به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، آموزش کمکهای اولیه یکی از ضرورتهای مهم در زندگی همه افراد است. امروزه توصیه میشود که همه اصول کمکهای اولیه را یاد بگیرند؛ زیرا این احتمال وجود دارد که هر فرد در طول زندگی خود به طور ناگهانی و پیشبینینشده در شرایطی قرار بگیرد که مجبور باشد برای نجات جان خود و دیگران اقدامات سریع و اولیه را انجام دهد. برای مثال اگر فردی دچار حمله قلبی، خفگی، سوختگی و... شود، تأخیر در کمکرسانی حتی برای دقایقی اندک ممکن است جان فرد را تهدید کند.
بیشتربخوانید : برگزاری دوره تربیت مربی هلال احمر
کمکهای اولیه مراقبتهای خیلی فوری است و اقداماتی است که بلافاصله پس از وقوع حادثه و پیش از رسیدن اورژانس و رسیدن به مراکز درمانی برای آسیبدیده که دچار بیماری یا سانحه ناگهانی شده است، انجام میشود. البته ذکر این نکته ضروری است که دانستن کمکهای اولیه به هیچوجه نمیتواند جای مراقبتهای پزشکی را بگیرد، اما میتواند در لحظات اول حادثه جان فرد را نجات دهد یا از آسیبهای بیشتر جلوگیری کند.
هنگام برخورد با حادثهای ابتدا از ایمنبودن صحنه مطمئن شوید سپس نوع آسیبها را بررسی کنید و تصمیم بگیرید چه کاری انجام دهید. برای آرامشدادن به مصدومان آرام باشید و اعتمادبهنفس خود را حفظ کنید. اگر از امنبودن صحنه حادثه مطمئن هستید و بیش از یک مصدوم وجود دارد از افرادی که میتوانند راه بروند، بخواهید تا در یک محل جمع شوند؛ مشخص کنید که کدام یک از افراد باقیمانده جدیتر صدمه دیدهاند سپس اقدام لازم را انجام دهید. برای افراد با آسیب کمتر از حاضران در صحنه کمک بگیرید.آنچه باید انجام دهید.
١ – ایمنسازی صحنه
هنگام نزدیکشدن به صحنه حادثه آن را از نظر وجود نشانهها و خطرات احتمالی بررسی کنید. در صورت ایمنبودن صحنه مصدومان را ارزیابی کنید. اگر امکان دارد، در صحنه تصادف خودروی خود را قبل از محل حادثه نگه داشته و چراغهای خطر را روشن کنید.
٢ – ارزیابی مصدوم
مشخص کنید که چند مصدوم وجود دارد. ابتدا مصدومی را ارزیابی کنید که شدیدترین آسیب را دیده است. به مصدومی که ساکت است، توجه کنید؛ چون ممکن است بیهوش شده و آسیب شدید دیده باشد. ارزیابی اولیه را انجام دهید. اگر مصدوم بیهوش است، برای انجام احیا آماده باشید.
٣ – تقاضای کمک
اگر مصدومی آسیب شدید دیده است، با اورژانس تماس بگیرید. تعداد مصدومان را به آنها بگویید. در صورت امکان از حاضران در صحنه بخواهید تا با اورژانس تماس بگیرند.
٤- کمکهای اولیه
اگر مصدوم هوشیار است، ارزیابی را دقیقتر انجام دهید. صدمات تهدیدکننده حیات مانند خونریزی شدید را پیش از صدمات خفیفتر مانند پیچخوردگی مچ پا رسیدگی کنید. از حاضران در صحنه بخواهید به آسیبهای خفیفتر رسیدگی کنند یا وسایل لازم را بیاورند.
٥ – بررسی مصدوم
تا رسیدن نیروهای امدادی علایم حیاتی مصدوم مانند هوشیاری، تنفس و نبض را پیوسته ارزیابی و ثبت کنید. اطلاعاتی را که ثبت کردهاید به نیروهای امدادی ارایه دهید.
هشدار
پیش از نزدیکشدن به صحنه حادثه مطمئن شوید که خودتان به خطر نمیافتید. اگر خودرو در محل وجود دارد آن را از نظر وجود دود آتش و مواد شیمیایی خطرناک بررسی کنید. مصدوم را جابهجا نکنید مگر زمانی که در صحنه حادثه خطر وجود داشته باشد؛ در صورت نیاز برای مصدوم بیهوش آماده انجام احیا باشید.
