمایش می‌دهد.

تکنیک‌های الکترومکانیکی پیش از جنگ جهانی دوم بطور قابل ملاحظه‌ای توسط چارلز فرانسیس جنکینز و جان لوگی بِرد توسعه و تکمیل شد.

تلویزیون به خاطر ارائه تصویر از رادیو جاذبه بیشتری دارد و بعد تاز‌های به آن ارائه می‌کند چشم‌ها را به خود خیره می‌کند و به علاوه فهم پیام را آسانتر می‌کند، چون تصویر و صدا اطلاعات کاملتری به مخاطب می‌دهد تلویزیون از جهت کنترل و تسلط بر افکار عمومی رسانه‌ای بسیار قوی و مؤثر است در کشور‌های پیشرفته امروزه رادیو به عنوان وسیله ار ارتباط بین اللمل مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این مطلب را از دست ندهید: دانستنی‌هایی جالب از قرآن کریم

پخش منظم برنامه‌ها در ایالات متحده آمریکا انجام شد بریتانیای کبیر، آلمان، فرانسه، اتحاد جماهیر شورویپیش از جنگ جهانی دوم بود.

اولین پخش تلویزیونی منظم با سطح مدرن که (۲۴۰ خط یا بیشتر) تعریف می‌شود، در بریتانیا در سال ۱۹۳۶ انجام شد، بزودی به «سیستم A» با ۴۰۵ خط ارتقاء یافت. شبکه‌های پخش محلی در ایالات متحده آمریکادر سال ۱۹۴۶ شروع به کار کردند و تا اواسط دهه ۱۹۵۰ تلویزیون بخش عمومی و همگانی زندگی آمریکایی شد.

زمانی که پخش از طریق هوای آمریکای شمالی در اول هزینه‌های جانبی برای مشتریان (به عنوان مثال هزینه دسترسی و استفاده بیشتر و نگهداری تجهیزات و سخت‌افزار) نداشت و پخش کنندگان تلویزیونی قبلاً هزینه‌های خود را از طریق درآمد‌های پخش آگهی تأمین می‌کردند، مشتریان تلویزیون ایالات متحده آمریکا بطور فزاینده‌ای برنامه‌های دلخواه خود را از طریق ثبت نام در سیستم تلویزیون کابلی یا فرستنده‌های ماهواره‌ای مستقیماً به خانه خود بدست آوردند.

در بریتانیا از سوی دیگر، صاحبان هر تلویزیون باید هزینه مجوز تلویزیون را بطور سالیانه پرداخت کنند.

انتهای پیام/