مهم‌ترین پیام راهپیمایی دیروز

جعفر بلوری در یادداشت امروز کیهان با عنوان " مهم‌ترین پیام راهپیمایی دیروز " نوشته؛ «واقعا تماشایی بود.» هم حضور معجزه‌آسای مردم و هم لگدمال شدن آرزو‌های آن احمق درجه یک. مشاور امنیت ملی آمریکا حتی گفته بود، جمهوری اسلامی ایران نباید جشن چهل سالگی‌اش را بگیرد. اما دیروز مردم آمدند و جشن ۴۰ سالگی را گرفتند و به ریش دشمن خندیدند.

 

۲۲ بهمن امسال، هم مهم بود و هم متفاوت. مهم بود چون، دشمن برای آن «تدارک جدی» دیده بود. هرچه در چنته داشت به میدان آورده و سوگند خورده بود، نمی‌گذارد ایران چهل سالگی انقلابش را ببیند. متفاوت بود چون، به‌رغم همه مشکلاتی که هست و همه تدارکاتی که دیده شده بود، همه، زیر برف و باران و در سرما آمده بودند. مهم بود، چون دیروز انقلاب اسلامی ایران به بلوغ رسید و شد چهل ساله. به برکت حماقت دشمن، با شکوه‌تر از همیشه برگزار شد. دشمن برخلاف سال‌های قبل امسال، خیلی «رو» و عریان «رژیم چنج، رژیم چنج» می‌گفت و تصریح می‌کرد، ایران را تحریم می‌کند تا استخوان‌های مردمش زیر فشار اقتصادی خرد شود! مردم را علنا تروریست می‌خواند و همزمان آن‌ها را تشویق به عدم مشارکت در راهپیمایی می‌کرد که محور آن شعار «مرگ بر آمریکا» است! این اگر حماقت نیست، چیست؟! به دلیل همین هجمه بی‌سابقه و رسوای دشمن دیروز ۲۲ بهمن متفاوتی را تجربه کردیم چون، هیچ گاه مثل امسال، دستاورد‌های این ۴۰ سال برای مردم جمع‌آوری، دسته‌بندی و مرور نشده بود. حقیر اطلاع دارم و مشاهده می‌کردم وقتی، برخی از این دستاورد‌ها را برای نوجوانان و جوانان بر‌می‌شمردیم، تعجب می‌کردند. «پُرکاری دشمن»، ما را متوجه «کم کاری خود» کرد و مردم را نیز نسبت به دستاورد‌ها آگاه‌تر نمود.

 

 

«به‌هم ریختگی جبهه دشمن» و اثبات این ادعا که محاسبات آن‌ها گاهی، چقدر «پرت» است، یکی دیگر از برکات چهلمین سالگی انقلاب اسلامی ایران بود. دشمن محاسبه کرده بود، با تحریم‌هایی که به قول «ترامپ»، «تاکنون علیه هیچ بنی بشری وضع نشده» و سوءاستفاده از مشکلات اقتصادی مردم، می‌تواند راهپیمایی مهم و حساس دیروز را از رونق بیندازد. البته، این فقط تصور و محاسبه دشمنان بیرونی نبود که غلط از آب درآمد. برخی در داخل هم دچار اشتباه محاسباتی شده و تصور می‌کردند، ۲۲ بهمن امسال، مردم به نشانه اعتراض به مثلا گرانی، حضور کم رنگی خواهند داشت. دیروز مردم این محاسبات را به‌هم ریختند و نشان دادند، به‌رغم همه مشکلات که بعضا ریشه‌های آن در بیرون از این سرزمین است، نظام را نه فقط «قبول» دارند، بلکه به آن از ژرفای دل عشق می‌ورزند، هرچند انتقادات جدی هم به دولت داشته باشند. شاید بتوان گفت، مهم‌ترین پیام راهپیمایی باشکوه دیروز همین بود.

