به گزارش خبرنگار راه و شهرسازی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، در طول چهار دهه گذشته، ایران عزیز اسلامی، در حوزههای گوناگون به توفیقات و پیشرفتهای فزایندهای نائل شده است که تبیین و واکاوی هر یک از حوزهها مستلزم بررسیهایی عمیق، در قالب سلسله گزارش های متعدد خواهد بود.
در این میان، عرصه اقتصادی کشور نیز با پیشرفتهای برجسته و قابل توجهی همراه شده، اگرچه در حال حاضر مشکلات و مباحث گوناگونی در ارتباط با نارساییهای اقتصادی مطرح میشود، اما طرح چنین مباحثی که پیشتر از این در قالب گزارشاتی متعدد به آن پرداخته شده نافی توفیقات انقلاب اسلامی در عرصههای اقتصادی، نبوده و نیست.
متاسفانه دستاوردهای انقلاب اسلامی در طول چهل سال گذشته، آنچنان که باید تبیین و واکاوی نشده و همین خلاء و یا به تعبیر صحیح تر، ضعف، باعث سوء استفاده بنگاههای سخن پراکنی و شایعه سازی غرب علیه ایران شده است.
امید آن میرود با واکاوی هر چه عمیقتر توفیقات انقلاب اسلامی، نسل جوان کشور به اشراف و آگاهی فزاینده تری در خصوص موفقیتهای جمهوری اسلامی ایران از بدو تولد تا به کُنون، نائل شود.
پیرو همین ضرورت، زین پس در قالب سلسله گزارش های متعدد، موفقیتهای اقتصادی ایران اسلامی در چهل سال گذشته مورد ارزیابی قرار میگیرد.
بدون تردید، در بخشهای متعدد اقتصادی، حوزه راهها و محورهای مواصلاتی از عرصههایی است که به زعم بسیاری از صاحب نظران اقتصادی، از پیش نیازها و الزامات اساسی حصول توسعه پایدار به شمار میرود.
به تعبیر دیگر در صورت نارسایی و چالش در این عرصه، فرآیند توسعه اقتصادی به معنای واقعی و صحیح کلمه طی نخواهد شد.
این موفقیت، زمانی ملموستر خواهد شد که بستر این توسعه، کشوری پهناور با مساحتی بالغ بر ۱ میلیون و ۶۴۸ هزار کیلومتر مربع است.
بدون تردید، توسعه راهها در این پهنه فراخ و وسیع جغرافیایی، امری سهل و آسان نخواهد بود، مساحتی عظیم که از حیث جغرافیایی، چندین برابر بسیاری از کشورهای صاحب نام جهان است و در واقع از این حیث، ایران اسلامی در زمره کشورهای پهناور و وسیع جهان به شمار میرود.
بدون تردید، توسعه و شکوفایی راهها و محورهای مواصلاتی کشور، توسعه و رونق حمل و نقل کشور را نیز در پی خواهد داشت و اساسا این دو بخش لازم و ملزوم یا به تعبیر دقیقتر عنصر مکمل یکدیگر به شمار میروند.
با این اوصاف، هدف از توسعه محورهای مواصلاتی در هر کشوری به شکوفایی حمل و نقل آن خلاصه میشود و بالعکس شکوفایی حمل و نقل سرزمینی هر کشوری، بدون توسعه راهها و محورهای مواصلاتی، امکان پذیر نخواهد بود.
عموما منظور نظر از توسعه راهها به محورهای ریلی و جادهای کشور معطوف میشود، زیرا گسترش راههای آبی یا هوایی، مفاهیم دیگری، چون کشورگشایی را در پی دارد که اساس این موضوع با نفس آرمانهای انقلاب اسلامی در تضاد است.
فلذا وقتی آمار و ارقام موجود در گزارش ها را ارزیابی می کنیم، به این واقعیت مهم نائل میشویم که راههای مذکور در بخشهای گوناگون اعم از درون شهری، برون شهری، روستایی و شبکه ریلی کشور با رشد و توسعه بسیاری همراه شده اند و این روند همچنان در حال استمرار است.
بنابر مطالعات انجام شده، طول راههای کشور (اعم از فرعی و اصلی) در چهل سال اخیر، از ۳۶ هزار کیلومتر به ۱ میلیون کیلومتر رشد و افزایش داشته است که این میزان از ترقی، در طول تنها ۴۰ سال اخیر، بسیار قابل توجه و کم نظیر به نظر میرسد.
در حوزه روستایی نیز طول محورهای موجود از ۸ هزار و ۲۰۰ کیلومتر به ۲۰۵ هزار کیلومتر رشد یافته که این میزان از پیشرفت حاکی از توجه ویژه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران به مولفه محرومیت زدایی و توجه ویژه به مناطق روستایی است.
