به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، علی فتح اللهزاده مدیر پر سر و صدای آبیها که همیشه به خاطر بمبهایی که برای استقلال میترکاند محبوب هواداران این تیم بود، این روزها بیرون از فوتبال قرار دارد و به یکی از منتقدان اصلی عملکرد وزارت ورزش و دولت در حوزه تیمداری و البته مدیران استقلال تبدیل شده. او که هنوز چندان هم بیمیل به بازگشت به صندلی مدیرعاملی و حتی خریدن باشگاه مورد علاقهاش نیست، در گفتگویی به دفاع از عملکرد خود در استقلال پرداخت.
شما سال ۹۳ کل وقتتان در دادگاهها گذشت. محکوم شدید به ریخت و پاش مالی در استقلال ۲۳ میلیارد هزینه کرده بودید. شما و آقای رویانیان به دلیل ریخت و پاش مالی به دادگاه فراخوانده شدید. چه شد که پای شما هم به دادگاه باز شد؟ سرانجام آن دادگاه چه شد؟
آن دادگاه ریخت و پاش نبود. وزارت ورزش به ما گفت: خیلی خرج کرده اید. آنها معتقد بودند هزینه واقعی باشگاهها اینقدر نیست. مثلا به ما گفتند به آقای قلعه نویی چه قدر حقوق دادید، گفتیم ۱.۲ میلیارد تومان. آنها اعتقاد داشتند ارزش کاری آقای قلعه نویی و امثال ایشان پانصد میلیون تومان است. من گفتم شما پانصد میلیون بدهید ما هم دویست میلیون اضافه میکنیم فکر میکنید آقای قلعه نویی میآید سراغ نیمکت استقلال؟ به ما پاسخ دادند کار ما نیست و باید خودتان تکلیف ما را مشخص کنید. در دادگاهها مشخص شد دنبال بهانه بودند تا ما را کنار بگذارند. بعضی دوستان هم لطف میکردند و خط میدادند به عادل فردوسی پور که ۳۰ تا سند نمایش میداد که در نوع خودش یک جرم بود. بعد از چهار سال دواندن ما، هیچ کدام از آن موارد هم ثابت نشد. میگفتند پولها را به خزانه داده ایم، خارج از سقف پول پرداخت کرده ایم و فوتبال را گران کرده ایم. اتفاقا میخواستم به عادل خان زنگ بزنم و بگویم یادت هست ما را آوردی تلویزیون؟ امروز بعد از چهار سال، دادگاه دو بار برای ما منع تعقیب داد و ما را تبرئه کرد. یک بار هم متهم نشدیم. چرا؟ چون که دوستان به ما لطف داشتند. وقتی که قانون و رسانه هست، چرا کارهای برخی را پیگیری نمیکنیم، اما افرادی که خالصانه زحمت میکشند را برای آنها پرونده سازی میکنیم. آقای گودرزی میگفت: هر باشگاهی بیش از پانزده میلیارد هزینه کند باید پیگیری شود. مصاحبه آقای خادم هست به عنوان معاون ورزشی گفته بودند اگر هزینهها بیشتر شود باید برخورد شود. پس چه شد؟ بعد از ما بیشتر هم خرج شد و قیمتها اصلا قابل مقایسه با چیزی که ما خرج کردیم نبود. شاید بتوان الان گفت: بیش از ۳ برابر خرج میشود. حالا هیچکس هیچ چیز عنوان نمیکند. با ما مشکل داشتند و میخواستند ما را بیرون کنند. این کار میتوانست قانونی و اخلاقی انجام شود. ما که اصراری برای ماندن نداشتیم. این که برای آدم پرونده سازی کنند اصلا درست نبود. اداره بازرسی کل کشور به ما گفت: به سه تا بازیکنان استقلال بالای سقف قرارداد پول داده ایم. به باشگاه نامه زدند که پرونده این چند را برای ما ارسال کنید. باشگاه گفت: فقط این سه نفر نبودند و پنج یا شش نفر دیگه هم هستند. آنها را هم خودشان اضافه کردند و فرستادند سازمان بازرسی کل کشور. این نهایت بی اخلاقی است. مدیرعامل وقت زنگ میزد به من و میگفت: این پرونده بازیکنان چه مشکلی دارد. من به او توضیح میدادم. خیلی هم ساده است. اولا که شما نمیتوانید برای بازیکن سقف مالی تعیین کنید. طبق قوانین کنفدراسیون فوتبال آسیا محدودیتی برای دریافتی فوتبالیستها وجود ندارد. این خطا است، حالا ما بگوییم هم درست بود. دوما در همان سال فدراسیون فوتبال اعلام کرد تیمها میتوانند پاداشهایی که در لیگ قهرمانان آسیا دریافت کرده اند را برای باشگاهها هزینه کنند و این یعنی میتوانستیم آن پول را روی قرارداد بازیکنان هم قرار دهیم. اجازه داشتیم به بازیکنانی که عضو تیم ملی ایران هستند هفتاد تا صد میلیون تومان بیشتر پرداخت کنیم. به آنها هم ثابت شد کار ما درست بوده و من فقط از بی اخلاقیها ناراضی هستم.