 

دیروز دشمن فقط تحقیر نشد. شوکه هم شد. بررسی واکنش رسانه‌های فارسی زبان دشمن به خوبی نشان می‌دهد، آن‌ها ساعت‌ها در شوک غلط از آب درآمدن محاسباتشان هستند. بی‌بی‌بی فارسی دیروز تصویری را برای راهپیمایی ۲۲ بهمن برگزید که، جمعیت را نشان ندهد! شبکه‌های اجتماعی‌شان هم، گواینکه تصور می‌کردند «کار تمام است» خوراک تبلیغاتی مناسبی تهیه نکرده و نتوانستند علیه مردم آن‌طور که باید، مانور دهند. دیروز موج عظیم مردمی که به راه افتاد، همه تلاش‌ها و محاسبات دشمن را شست و بُرد.

 

پیش از این طی یادداشتی در همین ستون نوشتیم که «به معجزه عادت داریم.» خروش میلیونی مردم در ۲۲ بهمن امثال کم از معجزه نداشت. تصور کنید این همه کم‌کاری از دولت، گرانی، افسارگسیختگی شبکه‌های اجتماعی و سم‌پاشی افکار عمومی، مشکلات اقتصادی، فساد و فیش‌های نجومی و... هم باعث نشد، مردم، دل از نظام مقدس جمهوری اسلامی بکنند.

 

انقلاب ما دیروز در میان تمام نامردی‌ها، تمام تحریم‌ها، تمام هجمه‌ها، تمام فساد‌ها، تمام خیانت‌ها، تمام دشمنی‌ها و فشارها، گام‌های بلند خود را به سوی قله سرافرازی ادامه داد و چهل ساله شد تا کور شود هر آن‌که نتواند دید. دیروز مردم نشان دادند اینکه امام راحل می‌گفت: «ملت ایران بهتر از ملت حجاز در عهد رسول‌الله (ص) و مردم کوفه در عهد امیرالمومنین (ع) هستند.» یعنی چه.

 

مخاطب نکته آخر این وجیزه مسئولین محترم کشور هستند. داشتن چنین مردمی، افتخار بزرگی است. باید قدردان این مردم بود. کاستن از مشکلات اقتصادی و بیکاری، انتظار زیادی نیست. رسیدن به این هدف نیز، کار شاقی نیست. وضعیت امروز حاصل چشم دوختن به دستان دشمن است. کجای دنیا برای بهبود شرایط کشور، به دستان دشمن می‌نگرند؟! خاصیت دشمن، کینه‌توزی و دشمنی است. ۶ سال به امید آن چند کشور بدعهد نشستیم نتیجه شد «وضعیت امروز». با داشتن چنین مردمی پیمودن قله‌های پیشرفت، کار سختی نیست. دیروز با کمک همین مردم بینی دشمن به خاک مالیده شد. با کمک همین مردم می‌توانیم، از این مرحله نیز به‌خوبی عبور کنیم... ان‌شاءالله

ورود به دهه پنجم انقلاب

محمدرضا عارف رئیس فراکسیون امید مجلس در یادداشت امروز ایران با عنوان " ورود به دهه پنجم انقلاب " نوشته؛ راهپیمایی چهلمین سال پیروزی انقلاب نمایشی از وحدت و همبستگی همه جریانات سیاسی و دوستداران نظام اسلامی بود و مطمئناً وظیفه مسئولین در قبال حضور معنادار مردم در راهپیمایی روز گذشته را به مراتب دوچندان می‌کند. حال با گذشت چهار دهه از پیروزی انقلاب اسلامی ایران سؤال جدی و اساسی که این روز‌ها مطرح می‌شود این است که تصویر امروز کشور تا چه میزان با آرمان‌های انقلابیون سال ۵۷ مطابقت دارد. به نظر می‌رسد جا دارد در دانشگاه‌ها و میزگرد‌ها درخصوص این سؤال بحث جدی صورت بگیرد که ما برای چه انقلاب کردیم. انقلاب چه آرمان‌ها و هدف‌هایی را دنبال می‌کند.