مدیریت حادثه
در یک حادثه شدید، چون ممکن است شما وحشتزده و دستپاچه باشید، دانستن و به کار گرفتن روشی اصولی برای مدیریت حادثه، لازم و حیاتی است. مطمئن باشید که شما با کمکگرفتن از حاضران در صحنه و تماس با نیروهای امدادی، توانایی برخورد با چندین مصدوم را دارید.
حرکت دادن مصدوم
مصدوم را برای دریافت کمکهای اولیه حرکت ندهید، مگر اینکه در معرض خطر فوری باشد، نزدیکشدن به مصدوم خطرناک نباشد، آموزش صحیح دیده باشید و تجهیزات لازم را داشته باشید.
اگر مصدوم در شرایط خطرناکی مثل غرقشدگی، آتش، دود، انفجار بمب، شلیک گلوله یا نزدیک ساختمان درحال ریزش قرار گرفته باشد، میتوانید او را حرکت دهید.
کمک گرفتن از دیگران
شما ممکن است با وظایف متعددی مانند حفظ امنیت، درخواست کمک و شروع کمکهای اولیه، در صحنه حادثه روبهرو شوید، در این شرایط حاضران در صحنه میتوانند به شما کمک کنند.
١ - دادن دستورهای واضح
همه افراد حاضر در صحنه حادثه باید بدانند که شما در زمینه کمکهای اولیه آموزش دیدهاید، همچنین شما انجام چه کاری را از آنها میخواهید.
شما ممکن است از آنها بخواهید که محل مصدوم را مشخص کنند، با اورژانس تماس بگیرند، ترافیک و حاضران در صحنه را کنترل کنند، وسایل کمکهای اولیه را بیاورند، اطراف مصدوم را خلوت کنند یا در انجام کمکهای اولیه به شما کمک کنند.
۲- پیگیری دستورها
اگر یکی از حاضران در صحنه را برای تماس با اورژانس فرستادهاید، بررسی کنید آیا برگشته است و مطمئن شوید که تماس گرفته است.
اگر سایر نیروهای کمکی رسیدند تا حد امکان اطلاعات را کامل به آنها بدهید. ارشدترین فرد حاضر در صحنه باید مسئولیت تیم را برعهده بگیرد.
درخواست کمک از مراکز مناسب
در مواقع ضروری میتوانید از مراکز زیر درخواست کمک کنید:
خدمات اضطراری مانند آتشنشانی(۱۲۵)، اورژانس(۱۱۵)، هلالاحمر (۱۱۲)، پلیس(۱۱۰).
١ - انجام کمکهای اولیه: زمانی که انجام این اقدامات در صحنه حادثه ضروری است.
٢ - فرستادن یا بردن مصدوم به بیمارستان: درمان بیمارستانی ضروری است و شما میتوانید مصدوم را به بیمارستان ببرید.
٣ - تماس با اورژانس: درمان فوری مورد نیاز است.
زمانی که با نیروهای امدادی تماس میگیرید جزییات زیر را در اختیار اپراتور قرار دهید:
شماره تلفن خودتان، محل حادثه، نوع وخامت حادثه، برای مثال خودرویی واژگونشده و دو مصدوم در آن گیر کردند. تعداد مصدومان و جزییات آسیب آنها، برای مثال «مردی با مشکلات تنفسی یک اسپری دارد»، وجود مواد خطرناک مانند مواد شیمیایی.
شما ممکن است بتوانید با بررسی نحوه بروز حادثه نشانههای بیشتری را در مورد آسیبهای احتمالی به دست آورید، برای مثال:
اگر مصدوم از ارتفاع بیش از ۲ متر افتاده باشد، احتمال آسیبهای شدید مانند شکستگیهای لگن، آسیبهای نخاعی و صدمه به اعضای داخلی وجود دارد.
احتمال آسیب به مصدوم، زمانی که ضربه از سمت کنار به خودرو وارد شود بیشتر از زمانی است که تصادف از جلو اتفاق بیفتد. خودرو از سمت کنار حفاظت کمتری دارد.
اگر راننده کمربند ایمنی بسته باشد و تصادف از جلو و عقب خودرو باشد، ممکن است باعث آسیب شلاقی در ناحیه گردن همراه با کشیدگی ماهیچهها و پیچخوردگی رباتها شود. همچنین ممکن است در نتیجه کشیده شدن کمربند ایمنی کوفتگی هم پدید آید.
اگر مصدوم در قسمت کمعمق استخر شیرجه بزند و سر او به کف استخر برخورد کند، احتمال آسیب گردنی وجود دارد.