فارغ از بیاخلاقیها، قبول ندارید آن فصل برای استقلال هزینه زیادی کردید؟ واقعا ۲.۳ میلیارد حقوق برای آندو تیموریان رقم درشتی بود. یک عدهای هم معقدند هزینه کردن در فوتبال ایران را علی فتح الله زاده از سال ۷۸ وارد فوتبال ایران کرد.
آنهایی که تیم را گران کردند، دوستانی مثل شما را پیدا میکنند و میگویند شما این مقصر گرانیها را علی فتح الله زاده اعلام کنید. اگر پژوهش کنید همان سال تیم رقیب ما بازیکن گرانتری هم از ما داشت. آن سال خلتعبری را با ۳.۵ میلیارد حقوق و پانصد هزار دلار رقم جداییاش منتقل کردند. تا چند سال پیش میگفتند هاشمی نسب از استقلال سالی صد میلیون گرفته است. ما برای سه سال به او ۹۸ میلیون تومان پرداخت کردیم. بالاخره پرونده اش لو رفت و همه دیدند همانطور هم بود. هوادار پرسپولیس از این که ما بهترین بازیکن آنان را جذب کرده بودیم تحت فشار بود و میگفت: هاشمی نسب به خاطر پول به استقلال رفته است. این حرفها این روزها دیگر آن برش را ندارد. آندو همان روزی که من او را به استقلال آوردم، او قراردادی ۶ میلیاردی داشت. من به آندو نیاز داشتم.
آندو اگر پیشنهاد داشت که میرفت.
اتفاقا پیشنهاد هم داشت. به من از خارج زنگ زدند گفتند آندو آنجاست و از دست ما رفت! تنها کاری که کردم بلافاصله نامه زدم و به باشگاهی که خواهان جذب او بود گفتم با ما قرار دارد و این کار شما خلاف قانون است. من آن قرارداد را به هم زدم. ما در فوتبال با این نگرش به جلو حرکت کنیم، به خطا است. ممکن است شما روزی یک بازیکن را بخرید ۳ میلیارد، اما عرف جامعه ۲ میلیارد باشد. اما ما از دید بازرگانی هم به قضیه نگاه کردیم. میخواستیم بازیکنانمان را بعدا گرانتر هم بفروشیم و درآمدزایی کنیم. این کار را هم کردیم. آقای یزدانی را خریدیم ۳۵۰ میلیون تومان و یک میلیارد فروختیم. علی موسوی را یک میلیون و دویست هزارتومان خریدیم، اما ششصد میلیون گرفتیم تا اجازه خروجش را بدهیم. باید یک بیزینس هم در کار باشد. هر مدیرعاملی حتی در تیم رقیب من در آن ده سالی که من بودم، ادعا کند من یک سال بیشتر از آنها خرج کرده ام مرا دعوت کند با هم مناظره کنیم. من همیشه از رقیبم پایینتر خرج کرده ام. ما قرارداد مکمل داشته ایم که آنها هم در هزینههای ما آمده است. من از جیبم که برای باشگاه خرج نکرده ام.