 

 

البته پاسخ به این سؤال روشن است؛ وقتی رهبری انقلاب یک مرجعیت گرانقدر اسلامی است طبیعتاً انقلاب نیز یک حرکت ارزشی و فرهنگی است بخصوص با جایگاهی که انسان در نظام الهی ما دارد و اعتقادی که به عدالت اجتماعی و به آزادی و حقوق انسان در مکتب انقلاب وجوددارد، حقیقتاً انقلاب ما یک انقلاب ارزشی و فرهنگی است و در آن مسیر هم حرکت کرده‌ایم. در چهار دهه گذشته تلاش شده و هر دولت و مسئولی از توان و ظرفیتش در این راستا مایه گذاشته است. انقلاب در طول ۴ دهه گذشته دستاورد‌های ارزشمندی داشته که در نگاه کلی می‌توان از آن در قالب دغدغه مسئولان، دولت‌ها، حاکمیت ارزش‌ها و پاسخگویی به مطالبات مردم یاد کرد، اما آنچه می‌توانم به عنوان کسی که انقلاب را درک کرده و در سال‌های قبل از انقلاب حضور داشته و با شرایط کشور بخصوص در دو دهه گذشته مأنوس بوده، بگویم این است که تا رسیدن به آن هدف نهایی انقلاب خیلی فاصله داریم؛ نمی‌گویم متوقف شده‌ایم، اما فاصله ما زیاد است. البته کار‌های ارزشمندی هم صورت گرفته است.

 

دلایل توجیهی هم برایش داریم و آن مشغله‌هایی است که خصوصاً در سال‌های اول انقلاب با آن مواجه بودیم. ما باورمان نمی‌شد که انقلاب به این زودی‌ها پیروز شود؛ به یک باره انقلاب پیروز می‌شود. حکومت کردن سازوکار خودش را دارد و طبیعتاً یک عده جوان انقلابی با انگیزه‌های معنوی، اما تجربه حداقلی نمی‌توانند درست حکومت کنند. در عین حال یک حکومت ارزشی بود که شعار آزادی و استقلال جزو شعار‌های اصلی آن محسوب می‌شد و طبیعی بود که در این شرایط منافع غرب به خطر بیفتد و قابل پیش‌بینی بود که انقلاب با حملات و مخالفت‌ها و دشمنی‌های شرق و غرب از روز اول پیروزی مواجه شود. اکنون که چهار دهه از انقلاب اسلامی می‌گذرد و برای ورود به دهه پنجم انقلاب آماده می‌شویم نیاز به ارزیابی و آسیب شناسی عملکرد چهار دهه گذشته داریم که در چه مواردی موفق بودیم و چرا؛ و در چه مواردی ناموفق بودیم و چرا.

 

ما برای این که حضور مردم را داشته باشیم باید مطالبات آن‌ها را پیگیری کنیم در این مسیر کند حرکت می‌کنیم نمی‌خواهم بگویم عقبگرد داشته‌ایم که البته گاهی هم داشته‌ایم که بخشی از آن ناشی از فاصله گرفتن مسئولین از مردم است. گاهی یک مسئول باور می‌کند که صاحب انقلاب است و اوست که باید حرف آخر را بزند و خود را کارگزار مردم نمی‌داند. مسئولان باید یادشان باشد و بدانند مردم صاحب انقلاب هستند مسئولان کارگزار مردم هستند رئیس مردم نیستند آن‌ها منویات مردم را کارگزاری می‌کنند اگر این نگاه در مسئولین ایجاد شود، در دهه پنجم راحت‌تر در مسیر پیشرفت حرکت خواهیم کرد.

 

یکی از مشکلات این است که مسئولین از مردم فاصله گرفتند که معمولاً کار را بهانه می‌کنند و این به هر صورت قابل توجیه نیست مردم باید احساس کنند مسئولین از خودشان هستند که البته واقعیت هم همین است یک مسئول در بالاترین سطح کار می‌کند و روزی که دوران مسئولیتش تمام می‌شود مثل مردم است، این نشانه مردمی بودن انقلاب است البته آنچه مهم است این است که ما چاره اندیشی کنیم چرا بین مردم و مسئولین فاصله افتاده است که بخشی توجیهات کاری دارد و بخشی هم به مسائل شخصیتی افراد برمی‌گردد و اینکه به علت مشغله کاری مسئولین فرصت نمی‌کنند روی خود کار فرهنگی انجام دهند. ما به رشد فرهنگی نیاز اساسی داریم.

