معاون پژوهشی پژوهشکده میگوی کشور مستقر در بوشهر، در گفتگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از بوشهر ، گفت: طرح ارزیابی ذخایر کفزیان خلیج فارس و دریای عمان طرحی ملی است که برای نداشتن تداخل زمان گشت با زمان صید گونههایی مانند میگو، حلوا سفید و ماهی مرکب، هر سال در دی تا اوایل بهمن در آبهای استان بوشهر در اعماق زیر ۵۰ متر در ۴۵ نقطه از روبهروی نایبند در جنوب تا روبهروی گناوه در شمال استان انجام میگیرد.
خسرو آیین جمشید افزود: مدت زمان تورکشی در هر ایستگاه یک ساعت است و برای نمونه برداری از تور ترال یا کف روب استفاده میشود که تنها روش ممکن برای ارزیابی کفزیان است.
وی ادامه داد: در هر ایستگاه شاخصهایی مانند شوری، دما، اکسیژن، کلروفیل، مواد مغذی و آلایندهها اندازهگیری میشود.
معاون پژوهشی پژوهشکده میگوی کشور بیان کرد: در پایان گشت تحقیقاتی، پس از تحلیل اطلاعات وضعیت ذخایر ماهیان کفزی و شرایط اکولوژیک آنها مشخص شده و نقشه پراکنش آبزیان و صیدگاههایی که شرایط بهتری دارند یا مناطقی که در معرض خطر هستند، منتشر میشود.
آیین جمشید تصریح کرد: بررسیهای پژوهشکده میگوی کشور که در استان بوشهر مستقر است، نشان میدهد میانگین سالانه صید آبزیان در ۱۵ سال اخیر حدود ۴۹ هزار تن بوده است و ۴۷ گونه آبزی اقتصادی که در دو دسته کف زیان و سطح زیان قرار میگیرند، صید میشود.
وی گفت: در این مدت، صید ۲۲ نوع ماهی به ویژه حلوا سفید، شوریده، قباد، هامور، سنگسر، هوور، کوسه، کفشک و ماهی مرکب کاهش یافته و صید ماهیان کم ارزشتری مانند سلطان ابراهیم، یال اسبی و گربه ماهی افزایش یافته است.
معاون پژوهشی پژوهشکده میگوی کشور افزود: صید ماهی حلوا سفید از هزار و ۵۶۰ تن در سال ۱۳۷۸ به ۴۷ تن و صید ماهی شوریده از هزار و ۷۴۰ تن در سال ۱۳۷۹ به ۴۷۶ تن در سالهای اخیر کاهش یافته است.
آیین جمشید بیان کرد: مجموع صید این ماهیان در سال ۱۳۹۲، ۲۹ هزار و ۸۰۰ تن بوده که در سال ۱۳۹۴، به ۲۶ هزار و ۳۰۰ تن رسیده است.
وی ادامه داد: روند کلی صید آبزیان نشان میدهد میزان صید ماهیان دریایی به ویژه گونه کف زی که بیشتر ماهیان اقتصادی در این دسته قرار میگیرند، تحت تاثیر عوامل مختلف انسانی مانند صید غیرمجاز و رعایت نکردن دستورالعملهای شیلاتی در مورد مکان، زمان و ادوات صیادی و عوامل محیطی از جمله تغییرات آب و هوایی و کاهش ظرفیت بازسازی ذخایر دچار نوسان و کاهش زیادی شده است.
معاون پژوهشی پژوهشکده میگوی کشور یادآور شد: نتایج تحقیقات صورت گرفته از سال ۱۳۷۰ تا کنون نشان میدهد که بیشترین فشار صیادی بر روی گونههای کف زی بوده است.
وی تصریح کرد: با توجه به ایتکه هر گونه تغییری در زیستگاهها و صیدگاههای آبزیان، میتواند خسارت جبران ناپذیری به اقتصاد ساحل نشینان و جامعه صیادی وارد کند آگاهی داشتن از وضعیت ذخایر آبزیان به ویژه ماهیان کف زی و بررسی وضع اکولوژیک محیط زیست آنها ضروری است.
انتهای پیام/ک