اسپانسرهای مثل بازار موبایل و بازار مبل چه شدند؟
مبالغ آنها به آقای واعظ میرسید. برای هر بازی دویست الی سیصد میلیون تومان پاداش میدادند. برای من یک بار هم این کار را نکردند. کاش آقای انصاری بگوید چه کمکی به ما کرده است. فقط به ما محبت کرد و با ما قرارداد میبستند. آقای شفیع زاده هم چند باری به بازیکنان ما پاداش داده بودند. میگویند به ما حواله ماشین داده اند، اگر داده بودند که تا الان مشخص شده بود.
واحد ۴۰ متری را سه برابر ارزشش به عنوان بخشی از قرارداد به بازیکنتان دادید؟
ما در این کار مدیریت ورزشی رقابت داریم. باشگاه ما دولتی بود. آن ساختمان در خیابان لارستان هم متعلق به باشگاه بود و من آن را با درآمدهای نقل و انتقالات آن را خریده بودم. کارشناسان ستاد اجرایی فرمان امام آمدند و آقای ایروانی هم به ما کمک کردند تا قیمت ملک را مشخص کنیم و پنج درصد بالاتر به پژمان منتظری واگذار کردیم. به پژمان هم گفتم پنج درصد گرانتر میدهیم تا فردا حرفی برای ما پیش نیاید و البته که تو هم زودتر به پولت میرسی.
برای جواد نکونام هم شش میلیارد تومان هزینه کردید؟
من دوست ندارم خبرنگارها اخبار بی اساس را تکرار کنند. کل قرارداد ما با هزینه رضایت نامه برای جواد نکونام دو میلیارد بود. قرار بود کمتر از دو میلیارد باشد، اما مشکل را حل کردیم. قراردادش در باشگاه هست و اگر این چنین است باشگاه هم آن را بررسی کند.
الان هزینههای استقلال با کدام دلار است؟ ارز نیمایی میگیرند یا ارز آزاد؟
ارز نیمایی هم فکر نمیکنم دریافت کنند. دولت برای نشریات که کار فرهنگی هم میکنند، پولی برای عرضه ندارد. برای شماره جدید نشریه کاغذ را با دلار دوازده هزار تومانی خریدیم. در این مواقع هیئت رییسه فدراسیون فوتبال هم باید دخالت کند. باید تعداد بازیکنان خارجی را محدود کنند تا این پولها خارج نشوند. همین باشگاههای استقلال و پرسپولیس بازیکنهای خارجی زیادی آورده اند که هزینههای آنها پنجاه میلیارد شده است. چه کسی به آنها داده است؟ لذا با این خرجها فکر میکنم علی رغم درآمدهای هنگفت در آینده به مشکلات مالی برخورد خواهیم کرد.
هزینههای تیمی مثل استقلال با این وضعیت اقتصادی چه قدر است؟
در شرایط فعلی با چهل میلیارد میتوانیم یک تیم درجه یک بسازیم. حداقل قهرمان یک جام هم خواهد شد. من اگر مدیر باشم در این وضعیت دیگر بازیکن خارجی نمیخرم. حداقل هفتصد هزار دلار هم بگیرد حدودا ده میلیارد تومان میشود. با پنج میلیارد میتوانیم یک بازیکن ایرانی فوق العاده را جذب کنیم. با صرفه جویی هم میشود کار کرد.
پس بازیکن سازی چه میشود؟ خود شما از متهمهایی بودید که از سال ۸۲ هرگز بازیکن مهمی برای استقلال پرورش ندادید. تا یک دورهای برای استقلال بازیکنهای خوبی تربیت کردید، اما از یک جایی به بعد آکادمی را رها کردید.
ما از سال ۸۰ تا امروز بیش از پانزده بازیکن پرورش داده ایم که در استقلال بازی میکردند. شما مدیرعاملی را به من نشان بدهید که در دوران حضورش در یک تیم ایرانی حدود ۸۰ بازیکن لیگ برتری پرورش داده است. حدود پنجاه نفر از آنان در لیگ یک هم بازی کردند.
همه اینها قبل از سال ۸۲ بودند.