 

 

محمد کاظم انبارلویی در سرمقاله امروز رسالت با عنوان " با شکوه‌تر از همیشه " نوشته؛ ملت بزرگ ایران در بهاری‌ترین روز بهمن چهلمین سال فجر انقلاب اسلامی را در حالی برگزار کرد که دوستان و دشمنان جمهوری اسلامی در سرتاسر جهان، شکوه و عظمت راهپیمایی ۲۲ بهمن را به نظاره نشستند. دوستان انقلاب از این همه حضور حماسی به‌وجد آمدند و به تداوم نظام توحیدی در جهان امیدوارتر شدند و دشمنان از طراوت و تازگی و بالندگی انقلاب به‌خشم آمدند و پیش‌بینی‌های کورکورانه خود را نقش برآب دیدند. آمریکا و اذنابش می‌گفتند؛ ملت ایران ۴۰ سالگی انقلاب را نخواهد دید. ۲۲ بهمن آمد و مردم جشن ۴۰ سالگی را باشکوه‌تر از هر زمان برگزار کردند. راهپیمایی دیروز در تهران شهرستان‌ها و سرتاسر ایران یک راهپیمایی بی سابقه پرشور و در یک‌کلام ضد آمریکایی‌ترین راهپیمایی تاریخ ایران بود. ملت ایران با حضور حماسی خود پیام‌های خاص خود را به دشمنان انقلاب ارائه کرد.

 

 

فریاد‌های مرگ بر آمریکا و مرگ بر انگلیس و مرگ بر اسرائیل در ایران، منطقه و جهان را به لرزه درآورد. دولت و ملت از اعماق جان فریاد زدند؛

 

بعد چهل سال به‌جا مانده ایم  دشمن خود را به عقب رانده ایم

 

به راستی اسرار این حضور حماسی چیست؟ درک تاریخی ملت ایران از انقلاب، اسلام و رهبری کجاست؟ چگونه می‌توان چهل سال همبستگی، چهل سال اتحاد باشکوه ملت ایران و ایمان راسخ به اسلام و قرآن را بدون هیچ خستگی و با انرژی مضاعف به تفسیر نشست؟
ملت ایران در تماشایی‌ترین راهپیمایی تاریخ خود برای ۴۰ سال دیگر امنیت و اقتدار ملی را بیمه کرد. این راهپیمایی را باید دشمن شکن‌ترین راهپیمایی ملت ایران نامید. بدون‌شک مختصات پیام عظیم آن، معادلات قدرت در غرب آسیا و جهان را به‌هم خواهد ریخت.

 

می‌گویند عصر، عصر نبرد روایت هاست. هرکس موفق شود روایت درستی از معنویت و عدالت به‌دست بدهد و فلسفه سیاسی خود را در حکومت بر مبنایی استوار سازد که مردم به‌شکل واقعی در سرنوشت خود دخالت کنند، پیروز این نبرد است.  امام (ره) آغازگر جنگ روایت‌ها بود. هم او بود که تفوق روایت اسلام را بر روایت مارکسیسم و لیبرالیسم در اواخر قرن بیستم به خوبی نشان داد. او بود که در نظریه پردازی خود در باب حکومت، بشریت را به نقطه‌ای رهنمون ساخت تا برگردند به آموزه‌های وحیانی انبیاء علیهم السلام و به مفهوم جدیدی از هستی، انسان و تاریخ دست یابند. بشریت هنگامی به هزاره سوم میلادی گام نهاد که نظام‌های مبتنی بر مارکسیسم فروپاشید و زلزله در ارکان تفکر لیبرالیسم افتاده بود.