ضریب این پیشرفت و رونق در حوزههای روستایی به میزانی ملموس و برجسته است که بسیاری از روستاهای کشور، در قالب و تعریف ذهنیت عمومی مردم از روستا، نمیگنجد و گویی از حیث پیشرفت، بخش قابل توجهی از مناطق روستایی (از حیث امکانات)، فاصله چندانی با مناطق شهری ندارند (البته توسعه روستاها خود موضوعی مفصل است که در این مجال نمیگنجد و در آیندهای نزدیک و در قالب گزارشی مجزا به آن پرداخته خواهد شد و آنچه در این سطور مورد بررسی قرار میگیرد صرفا به توسعه راهها در حوزههای روستایی خلاصه میشود).
از دیگر سو و بنابر آمار موجود، در حال حاضر، بیش از ۲ هزار و ۴۰۰ کیلومتر آزاد راه، ۱۵ هزار و ۵۰۰ کیلومتر بزرگراه و ۲۴ هزار کیلومتر راه اصلی در کشور موجود است که تمامی این اعداد و ارقام موید ضریب رشد و توسعه کشور در حوزه راههاست.
خطوط ریلی یکی از ایمنترین و مقرون به صرفهترین راهها محسوب میشود و با مطالعه وضعیت راههای کشورهای توسعه یافته، این واقعیت مسجل میشود که اساسا جوامع پیشرفته جهان نیز، سهم و نقش بسزایی را برای توسعه خطوط ریلی قائل هستند.
آنچنان که گزارش های موجود نشان میدهد، شبکه ریلی کشور از ۴ هزار و ۶۰۰ کیلومتر به ۱۰ هزار کیلومتر مربع (مجموع شبکههای اصلی و فرعی) افزایش داشته است.
ساخت اولین مترو در کشور (شهر تهران) و توسعه و تعمیم آن به سایر شهرهای بزرگ، از دیگر توفیقات نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران است که امروزه سهم قابل توجهی از جابجایی مردم با حداقل هزینه ممکن را به خود اختصاص داده، هزینهای که وجود آن از بروز نارساییها و تشدید برخی معضلات همچون ترافیک و آلایندگیهای زیست محیطی و ... جلوگیری می کند.
آنچنان که مطرح شد، در مقام عمل، امکان توسعه مسیرهای هوایی وجود ندارد، اما بهره وری حداکثری از ظرفیتهای هوایی موجود، از ضروریاتی است که در طول چهار دهه اخیر، با جدیت ویژهای در اولویت کارگزاران نظام و انقلاب قرار گرفته است.
موقعیت استراتژیک و خاص جغرافیایی ایران، کریدور هوایی این مرز و بوم را نیز از اهمیت بسزایی برخوردار کرده و با تدابیر اتخاذ شده، امروزه کریدور مذکور یکی از امنترین راههای هوایی در جهان به شمار میرود.
احداث فرودگاه در دور افتادهترین نقاط ایران از دیگر دستاوردهایی است که نمیتوان به سادگی از آن گذشت یا آن را نادیده انگاشت.
آنچنان که بررسیهای موجود نشان میدهد، تعداد فرودگاههای کشور در طول چهل سال اخیر از ۲۲ مرکز فرودگاهی به ۱۰۰ مرکز فرودگاهی افزایش یافته که در نوع خود عدد و رقمی کم نظیر به نظر میرسد.
یکی از حوزههای استراتژیک و راهبردی در عرصه توسعه اقتصادی به استفاده حداکثری از راههای دریایی معطوف میشود که به تبع، ایستگاه و مبداء اصلی آن را باید در بنادر و اسکلههای کشور جستجو کرد.
بنابر آمار موجود، تعداد بنادر کشور و ظرفیت مرتبط با آن، از ۱۰ میلیون تن در پیش از انقلاب به ۱۲۵ میلیون تن تا مقطع کنونی رشد داشته و در ارتباط با ناوگان دریایی نیز این میزان از ۲ هزار و ۲۱۷ تن در سال ۱۳۵۷ به ۱۷ هزار و ۸۷۶ تن در سال ۱۳۸۱، (آخرین آمار احصاء شده) افزایش یافته است که به احتمال قریب به یقین در طول ۶ سال اخیر، این عدد و رقم با افزایش هر چه بیشتری نیز همراه شده است.
مجموع این اعداد و ارقام حاکی از تلاش فزاینده نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران برای بهره گیری مطلوب از حوزه راهها و محورهای مواصلاتی کشور در سه بخش زمینی هوایی و دریایی است و امید آن میرود این رویکرد با روحیه جهادی و انقلابی (همچون چهل سال گذشته) با قوت و دوام هر چه بیشتری، استمرار یابد که قطعا خروجی و نتیجه این موفقیت، در رشد و توسعه اقتصادی هر چه بیشتر کشور متجلی خواهد شد.
انتهای پیام/
اما دشمنان دست به كار شدند. نفوذي ها با جهاد سازندگي مخالفت كردند. سازمان بي برنامه كشور لايحه نابودي جهاد را به مجلس برد.
اينك بعد از 20 سال از نابودي جهاد سازندگي مي توان معجزات و عملكرد فوق العاده اين نهاد مقدس در تمام زمينه هاي اقتصادي - اجتماعي - دفاع مقدس ...... بررسي نمود.
اميد است دوباره با همت جهادگران سازندگي كشور شكوفا شود ان شاءالله