اما من از سال ۸۲ هم بیش از پانزده بازیکن لیگ برتری پرورش داده ایم. اصلا با چه منطقی بازیکن پرورش دهیم؟ ما زحمت میکشیم و یک بازیکن برای استقلال پرورش میدهیم، اما نیروی نظامی بازیکنانم را راهی سربازی میکند. آنها میروند تیم نظامی، رباط پاهایشان را پاره میکند و مصدوم به من باز میگرداند. هیچ مدیرعاملی این گونه سرمایه گذاری نمیکند. به تیمهای نظامی پیشنهاد دادیم شما چند تا از آن بازیکنانی که سرباز حساب میکنید را در تیم ما هم مامور کنید. فکر کنید در تیم شما بازی میکنند. به فدراسیون فوتبال گفتیم دو سال خدمت سربازی بازیکنان را به رقم قراردادشان اضافه کنید. اینها حرفهای فوتبال حرفهای دنیا است، اما متاسفانه هیچکس به حرفهای ما گوش نمیدهد. هر کس ساز خودش را میزند. دیگر من هم بودجه ام را به این دلیل صرف این کار نمیکنم، اما اگر قانون اصلاح شود انجام میدهم.
شما از چه زمانی دیگر نتوانستید بازیکنانی مثل علی موسوی را ترانسفر کنید؟ درست از زمانی که بیخیال استعدادیابی شدید.
بله به همین دلیل که من بازیکن را میساختم، اما جاهای دیگر او را برمی داشتند و میبردند. بخاطر همین من هم ترجیح دادم آن پول را بروم و بازیکن خوب بخرم. چرا من بازیکن بسازم و دیگران استفاده اش را ببرند؟ سیستم ما باید درست شوند. الان اگر سیستم درست شده من برگردم حتما باز به سمت پرورش بازیکن میروم، چون قلک استقلال و پرسپولیس تیمهای پایه شان است.
در دو دهه گذشته فقط آندرانیک تیموریان و مجتبی جباری بودهاند که محصول آکادمی استقلال بوده و برای این تیم بازی کردهاند.
من الان در خاطرم نیست، اما مطمئنم که باز هم بازیکنانی ساختیم. من اسامی حداقل ۱۰ بازیکن را بعدا به شما میدهم که به این دو نفر اضافه کنید. الان دیگر اسمها مطرح نیستند. بازیکنان زیادی بودند که پرورش یافتند و به تیمهای دیگر رفتند که اگر در استقلال میماندند حتما میتوانستند مثل دیگران مطرح شوند. من به اندازه خودم بازیکن ساخته ام. اگر بقیه هم اندازه من بازیکن ساخته بودند ما الان کلی بازیکن داشتیم. منتها برخی بازیکنان که ما ساختیم به جاهای دیگر رفتند و چندان مطرح نشدند، اما آنهایی که از جاهای دیگر به استقلال آمدند مطرح شدند.
نکته اینجاست که این بازیکنانی که ساخته اید، برای هرکدام یک بار پول داده اید تا به استقلال برگردند. مثلا برای جباری ۶۰۰ میلیون پول رضایت نامه به ابومسلم دادید.
نه اصلا اینطور نبود. مجتبی بازیکن خودم بود و چنین پولی برای بازگشت او به استقلال ندادم. مقصر آن مدیری است که چنین بازیکن با کیفیتی را از دست داد و ما را مجبور کرد تا برای بازگشت او هزینه کنیم.
شما در زمان مدیریت خودتان چرا بدهیها را تسویه نکردید؟
چون ما درآمدها و هزینه هایمان باهم هماهنگ نشد و همچنین وزارت ورزش به قول خود وفا نکرد. قرار بود ۵۰ درصد هزینههای دو باشگاه استقلال و پرسپولیس را وزارت ورزش بدهد. آن سالی که ما ۲۴ میلیارد هزینه کردیم، من باید ۱۲ میلیارد میدادم که ۱۶ تا دادم. یعنی ۴ میلیارد بیشتر، اما وزارت ورزش اصلا به تعهد خود وفا نکرد. حالا من بدهکارم یا آن ها؟ این اصرار به خراب کردن یک نفر اصلا درست نیست. من یک بار به آقای واعظ گفتم اینقدر نگو فتح الله زاده یک میلیارد و دویست میلیون تومان پول اسپانسر را پیش خور کرده. برو دربیار و اسنادش را نشان بده. ماجرای آن یک میلیارد و دویست تومان بدهی این است که آمدند برای ورزشگاه آزادی دستگاههایی برای بلیت الکترونیکی گذاشتند و هزینه آن را به حساب دو باشگاه استقلال و پرسپولیس منظور کردند و ما را بدهکار کردند. آقای واعظ باید به این اقدام غلط آنها حمله میکرد. ما در آن سالها ۳۵۰ میلیون تومان پیشخور کردیم که همه نگران آن هستند، اما آقایان امسال ۳۱ میلیارد تومان پیشخور کردند و کسی حرفی نمیزند.