 

امروزه نظام‌های مبتنی بر دموکراسی لیبرال بی ریخت‌ترین و فاسدترین صورت ممکن را در جوامع خود دارند و نمونه‌های آن در آمریکا، انگلیس و فرانسه دچار حاکمیت دوگانه و شورش‌های مردمی هستند. اخیرا دولت‌های غربی به فکر این افتاده‌اند که با تشکیل نیرو‌های ویژه در شبکه‌های اجتماعی برای بسترسازی جنگ روایت‌ها خود را مهیا کنند. رژیم صهیونیستی به تازگی به این درک رسیده است که در جنگ روایت‌ها از حزب‌الله و حماس قبل از شکست در جنگ نظامی، شکست خورده است. امروز استبداد و استکبار جهانی متوجه شده‌اند با جهانی بی‌هوش و حواس روبه‌رو نیستند که هر حرف بی ربطی را به کمک ارتش رسانه‌ای خود به خورد آن‌ها بدهند. سواد رسانه‌ای ملت ایران و ملت‌های جهان پشت سر اراده‌های آنهاست و این اراده، پیچ‌های تند فریب، تخریب، تحریف و تخدیر را پشت سر می‌گذارد. سند این ادعا انبوه میلیونی مردم ایران در خیابان‌هاست که با همان انرژی ۴۰ سال قبل پا به میدان جشن چهل سالگی انقلاب نهادند. ملت ایران از ۴۰ سال پیش تا کنون در مسیر "توحید"، "عبودیت"، "کرامت انسانی" و "سبک زندگی اسلامی" حرکت کرده و به این حرکت تا شکل گیری تمدن نوین اسلامی ادامه خواهد داد. هیچ چیز نمی‌تواند اراده ملت ایران را در رسیدن به این قله الهی، سد کند.

۲۲ بهمن؛ تجربه‌ای برای تمام فصول

علیرضا صدقی در سرمقاله امروز ابتکار با عنوان " ۲۲ بهمن؛ تجربه‌ای برای تمام فصول " نوشته؛ سرآخر مراسم بزرگداشت چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران هم روز گذشته در سراسر کشور برگزار شد. مراسمی که بحث‌های گوناگونی پیرامون آن از سوی موافقان و مخالفان طی ماه‌های گذشته شکل گرفته بود. مخالفان نظام جمهوری اسلامی با استفاده از تمامی بنگاه‌های رسانه‌ای خود سعی داشتند به مخاطبان‌شان القا کنند که جمهوری اسلامی پایان چهل‌سالگی خود را نخواهد دید. در سوی دیگر، موافقان بودند که تلاش کردند تا با استفاده از همه امکانات و ظرفیت‌های موجود، زمینه را برای برگزاری و حضور حداکثری آحاد مردم در این مراسم مهیا کنند.

 

 

تجربه روز گذشته نشان داد که مخالفان نظام جمهوری اسلامی همانند بی‌شمار دفعات گذشته با اشتباه محاسباتی و تحلیلی خطا، ایده‌ای غیرواقعی و غیراصولی را دنبال می‌کردند. حضور بیش از گذشته گروه‌های مختلف اجتماعی و سیاسی در این مراسم نشان داد که اپوزیسیون جمهوری اسلامی شناخت درستی از بدنه جامعه ایران نداشته و نمی‌تواند در این حوزه‌ها به تحلیلی درست و واقعی دست پیدا کند. در حقیقت علی‌رغم آنکه گفته می‌شود مردم ایران حافظه تاریخی مناسبی ندارند، اما همواره ثابت کرده‌اند که در بزنگاه‌های حساس و خطرخیز، تصمیم درست را گرفته و در برابر زیاده‌خواهی و بدخواهی‌ها ایستادگی و مقاومت می‌کنند.