اگر مصدوم هنگام اسبسواری با سرعت زیاد پرت و به سر او ضربه وارد شود، احتمال آسیب گردنی وجود دارد.
دستگاه اعلام حریق، خطر آتشسوزی یا دود را به شما هشدار میدهد هرچه زودتر ساختمان را تخلیه کنید. سرعت عمل در آتشسوزیها بسیار مهم است، زیرا آتشسوزی و دود خیلی فوری گسترش پیدا میکند. با آتشنشانی و اورژانس تماس بگیرید و به کسانی که ممکن است در معرض خطر باشند، اخطار دهید.
١ – اعلام خطر: در ساختمانهای عمومی، نزدیکترین زنگخطر را فعال کنید و سایر افرادی را که در خطر هستند، آگاه کنید. با آتشنشانی و اورژانس تماس بگیرید.
٢ – ارزیابی خطر: اگر در مراحل اولیه متوجه وجود آتش شدید، تلاش کنید با پتو و یا خاموشکننده، آتش را خاموش کنید. اگر در مدت ٣٠ ثانیه موفق نشدید ساختمان را ترک کنید. اگر آتشسوزی ادامه دارد، خودتان دیگر برای خاموشکردن آن تلاش نکنید.
٣- رفتن به محل امن: اگر در ساختمان بزرگی هستید، راههای خروج مشخصشده را دنبال کنید. به دیگران بهویژه افراد آسیبپذیر مانند کودکان و سالمندان کمک کنید. تمام درها را پشت سر خود ببندید. به سرعت اما با آرامش راه بروید و ندوید. به اتاقی که پر از دود است وارد نشوید. اگر مجبورید از مکانی دودآلود عبور کنید، تلاش کنید تا نزدیک سطح زمین، جایی که هوا تمیزتر است، حرکت کنید.
از دویدن مصدوم به اطراف پیشگیری کنید. او را روی زمین بیندازید، سپس با پارچهای ضخیم مانند پتوی پشمی یا کتانی او را بپوشانید. تا زمانی که آتش خاموش شود، مصدوم را به آرامی روی زمین بغلتانید. از وسایل پلاستیکی برای خاموشکردن آتش استفاده نکنید.
مهم
اگر در آتش گیر کردید، داخل اتاقی با پنجره بروید و در را ببندید. پنجره را باز و تقاضای کمک کنید. در طبقات پایین، ابتدا پاها را از پنجره خارج و پیش از پریدن به کمک دستها خود را آویزان کنید.
هشدار
در هیچ شرایطی از آسانسور استفاده نکنید. پیش از باز کردن هر دری، با لمس در و دستگیره آن با پشت دست، داغ بودنش را بررسی کنید. گرما نشاندهنده وجود آتش در پشت آن است، پس راه فرار دیگری انتخاب کنید.
پیشگیری از انتقال عفونت
هنگام تماس با خون و سایر مایعات بدن یک مصدوم آلوده، احتمال انتقال بیماریهایی مانند ایدز و هپاتیت B و C وجود دارد. در هنگام تماس با ترشحات مصدوم برای کاهش خطر انتقال عفونت، اصول بهداشتی را رعایت کنید. هنگام تنفس مصنوعی از محافظ دهانی استفاده کنید تا از انتقال میکروبها پیشگیری شود. این وسیله که محافظ پلاستیکی فیلتر دارد مانع از تماس شما با ترشحات دهان مصدوم میشود.
نکته مهم
اگر دستکش در دسترس نبود، شما باید اقدامات حفظ حیات را انجام دهید. اگر خون مصدوم به داخل چشم، بینی، دهان یا هرگونه زخمی در پوست شما پاشیده شد، هر چه زودتر آن را با آب بشویید و با پزشک مشورت کنید.
شستن دستها
دستهای خود را پیش و پس از انجام کمکهای اولیه بشویید. مطمئن شوید که کف و پشت دست شما به خوبی شسته شود.
پوشیدن دستکش
در صورت امکان دستکش یکبار مصرف بپوشید. اگر دستکش ندارید، با استفاده از کیسهای پلاستیکی دستهای خود را بپوشانید.
پوشاندن زخم
هنگام پوشاندن زخم با پانسمان، هیچگاه قسمت استریل آن را لمس نکنید. در صورت امکان هنگام پانسمان کردن از دستکش یکبار مصرف استفاده کنید.
منبع: روزنامه شهروند
انتهای پیام/