دقیقا بحث ما همین است. عدهای گفتند که ۱۰۰ میلیارد بدهیهای زمان شما همه پاک شده در حالیکه این اتفاق نیفتاد. ضمن اینکه حداقل زمان شما قراردادها همه منتشر میشد الان، اما یک قرارداد هم منتشر نمیشود.
۲۱ میلیارد تومان کلا همه بدهی مالیاتی ما با حساب بازیکنان و مربیان داخلی و خارجی بوده. این الان شده ۱۱۷ میلیارد، اما میگویند تسویه کرده ایم. من مشکلی با دروغگویی ندارم، اما میگویم رسانهها باید ورود کنند و بررسی کنند. این ۲۱ میلیارد از زمان شاهنشاهی بوده تا الان و فقط مال من نبوده. از سال ۴۹ تا روزی که من رفتم بدهی استقلال ۲۱ میلیارد بوده. این ۲۱ میلیارد الان شده ۱۱۷ میلیارد. هم جریمه به آن تعلق گرفته و هم به آن اضافه شده است. ما ۲۰ میلیارد خرج میکردیم و چنین مالیاتی برایمان رقم میخورد. الان ۶۰ یا ۷۰ میلیارد خرج میکنند و مالیات هم بیشتر میشود.
هرجور هم که حساب کنیم خرج استقلال امسال از ۶۰ میلیارد هم بیشتر است.
بله بیشتر است. امسال تیمهای استقلال و پرسپولیس و تراکتور هر کدام بالای ۷۰ میلیارد خرج کرده اند.
شما در زمان وزارت آقای گودرزی دادگاهی هم شدید. وزارت ورزش از شما شاکی بود که ریخت و پاش کرده اید.
بله من با شکایت وزارت به دادگاه رفتم و همه اسناد را به آنها نشان دادم و پس از دادگاه دوم کاملا تبرئه شدم. یکی از دوستان به من گفت که میتوانی اعاده حیثیت کنی، چون واقعا ظلم بزرگی به من کردند. من در همان سالی که ۱۶ میلیارد هزینه کردم، ۲ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان پول بلاعوض به باشگاه آوردم. این بی اخلاقی است که با مدیری که این پول بلاعوض را به باشگاه میآورد و خودش هم همین الان یک میلیارد طلب دارد اینجوری بخاطر چیزهای مبهم ببریمش دادگاه.
یکی از مواردی که مطرح کردند این بود که میگفتند فتح الله زاده حساب شخصی باز کرده و پولهای باشگاه را به حساب خودش ریخته. در حالیکه ما مصوبه هیئت مدیره گذرانده بودیم که، چون حساب باشگاه چک برگشتی دارد و باز نمیشود، یک حساب به اسم من باز کنیم تا بتوانیم برای باشگاه خرج کنیم.
الان با این وضعیتی که باشگاهها دارند و بدهیهای جاریای که باید به اشخاص بپردازند و AFC هم بر آن نظارت دارد، فکر میکنید درآمدها و هزینههایی که دارند باهم همخوان است؟
ببینید درآمدها خیلی خوب شده. یعنی الان باشگاه استقلال حدود ۶۰ میلیارد درآمد دارد از سامانه پیامکی و باقی مسائل. با احتساب تبلیغات دور زمین ما چیزی حدود ۷۰ میلیارد درآمد داریم و به نظر من این خیلی خوب و ایده آل است. اما متاسفانه هزینههایی میشود که کمر تیم را میشکند. مثلا الحاجی گرو یا نویمایر که آمدند اینها ۱۰ میلیارد هزینه برداشتند، اما هیچگونه بازدهی نداشتند. اینها هزینههای بیخودی است و که انجام شده و باشگاه را از لحاظ مالی ضعیف کرده است.