 

اما یکی از مسائل اساسی رویداد کم‌نظیر روز گذشته را می‌توان در وحدت و همدلی کلیه گروه‌های سیاسی و اجتماعی در برگزاری مراسم چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی دانست. آنچه باعث شد همه گروه‌ها و جریان‌های گوناگون و گاه متعارض سیاسی گرد هم آیند و از هیچ کاری برای برگزاری این مراسم فروگذاری نکنند، احساس نیاز و خطر جدی بود. آن‌ها به نیکی دریافتند که شرایط مخاطره‌آمیز و نگران‌کننده‌ای پیش روی کشور قرار دارد. با درک این موقعیت و عمومی شدن این نگرانی‌ها، برای مدتی منازعات سیاسی و اختلاف‌نظر‌های جناحی به کنجی رفت و تصمیم بر آن شد تا از طریق مفاهمه‌ای همه‌جانبه زمینه برای برگزاری این مراسم مهیا شود. حال پرسش اصلی اینجاست که آیا نمی‌توان و نباید این اهتمام را نسبت به همه امور کشور داشت؟ آیا سیاست‌پیشگان و مسئولان بالادستی نظام نمی‌توانند در دیگر امور مربوط به مصالح ملی و عمومی کشور، اختلاف‌ها و منازعه‌ها و تعارض‌ها را به گوشه‌ای برانند و با وحدت و همدلی و همراهی، راه درست و صحیح را از طریق وفاق عمومی در پیش گیرند؟

 

مراسم ۲۲ بهمن ۱۳۹۷ به عنوان نمونه‌ای آشکار نشان داد که اگر همه مسئولان بخواهند می‌توانند در برخی زمینه‌ها با ایجاد وحدت و همدلی موقعیت‌هایی کم‌نظیر را در کشور ایجاد کنند. با این وصف، چرا این اتفاق در بسیاری از امور رخ نمی‌دهد و فعالان جریان‌های مختلف سیاسی سعی نمی‌کنند دیگر امور را هم از این طریق پیگیری و حل‌وفصل کنند؟ تردیدی نیست که امروز اقتصاد، سیاست، اجتماع و فرهنگ ایران‌زمین بیش از گذشته نیازمند تصمیمی ملی و اراده‌ای همگانی و عمومی هستند. در شرایطی که تحریم‌های یک‌جانبه آمریکا از یک سو، تبلیغات وسیع مخالفان جمهوری اسلامی از سوی دیگر و مشکلات اقتصادی هم از یک طرف، مسائلی نگران‌کننده را مقابل کشور قرار داده است، زمان همدلی و همراهی همه دلسوزان کشور است. تجمیع این مشکلات بی‌گمان تمامیت کشور و نظام را به مخاطره‌ای جدی انداخته است و امروز هرگونه بی‌توجهی نسبت به آن‌ها عواقبی جبران‌ناپذیر برای کشور به همراه خواهد داشت.

 

شاید لازم باشد تا آن‌ها که دستی بر آتش مشکلات و مسائل گوناگون کشور دارند، یک‌بار دیگر به بازخوانی مسائل موجود بپردازند تا درکی دقیق‌تر از وضعیت داشته باشند. واقعیت آن است که امروزه تمام مسائل اجتماعی، سیاسی و به‌خصوص اقتصادی کشور وضعیتی مشابه چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی دارند. بدون شک تمام دشمنان این مرز‌و‌بوم چشم دوخته‌اند تا از دل تمام این بحران‌ها و مشکلات، ساز ناکارآمدی جمهوری اسلامی را کوک کنند. حال آنکه به تجربه ثابت شده است، جمهوری اسلامی توانسته و هنوز هم می‌تواند از پس تمام این مسائل برآمده و موقعیت‌ها و فرصت‌هایی تازه را در دل بحران‌ها و تهدید‌ها خلق کند؛ رمز آن‌ها هم به همراه داشتن آحاد جامعه است.

 

امید است بتوان از پس تجربه برگزاری جشن چهل سالگی انقلاب، زمینه‌ای فراهم آید تا از آن طریق شرایطی مشابه برای دیگر حوزه‌های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی پیش آمده و تلاشی ملی برای رفع چالش‌های موجود اندیشیده شود. در حقیقت تنها از این بستر و امکان است که می‌توان به منظور ساختن فردایی بهتر و نیکوتر برای آحاد کشور اقدام کرد. رمز پیروزی، حفظ، تداوم و سربلندی انقلاب و جمهوری اسلامی تنها و تنها وحدت، همدلی، همراهی و اراده ملی است.