به نظر من با این پول هم میشود باشگاه را به خوبی اداره کرد و هم بدهیهای گذشته را جبران کرد. باشگاه الان ۵۵ میلیارد از سامانه پیامکی و حدود ۷ یا ۸ میلیارد از اسپانسر پشت لباس میگیرد. این به غیر از بلیت فروشی و تبلیغات دور زمین و تلویزیون است.
این ارقام واقعی است؟ چون هیچ قراردادی منتشر نمیشود.
بله واقعی است. منتشر نمیشود، اما من میدانم و به شما میگویم. اگر کسی اعتراض دارد میتواند تکذیب کند. درآمدزایی خیلی خوب است، اما هزینهها هم بالا است من هم خدایی نکرده نمیخواهم مدیریت را بکوبم. الان آقای فتحی رفته ایسما و پاتوسی و منشا را آورده که همینها حدود ۲۰ یا ۳۰ میلیارد هزینه است یا آقای شفر هم الان حدود ۱۰ یا ۱۲ میلیارد هزینه برداشته و اینگونه هزینه باشگاه بالا میرود.
اگر شما مدیرعامل بودید این بازیکنان را نمیگرفتید؟
من نهایت ۲ بازیکن میگرفتم، چون پولی نداشتم که بیشتر بخواهم بگیرم. رجوع میکردم به داخل، چون هزینه داخلی پایینتر است. بازیکن داخلی در سطح استقلال را میتوان با ۵ میلیارد جذب کرد. باید بپذیریم که قیمت بازیکنان هم بالا رفته و آنها گران شده اند.
به نظرتان هوادار میتواند این خرجها و هزینهها را تحمل کند؟
اگر تیم نتیجه نگیرد نه تحمل نمیکند. اما اگر نتیجه بگیرد خوشحال میشود و راضی است. الان اگر استقلال امسال نتیجه نگیرد اداره باشگاه برای مدیران خیلی سخت میشود.
در دولت قبلی شما تیم حکومتی بودید؟ الان هم به پرسپولیس میگویند تیم حکومتی.
نه اصلا چنین چیزی نیست. اگر مدیران درست کار کنند، چنین مسائلی پیش نمیآید. مگر من در زمان آقای خاتمی کار نکردم و قهرمانی نیاوردم؟ ایشان شدیدا پرسپولیسی بود و شما این را خوب میدانید. در ادامه و در زمان آقای سعیدلو که به شدت هم پرسپولیسی بود و اصلا عضو هیئت مدیره پرسپولیس هم بود من کار کردم و قهرمانی آوردم. یک مقدار جوسازی میکنیم و ضعفهای خودمان را میخواهیم به دیگران بچسبانیم. اینطور نیست که رییس جمهور یا وزارت ورزش به تیمها نگاه خاصی داشته باشد. وزارت ورزش خودش هم باید رعایت کند. الان مثلا میگویند میخواهیم برای تیم ملی مربی انتخاب کنیم. روابط عمومی وزارت میگوید که زیدان و مورینیو در صف هستند. خب اینها اگر انتخاب نشوند مردم به وزارت حمله میکنند. وزارت ورزش در مسائلی که به خودش ربطی ندارد نباید دخالت کند. تا پرسپولیس میخواهد قهرمان شود میگویند ما این را آوردیم یا آن خرج را انجام دادیم. بلد نیستند که کمک هایشان را خوب بیان کنند و اینگونه القا میشود که انگار یک تیمی دارد بیشتر بهره میبرد. یک مقدار اشکال از خودشان است، چون سیاست هایشان غلط است. ببینید اداره کردن استقلال و پرسپولیس کار سختی است. ما یک معاون هم بخواهیم انتخاب کنیم کار سختی داریم. من همیشه میگویم حق ما انتخاب یک معاون هم نیست؟
واقعا مدیرعاملی سختی دارد. در خصوصی سازی، اما دیگر این بحثها نیست، چون مالک حق دارد هر کاری بکند. الان آقای زنوزی در تراکتور دو مربی عوض کرده با ارقام بسیار بالا کسی هم کاری به او ندارد، چون پول خودش است و موفق هم بوده. من میگویم اجازه دهید بخش خصوصی هم قسمتی از کار را دست خودش بگیرد. من چرا باید بنشینم تا به عنوان مدیرعامل استقلال انتخاب شوم؟
آقای سعیدلو یک بار به شما و آقای هدایتی گفت که اگر ادعای تیم داری تان میشود بروید و یک تیم را بخرید و بالایش بیاورید.
خب ما نمیتوانیم. بعد هم من میگویم شما همین تیم را به من بدهید و فرصت هم بدهید. آقای فرگوسن ۳۰ سال مربی منچستر بود. من کجا ۳۰ سال در استقلال بودم؟ من جمعا ۱۱ سال بودم.
الان در بایرلورکوزن مدیرعاملش ۲۵ سال است که حضور دارد و یک قهرمانی هم نیاورده. من میگویم ما باید زیرساخت را درست کنیم تا منی که علاقهمند فوتبالم بتوانم یک تیم درست کنم.
آیا اصلا امکان دارد باشگاههای ما خصوصی شوند؟ الان برای پرسپولیس و استقلال گفتند ۶۰۰ میلیارد بدهید. بدهیها را هم بدهید. هیچ کدام از اموال و املاک باشگاه را هم نمیدهیم.
خب اینها نمیخواهند تیمها به بخش خصوصی برسند. اینجا یک قیمتی میگذارند که کسی نخرد تا آقایان خودشان بتوانند استفاده خودشان را ببرند.
این دو تیم چقدر میارزند؟ شما به چه قیمتی میخرید؟
به نظرم استقلال با ۲۰۰ میلیارد بدهی، میشود ۳۰۰ میلیارد آن را خرید. یعنی خود باشگاه ۱۰۰ میلیارد. البته من چنین پولی ندارم، ولی دوستانی هستند که حاضرند بخرند. بیش از این ارزش ندارد. ما میخواهیم به این باشگاه خدمت کنیم نه که فقط خرج الکی بکنیم و مثلا برای سال اول ۴۰۰ میلیارد خرج کنیم.
شما خودتان جای دولت. یک برندی که پتانسیل اجتماعی دارد را حاضر بودید با ۳۰۰ میلیارد رد کنید برود؟
بستگی به آن پدر دارد. اگر نگاه پدرانه وجود داشته باشد میگوید بهترین ماشینم را هم به فرزندم میدهم، چون فرزندم است. نگاه دولت ما پدرانه نیست. ما برنامه دادیم که به صورت پیمانکاری ۵ ساله باشگاه را به ما بدهند و خود وزیر هم در هیئت مدیره نماینده داشته باشد و اگر هم برنامهها اجرا نشد قرارداد را فسخ کنند. ما حاضر بودیم ۲۸ میلیارد هم پول بیاوریم، اما به ما ندادند و رفتند باشگاه را به عدهای دیگر دادند و این افتضاحات را به وجود آوردند.
چند وقت پیش یک مصاحبه از شما خواندم گفته بودید باشگاه زمانی ٢٠٠ میلیون خرج کرده و یک جام حذفی گرفته...
نه پول را کم نکنید! من گفتم ٣٠٠ میلیون. این همه خرج کردند و یک جام حذفی گرفتند. در حالیکه من با ٦٠ میلیارد ٣ جام گرفتم.
امسال با این خرجهایی که انجام شده، استقلال قهرمان میشود؟
نه. به نظر من تیمهای دیگر قویتر هستند. پرسپولیس، سپاهان و تراکتور
خیلی خوب شدند.
اگر الان شما بودید شفر را به استقلال میآوردید؟
الان اگر بودم هم سطح شفر میتوانستم بیاورم، اما چند سال قبل از شفر بهتر را هم میتوانستم بیاورم. شفر هم خوب است. فقط یک مقدار پیر شده. حالا الان فرهاد هم اضافه شده و خیلی خوب است.
منبع: خبرآنلاین
انتهای پیام/